Naar inhoud springen

Jacques Thibaud

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jacques Thibaud
Jacques Thibaud
Jacques Thibaud
Algemene informatie
Land Frankrijk
Geboortedatum 27 september 1880
Geboorteplaats Bordeaux
Overlijdensdatum 1 september 1953
Overlijdensplaats Barcelonnette
Doodsoorzaak vliegramp
Wijze van overlijden dood door ongeval
Werk
Beroep violist, uitvoerend kunstenaar
Leerlingen Arthur Leblanc
Studie
School/universiteit Conservatoire national supérieur de musique et de danse de Paris, École Normale de Musique de Paris
Leerling van Martin-Pierre Marsick
Kunst
Muziek­instrument viool
Genre klassieke muziek
Platenlabel Fonotipia
Persoonlijk
Talen Frans
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie bewerken.

Jacques Thibaud (Bordeaux, 27 september 1880 - Franse Alpen, 1 september 1953) was een Franse violist.

Thibaud studeerde eerst viool bij zijn vader en vanaf zijn dertiende bij Martin Marsick aan het Parijse Conservatorium. In 1896 won hij, ex aequo met Pierre Monteux, die later een bekende dirigent werd, de Conservatorium Vioolprijs. Thibaud raakte gewond tijdens gevechten in de Eerste Wereldoorlog. Hij wist echter zijn techniek opnieuw op te bouwen. In 1943 was hij medeoprichter van de Internationale Marguerite Long-Jacques Thibaud Competitie, een muziekwedstrijd voor violisten en pianisten.

Thibaud was niet enkel solist, maar speelde ook veel kamermuziek, in het bijzonder als lid van een pianotrio met pianist Alfred Cortot en cellist Pablo Casals. Hij maakte concerttournees met pianist Yves Nat en George Enescu. Thibaud was bevriend met Eugène Ysaÿe, die zijn Tweede Sonate voor vioolsolo aan hem opdroeg. Ook Enrique Granados, Vincent d'Indy en Gabriel Pierné droegen hun vioolsonates aan hem op. Onder Thibauds studenten bevond zich Eric Rosenblith.

Thibaud overleed in 1953 toen de Lockheed Constellation van Air France vlucht F-BAZZ naar Hongkong neerstortte bij Mont Cimet in de Franse Alpen. Bij dat ongeluk overleden alle inzittenden. Thibauds Stradivarius-viool uit 1720, die nog van Pierre de Sales Baillot was geweest, ging met hem ten onder.

Zie de categorie Jacques Thibaud van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.