Naar inhoud springen

Ernest King

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ernest King
Admiral Ernest J. King, USN Commander-in-Chief, U.S. Atlantic Fleet.
Admiral Ernest J. King, USN Commander-in-Chief, U.S. Atlantic Fleet.
Bijnaam "Ernie"
"Rey"
Geboren 23 november 1878
Lorain, Ohio, Verenigde Staten
Overleden 25 juni 1956
Portsmouth, New Hampshire, Verenigde Staten
Rustplaats United States Naval Academy Cemetery, Annapolis, Anne Arundel County, Maryland, Verenigde Staten[1]
Land/zijde Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Onderdeel United States Navy
Dienstjaren 1901 - 1956
Rang Fleet admiral
Eenheid USS San Francisco (C-5)
USS Eagle (1898)
USS Illinois (BB-7)
USS Alabama (BB-8)
USS New Hampshire (BB-25)
USS Cincinnati (C-7)
Bevel USS Terry (DD-25)
USS Cassin (DD-43)
USS Bridge (AF-1)
USS Wright (AV-1)
USS Lexington (CV-2)
United States Fleet Forces Command
Slagen/oorlogen Spaans-Amerikaanse Oorlog

Mexicaanse Revolutie


Eerste Wereldoorlog


Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie decoraties
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Ernest Joseph King (Lorain (Ohio), 23 november 1878 - Portsmouth (New Hampshire), 25 juni 1956) was een Amerikaanse admiraal van de marine.

Hij raakte al op jonge leeftijd geïnteresseerd in de marine en ging in 1897 studeren aan de Amerikaanse marineacademie, waar hij afstudeerde in 1901.

Na de Japanse aanval op Pearl Harbor, toen de VS betrokken raakten bij de Tweede Wereldoorlog, werd hij in december 1941 bevelhebber van de Amerikaanse marine (Commander in Chief US Navy) en in maart 1942 werd hij Chief of Naval Operations. Hij hield beide functies tot het einde van de oorlog.

In december 1944 werd hij bevorderd tot Fleet Admiral, een kort daarvoor ingestelde vijfsterrenrang. Na de oorlog kreeg hij een adviserende taak binnen de marine.

Ernest King overleed op 77-jarige leeftijd, nadat hij jarenlang in een slechte gezondheid had verkeerd.

Militaire loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]