Heidelberg Materials
| Heidelberg Materials AG | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| ||||
| Beurs | Deutsche Börse: HEI | |||
| Oprichting | 1874 | |||
| Oprichter(s) | Johann Philipp Schifferdecker | |||
| Sleutelfiguren | Dominik von Achten (CEO) | |||
| Land |  Duitsland
| |||
| Hoofdkantoor | Berliner Strasse 6, Heidelberg | |||
| Werknemers | 51.000 (2023)[1] | |||
| Dochteronderneming | ||||
| Producten | cement | |||
| Sector | Bouwmateriaal | |||
| Omzet/jaar | € 21,2 miljard (2023)[1] | |||
| Winst/jaar | € 1,6 miljard (2023)[1] | |||
| Marktkapitalisatie | € 14,7 miljard (31 dec. 2023) | |||
| Website | (en) HeidelbergCement.com idem Benelux | |||
| ||||
Heidelberg Materials AG is een beursgenoteerd bouwstoffenconcern gezeteld in Heidelberg, Duitsland. Het is de op drie na grootste producent van cement ter wereld. Tot september 2022 stond het bedrijf bekend als HeidelbergCement.
Activiteiten
[bewerken | brontekst bewerken]Heidelberg Materials is een zeer grote producent van bouwmaterialen wereldwijd. Het produceert cement, toeslagmaterialen, twee grondstoffen voor het maken van beton, stortklaar beton en asfalt. In 2023 behaalde het bedrijf een omzet van ruim 21 miljard euro. De vijf belangrijkste afzetmarkten gemeten naar de omzet zijn de Verenigde Staten, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Australië. Het had in dat jaar 3000 locaties in meer dan 50 landen en telde zo'n 51.000 werknemers. In dit jaar rapporteerde het een nettowinst van 1,6 miljard euro.[1]
Bij de productie van cement komt veel koolstofdioxide (CO2) vrij. In 1990 was dit nog zo'n 750 kilogram per ton cement.[2] In 2020 was dit gedaald naar 576 kg/ton en in 2023 was dit verder gedaald vaan 534 kg/ton.[1] Heidelberg Materials streeft naar een uitstoot van 400 kg CO2/ton in 2030.
Per 31 december 2023 was Spohn Cement Beteiligungen GmbH de grootste aandeelhouder met een belang van 28%.[1] In Spohn Cement heeft Ludwig Merckle de zeggenschap. HeidelbergCement maakt sinds 21 juni 2010 deel uit van de DAX-index.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]HeidelbergCement is ontstaan in de in Heidelberg gelegen Bergheimer molen, die op 3 januari 1873 uit een faillissement van een bierbrouwerij verworven werd en in een cementfabriek werd omgebouwd. Op 5 juni 1874 werd de fabriek als Offene Handelsgesellschaft (vergelijkbaar met een vennootschap onder firma) in het handelsregister ingeschreven als Portland-Cement-Werk, Heidelberg, Schifferdecker & Söhne, in 1875 begint de cementproductie.
Op 18 maart 1889 wordt de onderneming omgevormd tot een Aktiengesellschaft (NV). Er wordt flink uitgebreid, onder andere door de bouw van nieuwe cementfabrieken. In 1901 fuseert de Heidelberger Portland-Cement-Werk met de Mannheimer Portland-Cement-Fabrik AG tot Portland-Cement-Fabrik AG Heidelberg und Mannheim AG. In 1918 werd de goederenkabelbaan Leimen–Nußloch voltooid, waarmee de fabriek van kalksteen wordt voorzien.
In 1959 stapt het bedrijf ook de transportbetonbranche in. In 1977 worden dochterondernemingen in Noord-Amerika opgericht.
In 1978 wordt de bedrijfsnaam Heidelberger Zement Aktiengesellschaft.
In 1993 verkrijgt Heidelberg een aandeel van 42,4% in het Belgische cementbedrijf CBR, in 1999 volgt een complete overname. In de jaren negentig wordt de onderneming steeds internationaler, vooral door uitbreiding naar het verre oosten. In 1999 wordt ook het Zweedse bouwstoffenconcern Scancem overgenomen. In 2001 wordt begonnen met de stapsgewijze overname van het Indonesische Indocement. De huidige naam HeidelbergCement wordt gevoerd sinds 2002.
Begin 2005 neemt Adolf Merckle de leiding van de onderneming over. Hij kiest Bernd Scheifele als bestuursvoorzitter; na een openbaar overnamebod in juli 2005 verkrijgen aan Merckle gehoorzame aandeelhouders samen 78% van de aandelen HeidelbergCement.
In mei 2007 kondigt het concern de overname aan van het Britse bouwstoffenconcern Hanson voor 8 miljard pond (11,5 miljard euro), de tot dan grootste overname in de sector.[3] Hanson was toen de grootste leverancier van zand en gravel ter wereld. Door het samengaan ontstond de grootste producent van constructiezand- en grind ter wereld, met een jaaromzet van circa 15 miljard euro en meer dan 70.000 werknemers.[3]
Medio 2015 kocht HeidelbergCement 45% van de aandelen in de Italiaanse cementproducent Italcementi.[4] Verkoper is de Italiaanse familie Pesenti. Het Duitse bedrijf betaalde 1,7 miljard euro in geld en aandelen en na de transactie heeft de familie een belang van 5% in de combinatie.[4] HeidelbergCement is van plan een bod doen op de resterende aandelen. Italcementi is actief in 22 landen en vooral in Zuid-Europa heeft het veel activiteiten. Italcementi had in 2014 een omzet van 4,1 miljard euro versus 13 miljard euro voor HeidelbergerCement.[4] Een jaar later kreeg het bedrijf van de toezichthouders het groene licht voor de hele overname. HeidelbergCement moet wel de Amerikaanse activiteiten van Italcementi in het land verkopen en de Europese Commissie eiste de verkoop van alle Italcementi activiteiten in België omdat het fusiebedrijf een marktaandeel van meer dan 50% zou krijgen.[5] HiedelbergerCement heeft ook een bod gedaan op andere aandelen en sinds oktober 2016 heeft het 100% van de aandelen Italcementi in handen.
In mei 2021 werd de verkoop bekend van diverse activiteiten in het westen van de Verenigde Staten.[6] De koper is de Amerikaanse concurrent Martin Marietta die hiervoor 2,3 miljard dollar heeft betaald. De transactie werd in oktober 2021 afgerond.
Op 20 september 2022 werd de naam gewijzigd in Heidelberg Materials.[7]
Controversiële steengroeve
[bewerken | brontekst bewerken]Dochteronderneming Hanson heeft en exploiteert een steengroeve op grond die toebehoort aan het Palestijnse dorp Al-Zawiya. Deze grond werd in de jaren '80 onteigend door de Israëlische regering en werd met de bouw van de illegale[8] Afscheidingsmuur van het dorp afgesneden. Gevolg: de bewoners kunnen niet meer bij hun eigendommen daar. De mensenrechtenorganisatie Al-Haq schreef samen met SOMO een rapport over de activiteiten van HeidelbergCement in de bezette Palestijnse Gebieden.[9] Hanson levert bovendien bouwmaterialen aan de daar volgens Internationaal Recht illegaal door Israëliërs gestichte nederzettingen en draagt zo bij aan de feitelijke annexatie van Palestijns gebied door Israël. Human Rights Watch is hierover met HeildelbergCement in gesprek gegaan.[10]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel HeidelbergCement op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ a b c d e f (en) Annual report 2023, geraadpleegd 18 november 2024
- ↑ Heidelberg Materials gebruikt de Engelse term: cementitious material
- ↑ a b De Standaard HeidelbergCement koopt Hanson voor 7,85 miljard pond, 15 mei 2007, geraadpleegd op 2 mei 2015
- ↑ a b c (en) Financial Times HeidelbergCement takes over Italcementi, 28 juli 2015, geraadpleegd op 20 juni 2016
- ↑ Het Financieel Dagblad Overname Italcementi door HeidelbergCement bijna rond, 19 juni 2016, geraadpleegd op 20 juni 2016
- ↑ (en) Reuters Martin Marietta to buy HeidelbergCement's western U.S. assets for $2.3 bln, 24 mei 2021, geraadpleegd op 19 juni 2021. Gearchiveerd op 24 juni 2021.
- ↑ (en) Heidelberg Materials persbericht HeidelbergCement is now Heidelberg Materials, geraadpleegd op 18 november 2024
- ↑ oordeel van het Internationaal Gerechtshof in 2004
- ↑ SOMO Violations Set in Stone: HeidelbergCement in de bezette Palestijnse gebieden, 4 februari 2020, geraadpleegd op 19 juni 2021. Gearchiveerd op 12 juni 2021.
- ↑ Rightsforum.org Israël-Palestina in het kort – 23 november 2020, geraadpleegd op 19 juni 2021. Gearchiveerd op 15 april 2021.
· 
· 