Naar inhoud springen

Friedrich Wilhelm Argelander

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Friedrich Wilhelm August Argelander
Friedrich Wilhelm Argelander
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum 22 maart 1799
Geboorteplaats Memel
Overlijdensdatum 17 februari 1875
Overlijdensplaats Bonn
Begraafplaats Alter FriedhofBewerken op Wikidata
Locatie begraafplaats Begraafplaats op Find a Grave
Locatie graf Graf op Find a Grave
Academische achtergrond
Alma mater Albertina-universiteitBewerken op Wikidata
Promotor Friedrich Bessel
Wetenschappelijk werk
Vakgebied Astronomie

Friedrich Wilhelm August Argelander (Memel, 22 maart 1799 - Bonn, 17 februari 1875) was een Duits astronoom. Hij is bekend van zijn onderzoek naar variabele sterren en voor zijn medewerking aan de stercatalogus Bonner Durchmusterung, welke meer dan 324.000 sterren omvatte. Daarnaast werkte hij mee aan de bouw van meerdere observatoria in Europa.

Argelander werd geboren in Memel (nu Klaipėda) als zoon van Johann Gottfried Argelander en Wilhelmina Dorothea Grünhagen. In 1817 begon hij aan zijn studie aan de Albertina-universiteit alwaar hij in contact kwam met Friedrich Wilhelm Bessel. Hij werd Bessels assistent en hielp hem bij het bepalen van de exacte positie van sterren. In 1822 behaalde hij zijn doctorsgraad.

Argelander was een van de eerste astronomen die grondig onderzoek verrichtte naar variabele sterren. Hij bedacht een modern systeem om deze sterren te identificeren.

Samen met Adalbert Krüger en Eduard Schönfeld was Argelander verantwoordelijk voor de Bonner Durchmusterung, een stercatalogus die meer dan 324.000 sterren omvatte. Deze catalogus werd gepubliceerd tussen 1852 en 1859. In 1863 was hij een van de mede-oprichters van het Astronomischen Gesellschaft. In datzelfde jaar won hij tevens de Gouden medaille van de Royal Astronomical Society.

  • Observationes astronomicae in specula universitatis Fennicae factae, 1830-1832
  • DLX stellarum fixarum positiones mediae ineunte anno 1830, 1835
  • Über die eigene Bewegung des Sonnensystems, 1837
  • Neue Uranometrie, 1843
  • Durchmusterung des nördlichen Himmels zwischen 45° und 80° nördlicher Deklination, 1848
  • Durchmusterung der Himmelszone zwischen 15° und 31° südlicher Deklination. In: Astronomische Beobachtungen auf der Sternwarte zu Bonn, 1846-1852
  • Atlas des nördlichen gestirnten Himmels, 1857-1863