Kaventsmann-Stormvagel
Kaventsmann-Stormvagel; Stinker | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Systematik | ||||||||
| ||||||||
Wetenschoplich Naam | ||||||||
Macronectes giganteus | ||||||||
(Gmelin, 1789) |
De Kaventsmann-Stormvagel (Macronectes giganteus) is en Seevagel ut de Antarktis un de Eilannen in de See vör de Antarktis. He bringt sien Leven meist up hoge See to un is denn bit to’n Süüdlichen Wennkreis to sehn. He höört to de Ornen vun de Stormvagels un dor to de Familie vun de Echten Stormvagels to. Seelüde nömmt em ok „Stinker“, vunwegen datt he utspeet, wat he in’n Maag hett, wenn he sik verjagen deit. Dor sitt allerhand Ööl in un röken deit dat streng. Gegen den Hall-Stormvagel over, mit den se eng verwandt sünd, bröödt de Kaventsmann-Stormvagels in Kolonien.
Kennteken
[ännern | Bornkood ännern]He is over’t Lief 84 bit 92 cm lang un kann siene Flunken bit hen to 200 cm ut’neenspannen. He kann nich so leifig flegen, as de Albatrosse, man fladdert, wenn he fluggt, oder seilt mit stiebe Flunken daalkopps dorhen. Kaventsmann-Stormvagels freet Aas un hoolt sik an dode Deerter, de up Se swemmen doot, man ok junge Pinguine versmaht se nich. Faken folgt se Scheepe un töövt up Affall.
Wo he vorkamen deit
[ännern | Bornkood ännern]He leevt rund um den Süüdpol umto. Bröden deit he up Süüdgeorgien, up de Prinz-Edward-Inseln, de Crozet-Inseln, den Kerguelen un up de Macquarieinsel. Bovenhen brott he up de antarktische Halfinsel un up Eilannen vor de Küst vun Argentinien in de Provinz Chubut. Ok up de Diego-Ramírez-Inseln un de Isla Noir vor Chile un de Inselgrupp Tristan da Cunha boot he siene Nester. En groten Deel vun de weltwiede Populatschoon brott up de Falklandinseln.[1]
Wie he leven deit
[ännern | Bornkood ännern]Bröden doot de Kaventsmann-Stormvagels in lose Kolonien up flacken Grund an’e Küsten. Dat Nest is man en flacke Kuhlen. Se leggt man een Ei un bröödt dor bi twee Maande lang an. Dat duert veer Maande, denn sünd de Jungvagels flügge.
Kiek ok bi
[ännern | Bornkood ännern]- List vun Vagels, mit allerhand plattdüütsche Vagelnaams un Naams ut de Naberspraken
- Projekt: Deerternaams up Platt
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Robin und Anne Woods: Atlas of Breeding Birds of the Falkland Islands, Anthony Nelson, Shorpshire 1997, ISBN 0-904614-60-3
Belege
[ännern | Bornkood ännern]- ↑ Wood, S. 48