Albert Bontridder
| Albert Bontridder | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Albert Marcel Alfons Bontridder | |||
| Geboren | 4 april 1921 | |||
| Geboorteplaats | Anderlecht | |||
| Overleden | 13 december 2015 | |||
| Overlijdensplaats | 's-Gravenbrakel[1] | |||
| Land | .svg){kind=small} België
| |||
| Beroep | dichter, architect | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1951 – 2015 | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| ||||
Albert Marcel Alfons Bontridder (Anderlecht, 4 april 1921 - 's-Gravenbrakel, 13 december 2015) was een Vlaams dichter en architect.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Albert Bontridder was zowel een begaafd dichter als architect.
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]Bontridder zette zijn eerste voetstappen in de literatuur in 1936 als dichter, samen met zijn jeugdvriend Jan Walravens. In 1949 werd hij opgenomen in de redactie van het tijdschrift Tijd en Mens. Hij won in 1957 de Arkprijs van het Vrije Woord. In 1967 werd hij opgenomen in de groep rond het tijdschrift Kentering. In 1972 mocht Bontridder de Jan Campert-prijs in ontvangst nemen. In 1975 werd hij voorzitter van PEN Vlaanderen, in 1984 lid van de Académie Royale de Belgique, Classe des Beaux-Arts, van 1987 tot 1993 was hij voorzitter van de Europese Vereniging ter Bevordering van de Poëzie. Hij was gehuwd met Olga Dohnalova (1925-2011).
Architectuur
[bewerken | brontekst bewerken]In 1942 behaalde hij het diploma van architect. In 1952 was hij stichtend lid en redacteur van het tijdschrift Architecture te Brussel. Zijn architecturaal oeuvre realiseerde hij in het bureau van Jacques Dupuis. Hij tekende de privéwoningen van Louis Paul Boon en Marc Galle. Hij realiseerde zijn privéwoning in 1959 in Sint-Genesius-Rode die hem volgens eigen zeggen verloste uit een verkeerd gebouwd universum. Spektakelarchitectuur was hem vreemd: Enkel wat mensen nodig hebben om met elkaar te leven, is van belang.
In 2005 werd er een tentoonstelling gewijd aan Albert Bontridder als architect en dichter.
Werken
[bewerken | brontekst bewerken]- Hoog water (1951)
- Poésie se brise (1951)
- Dood hout (1955)
- Open einde (1967)
- Ook de nacht is een zon (1969)
- Zelfverbranding (1971)
- Gedichten 1942-1972 (1973)
- Huizen vieren haat (1979)
- Is de acacia mij bekend (1999)
- De tuinen van Naxos (2004)
- Wonen in de vloed (2012)
Architectuurboeken
[bewerken | brontekst bewerken]- Dialoog tussen Licht en Stilte. De Hedendaagse Bouwkunst in België, Antwerpen, Helios, 1963.
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Bekaert, G. en Strauven, F., La Construction en Belgique (1945-1970), Confédération nationale de la Construction, Bruxelles, 1971 (zie blz 272 t.e.m. 275 met biografie en artikel Architecture et Liberté).
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Jean-Marie Binst (2015, 16 december), Dichter en architect Albert Bontridder overleden, Brussel Deze Week, geraadpleegd op 7-9-2019 van www.bruzz.be