Daigo (keizer)
| Daigo | ||
|---|---|---|
| Kyōto, 6 februari 885 – 23 oktober 930 | ||
| ||
| 60e keizer van Japan | ||
| Periode | 897 – 930 | |
| Voorganger | Uda | |
| Opvolger | Suzaku | |
| Vader | Keizer Uda | |
| Moeder | Fujiwara no Inshi | |
Keizer Daigo (醍醐天皇, Daigo-tennō, Kyōto,6 februari 885 – 23 oktober 930) was de 60e keizer van Japan volgens de traditionele opvolgvolgorde.[1] Hij regeerde volgens de Japanse kalender van de 3e dag van de 7e maand van Kanpyō 9 (897) tot de 22e dag van de 92 maand van Enchō 8 (930).[2] Zijn mausoleum staat bekend als Nochi no Yamashina no misasagi, en is gelegen in Fushimi-ku.
Genealogie
[bewerken | brontekst bewerken]Voor Daigo’s troonsbestijging was zijn persoonlijke naam (imina) Atsuhito-shinnō (敦仁親王).[3]
Atsuhito-shinnō was de oudste zoon van keizer Uda en Fujiwara no Taneko; de dochter van Fujiwara no Takafui.[4]
Daigo had tijdens zijn leven 21 keizerinnen, hofdames en concubines. Met hen kreeg hij in totaal 36 kinderen.[5]
Leven
[bewerken | brontekst bewerken]Daigo volgde zijn vader op toen die in Kanpyō 9 (897) aftrad. Toen Daigo hem opvolgde, werd traditiegetrouw een nieuw tijdperk ingeluid: Shōtai.
In 901 vond een schandaal plaats rondom Sugawara no Michizane, die ervan werd beschuldigd samen te spannen tegen Daigo. Exacte gegevens over dit gebeuren ontbreken daar Daigo vrijwel alle documenten omtrent deze gebeurtenis liet vernietigen. In 905 presenteerde Ki-no Tsurayuki aan keizer Daigo de Kokin Wakashū, een collectie van Wakapoëzie.
In 929 werd Japan geteisterd door enkele grote overstromingen. In 930 zorgde een blikseminslag voor een grote brand in het Keizerlijk paleis, waarbij enkele hoge lieden aan het hof het leven verloren. Velen zagen dit als een daad van de op wraak beluste geest van Sugawara no Michizane.
Na 34 jaar te hebben geregeerd, werd Daigo ziek. Uit angst dat hij de ziekte mogelijk niet zou overleven, trad hij af ten gunste van zijn zoon, Suzaku. Aanvankelijk leek Daigo toch van de ziekte te herstellen. Hij trok zich terug in een klooster, en nam de naam Hō-kongō aan. Niet veel later stierf hij echter toch op 46-jarige leeftijd.
Tijdperken
[bewerken | brontekst bewerken]Daigo’s regeerperiode omvat de volgende tijdsperiodes binnen de Japanse geschiedenis:
- Kanpyō (889-898)
- Shōtai (898-901)
- Engi (901-923)
- Enchō (923-931)
- Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida, eds. (1979). Gukanshō: The Future and the Past. Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-03460-0; OCLC 251325323.
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691.
- Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842.
- ↑ Japanse hof: 醍醐天皇 (60)
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 129-134; Brown, Delmer et al. (1979). Gokanshō, pp. 291-293; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki, pp. 179-181.
- ↑ Varley, p. 179; Brown, p. 264.
- ↑ Varley, p. 179.
- ↑ Brown, p. 293.
· 
· 
