Florarijk
De florarijken vormen de grootste plantengeografische eenheden. Er worden voor de Aarde zes florarijken onderscheiden op grond van hun grote onderlinge floristische verschillen. De floristische verschillen worden beoordeeld op grond van de arealen van families, onderfamilies en geslachten.[1]
De grenzen tussen florarijken worden veroorzaakt door natuurlijke barrières als zeeën, woestijnen en hooggebergten. Deze vormen voor planten een langdurige barrière voor verspreiding. Een florarijk heeft een eigen vegetatiekarakter en een onafhankelijke ontstaansgeschiedenis (fylogenese) van de plantenwereld.
De florarijken worden weer onderverdeeld in florazones, en deze worden weer onderverdeeld in floragebieden.
Indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De plantengeografische indeling van de Aarde is als volgt:
- Holarctis beslaat de gematigde gebieden van het noordelijk halfrond met uitzondering van de tropen. Het is qua oppervlak het grootste rijk en beslaat Europa, Azië benoorden de Himalaya, en Noord-Amerika. Europa is hierin het minst soortenrijk, waarschijnlijk doordat de Alpen en Pyreneeën tijdens de ijstijden voor veel soorten een barrière vormden om naar het zuiden uit te wijken.
- Nearctis in Noord-Amerika
- Palearctis in Eurazië en Noord-Afrika
- Paleotropis beslaat de tropen van de Oude Wereld: Afrika ten zuiden van de Sahara (zonder het meest zuidelijke deel), India, Zuidoost-Azië en Polynesië. India is een twistpunt, evenals overigens Zuidoost-Azië. Ook de flora van Nieuw-Guinea is aan discussie onderhevig. Sommigen rekenen het tot de Paleotropis, anderen zien het als een eigen gebied, Wallensis.
- Neotropis wordt gevormd door het tropische gebied in de Nieuwe Wereld: Zuid-Amerika (zonder het meest zuidelijke deel) en Midden-Amerika.[2]
- Capensis is qua oppervlakte het kleinste florarijk, en ligt in het zuiden van Afrika.
- Australis heeft haar hoofdgebied op Australië, inclusief Tasmanië. Er zijn echter duidelijk antarctische invloeden op bijvoorbeeld Tasmanië.
- Antarctis, subantarctische eilanden zoals Kerguelen, zuidelijkst deel van Zuid-Amerika, zuidwesten van Nieuw-Zeeland. Het is een vrijwel uitgestorven gebied, het is in het verleden echter zeer rijk geweest.
Er worden zes continentale florarijken en een Oceanisch florarijk worden onderscheiden:
Indeling door Wereld Natuur Fonds
[bewerken | brontekst bewerken]
Door de eigen ontstaansgeschiedenis heeft in deze gebieden niet alleen de plantenwereld vaak een eigen karakter, maar ook de dierenwereld. Het Wereld Natuur Fonds heeft daarom de levensgemeenschappen van de aarde ingedeeld in acht ecozones.
- ↑ Walter, H. (1973) p. 24-27. § 5 Florenreiche.
- ↑ De flora Nieuw-Zeeland is een ander twistpunt. Er zijn te weinig eigen families om tot een apart florarijk gerekend te worden. Sommigen maken verschil tussen de flora van het het Noordereiland (Neotropis) en die van het Zuidereiland (Antarctis).
- ↑ Binnen de Holarctis kan ook nog een onderscheid gemaakt worden in Nearctis & Palearctis
- ↑ Oceanië wordt ook wel gerekend tot een Oceanisch florarijk
Literatuur
- (de) Walter, H. (1973) Allgemeine Geobotanik. Uni-Taschebücher 284. UTB Ulmer
· 
· 
· ·