Goudsnip
| Goudsnip IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Rostratula benghalensis (Linnaeus, 1758) | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Verspreidingsgebied | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Goudsnip op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De goudsnip ( Rostratula benghalensis ) is een steltloperachtige uit de familie van de goudsnippen (Rostratulidae).
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]Deze middelgrote vogel is opvallend gekleurd met een opvallende witte vlek rondom het oog. Het vederkleed van de geslachten is verschillend. De lichaamslengte bedraagt 23 tot 28 cm en het gewicht 90 tot 200 gram.
Leefwijze
[bewerken | brontekst bewerken]Ze zijn erg schuw en leven vooral in dichte vegetatie. Ze zijn actief van zonsondergang tot zonsopgang. Om aan voedsel te komen, doorwoelen ze het slik met hun snavels. Hun vlieggedrag is zwak en fladderend, met neerbungelende poten.Hun voedsel bestaat voornamelijk uit wormen, schaaldieren, insecten en sommige zaden.
Voortplanting
[bewerken | brontekst bewerken]Vroeg in het broedseizoen voert het vrouwtje met zacht krassende roep een baltsvlucht boven haar territorium uit. Ze paart soms met verschillende mannetjes, elk van de mannetjes broedt een legsel uit en voedt de jongen op. Het vrouwtje is dan weer op zoek naar een andere partner. Het nest bestaat uit een laag plantaardig materiaal op een hoopje, te midden van moerasvegetatie.
Verspreiding en leefgebied
[bewerken | brontekst bewerken]Deze soort komt voor in recent overstroomde zoetwatermoerasgebieden van Afrika, Midden- en Oost-Azië en Noord- en Oost-Australië.
Status
[bewerken | brontekst bewerken]De goudsnip heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de populatie werd in 2006 geschat op 36 duizend tot één miljoen individuen. Dit aantal loopt achteruit. Echter, het tempo ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat de goudsnip als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]