Naar inhoud springen

Bournoniet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bournoniet
Bournoniet
Mineraal
Chemische formule PbCuSbS3
Kleur (staal)grijs of zwart
Streepkleur grijs
Hardheid 3
Gemiddelde dichtheid 5,8 kg/dm3
Glans metallisch
Opaciteit opaak
Breuk subconchoidaal
Splijting [010] imperfect
Kristaloptiek
Kristalstelsel Orthorombisch
Pleochroïsme zeer zwak
Overige eigenschappen
Radioactiviteit niet radioactief
Magnetisme niet magnetisch
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal bournoniet is een lood-koper-antimoon-sulfide met de chemische formule PbCuSbS3.

Eigenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]

Het opaak zwarte of (staal)grijze bournoniet heeft een metallische glans, een grijze streepkleur en de splijting is imperfect volgens het kristalvlak [010]. Bournoniet heeft een gemiddelde dichtheid van 5,8 en de hardheid is 3. Het kristalstelsel is orthorombisch en het mineraal is niet radioactief.

Het mineraal bournoniet is genoemd naar de Franse mineraloog J. L. de Bournon (1751 - 1825).

Bournoniet is een mineraal dat voorkomt in hydrothermale aders van gemiddelde temperatuur. De typelocatie is gelegen in Wheal Boys, St. Endellion, Cornwall, Engeland. Het wordt ook gevonden in het Huánuco departement in Peru en in de provincie Hunan in China.

Zie de categorie Bournonite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.