Naar inhoud springen

Lana Del Rey

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lana Del Rey
Lana Del Rey, 2019.
Lana Del Rey, 2019.
Algemene informatie
Volledige naam Elizabeth Woolridge Grant
Bijnaam Lana Rey Del Mar, Lizzy Grant,
Lana Del Ray, May Jailer,
Sparkle Jump Rope Queen
Geboren 21 juni 1985
Geboorteplaats Lake Placid,(New York)
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 2005-heden
Genre(s) Alternatieve pop, dreampop/barokpop, rock, psychedelische rock,
Beroep Singer-songwriter, musicus, model, dichter
Instrument(en) zang, gitaar
Zangstem contra-alt
Label(s) Interscope, Polydor UK, Stranger
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Handtekening
Handtekening
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Lana Del Rey, artiestennaam van Elizabeth Woolridge Grant (Lake Placid, New York, 21 juni 1985), is een Amerikaans singer-songwriter en model. Haar muziek staat vooral bekend om de glamour en melancholische stijl en de vele verwijzingen naar de popcultuur in de jaren vijftig en zestig in Amerika.

Het geluid van Del Rey wordt aan vele stijlen toegeschreven en wordt algemeen bestempeld als een soort dreampop of barokpop, gekoppeld aan verschillende vormen van rock, indiemuziek en triphop, en op bepaalde releases vaak rakend aan stijlen als hiphop, trapmuziek en psychedelische rock.

Lana Del Rey wereldwijd heeft meer dan 15 miljoen albums verkocht. Op het streamplatform Spotify behaalde ze inmiddels meer dan 19 miljard streams in totaal.

Jeugd

[bewerken | brontekst bewerken]

Elizabeth Woolridge Grant is geboren in New York op 21 juni 1985. Haar vader Robert Grant Jr. was succesvol ondernemer en haar moeder, Patricia Grant, lerares. Ze heeft een jongere zus en een jongere broer. Aan moeders en vaders kant heeft ze Schotse roots. Lana Del Rey groeide op in Lake Placid, in New York, en is rooms-katholiek opgevoed. Ze ging naar de katholieke school waar haar moeder lesgaf en zong van jongs af in het kerkkoor.

Nadat Del Rey haar diploma behaalde aan de Kent High School, is ze toegelaten tot de State University of New York. Ze besloot om niet naar de universiteit te gaan en een jaar bij haar oom en tante op Long Island te wonen en als serveerster te werken. In deze periode leerde haar oom haar gitaarspelen en ze realiseerde zich dat ze misschien wel een miljoen liedjes kon schrijven met zes akkoorden. Ze speelde in nachtclubs onder de namen als, 'Sparkle Jump Rope Queen', 'Lizzy Grant and the Phenomena', de namen die ze gebruikte voordat 'Lana Del Rey' ontstond.

Hierna ging ze studeren aan de universiteit van Fordham. Hier haalde ze een master in de filosofie, met een specialisatie in de metafysica. Lana Del Rey zei dat ze zich verbonden voelde met de studie, omdat het de ruimte tussen God en de wetenschap overbrugt. Tijdens haar studie deed Del Rey vrijwilligerswerk bij thuisloze jongeren en drugs- en alcoholverslaafden en ze bouwde en verfde huizen in een Indiaans reservaat in Utah. Ze beschreef deze vrijwilligersreis als cruciaal in haar beslissing om een singer-songwriter te worden — ze vond dat ze twee opties had: muziek maken of vrijwilligerswerk doen voor een goed doel.

Artiestennaam

[bewerken | brontekst bewerken]

Haar artiestennaam zou afkomstig zijn van de Hollywood-actrice Lana Turner en van een model Ford-auto, de Del Rey.[1] Echter, in het tijdschrift Humo van 27 januari 2012 zegt ze dat ze de namen Lana en Del Rey gewoon prachtig vond klinken, maar dat ze niets met de actrice en het automerk te maken hebben.[2] Lizzy Grant, Lana Rey Del Mar, Sparkle Jump Rope Queen, en May Jailer zijn enkele artiestennamen die Lana Del Rey voorheen had. Voordat ze haar huidige naam koos, zong ze al onder deze namen.

Loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]
Lana Del Rey in Cannes, 2012.

Lana Del Rey bracht haar debuutsingle uit op YouTube onder de titel: Video Games, die binnen een maand een miljoen hits had en eind 2016 al ruim 136 miljoen keer bekeken is.[3] Een boeking in oktober 2011 voor een show in Londen was binnen een half uur uitverkocht.

Born to Die verscheen als reguliere uitgave welke twaalf tracks bevat, luxe-uitgave met drie extra bonusnummers en op vinyl als dubbel-lp. Op 12 november 2012 verscheen het tweede album, Born to Die – The Paradise Edition. Het album is een tweedelige heruitgave van haar vorige album Born to Die; het eerste deel bestaat uit haar debuutalbum Born to Die, het tweede deel Paradise bevat acht nieuwe nummers. Naast Paradise kondigde Del Rey aan dat ze een korte film zou uitbrengen die de titel Tropico zou dragen. De film werd opgenomen in juni 2013 en werd geregisseerd door Anthony Mandler. Op 22 november 2013 verscheen de eerste trailer. De première vond plaats op 4 december 2013 in het Cinerama Dome in Hollywood. Voor aanvang maakte Del Rey aan het publiek bekend dat haar nieuwe album Ultraviolence zou heten. Later verscheen er op iTunes een ep getiteld Tropico. De ep bevatte de nummers Body Electric, Gods & Monsters en Bel Air.

Op 23 januari 2014 werd bekendgemaakt dat Del Rey het nummer Once Upon A Dream zou coveren voor de film Maleficent. De single werd uitgebracht op 26 januari. In januari van 2014 verscheen ook een album van houseproducer Moodymann, waarop een bewerkte versie van Born To Die staat dat samples gebruikt van het origineel. Op 14 april 2014 bracht zij West Coast uit, de eerste single uit van haar nieuwe album Ultraviolence. Del Rey bracht op 23 mei drie nummers op het huwelijk van Kim Kardashian en Kanye West in het paleis van Versailles. Kanye speelde al eerder het nummer Young & Beautiful tijdens het huwelijksaanzoek. Shades Of Cool, de tweede single, kwam uit op 26 mei 2014. De derde single Ultraviolence kwam er op 4 juni. Op 8 juni verscheen de vierde single, Brooklyn Baby. Het album zelf kwam uit op 13 juni 2014 en stond op nummer 1 in 12 landen. Van het album werden in de eerste week wereldwijd 880.000 exemplaren verkocht.

Stevie Nicks in 1977. Ze maakte samen met Lana 'Beautiful People, Beautiful Problems' en is daarmee een van de vele artiesten waarmee Lana al samenwerkte.

In december 2014 vertelde Del Rey in een interview dat ze werkte aan een nieuw album. In januari 2015 werd het eerste liedje van het album bekendgemaakt: Music To Watch Boys To en die maand nog nam ze Life Is Beautiful op, gemaakt voor The Age of Adaline, een film met Blake Lively. In juni 2015 bevestigde ze in een interview met Billboard dat het nieuwe album Honeymoon zal heten. Het album verscheen uiteindelijk op 18 september 2015. Honeymoon werd heel positief ontvangen, sommigen noemen het zelfs een tijdloos album. Het album verscheen als de gewone cd-uitgave, op vinyl (de gewone vinyl, Limited Edition Red Vinyl en een Urban Outfitters Limited Edition Vinyl) en in een speciale box set met extra albumfotografie. Haar vierde studioalbum bracht drie nieuwe singles met zich mee: High By The Beach, Music To Watch Boys To en Freak.

In oktober 2015 liet Del Rey weten dat ze mogelijke plannen had voor een volgend album. In februari 2017 kwam de eerste single Love uit, evenals de gelijknamige videoclip. Op 29 maart 2017 werd de albumtrailer voor haar nieuwe album Lust for Life op YouTube gepubliceerd. De album cover maakte Del Rey bekend via social media op 11 april. De titeltrack van het album, dat Del Rey samen met The Weekend heeft gemaakt, werd op 19 april 2017 uitgebracht.

Dit vijfde studioalbum – met de titel Lust For Life – kwam uit op 21 juli 2017. Het bevat 16 tracks waaronder samenwerkingen met Stevie Nicks, Sean Ono Lennon, Playboi Carti, en A$AP Rocky. Na de release van Lust For Life kondigde Lana Del Rey een nieuwe wereldtour aan, LA to the moon. Deze tour begon op 5 februari 2018 en trok door Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Australië en eindigde met enkele shows in Europa op 10 augustus 2018.

Het herkenbare logo van Lana's album 'Norman Fucking Rockwell!"

In september 2018 kondigde Del Rey aan dat ze werkt aan een nieuw album, dat de titel Norman Fucking Rockwell! zal krijgen. De maand erna kwamen er twee songs van het nieuwe album uit: Mariners Apartment Complex en Venice Bitch. Vier maanden daarna werd Hope is a dangerous thing for a woman like me to have - But I have it ook uitgebracht. Voor dit zesde studioalbum werkte ze samen met Jack Antonoff, bekend van zijn samenwerkingen met Taylor Swift en Lorde. Op 17 mei 2019 bracht Del Rey een cover uit van Sublime song "Doin' Time", als onderdeel van hun documentaire die ze op het Tribeca Film Festival vertoonden. Het nummer werd al snel een hit. Op 13 september 2019 kwam in samenwerking met Ariana Grande en Miley Cyrus het nummer 'Don't Call Me Angel' voor de film Charlie's Angels uit met videoclip.

In augustus 2019 is Lana Del Rey al begonnen met het schrijven van haar volgende album 'Chemtrails Over The Country Club' (voormalig 'White Hot Forever'), deze verscheen in maart 2021. Voor dit studioalbum werkte ze weer samen met producent Jack Antonoff.

In december 2019 laat Lana weten bezig te zijn met een gesproken poëziealbum genaamd 'Violet Bent Backwards Over the Grass' die in 2020 moet verschijnen. Ze vertelde in een video op Instagram dat ze de plaat voor ongeveer 1 dollar (ongeveer 0,89 euro) per exemplaar op de markt wil brengen en de helft van de opbrengst wil doneren aan goede doelen die zich inzetten voor de rechten van inheemse Amerikanen.

In mei 2020 kondigt ze aan al bezig te zijn met nog een poëziealbum dat een jaar later moet verschijnen met als naam 'behind the iron gates – insights from an institution', volgens Lana zal het boek “meer details geven over haar gevoelens”. Op 24 mei 2020 deelt Lana haar eerst poëzietrack 'patent leather do-over', met muziek geschreven door co-producer van Norman Fucking Rockwell! Jack Antonoff[4].

Privé

[bewerken | brontekst bewerken]

Del Rey staat erom bekend vele persoonlijke verhalen in haar songteksten te verwerken. Zo zingt ze in haar lied Wildflower Wildlife over de slechte relatie met haar moeder: "My father never stepped in when his wife would rage at me". Ook in haar lied My Momma zingt ze "Me and my momma, we don’t get along". In het nummer Black Bathing Suit zingt ze "I’m not friends with my mother but still love my dad". En in haar gedicht "LA Who Am I to Love You" schrijft ze: "I never had a mother; will you let me make the sun my own for now…?". Ook vertelt ze in haar nummer Fingertips over meerdere sleutelmomenten in haar geheugen die haar hebben gemaakt tot wie ze is, bijvoorbeeld het overlijden van haar voormalig vriendje en familieleden, de mishandeling van haar moeder, drugsmisbruik en zelfs haar zelfmoordpoging.

Del Rey trouwde in 2024.[5]

Optredens

[bewerken | brontekst bewerken]

België

[bewerken | brontekst bewerken]

Del Rey was op 29 juni 2012 te zien op Rock Werchter, waarna ze met haar Paradise Tour opnieuw verscheen op 31 mei 2013 in Vorst Nationaal te Brussel. Op 9 juli 2016 was ze te zien op TW Classic, met achtergrondzangers en -dansers. Naar aanleiding van de LA to the Moon-tour van haar nieuw album 'Lust For Life', kwam ze op 17 april 2018 naar het Sportpaleis in Antwerpen.

Nederland

[bewerken | brontekst bewerken]
Lana Del Rey tijdens een optreden te Amsterdam.

Del Rey trad op 10 november 2011 op in Paradiso, waar ze acht nummers van haar album Born to Die uitvoerde. Daarnaast voerde ze op 11 november 2011 in De Wereld Draait Door live haar single Video Games uit. Op 24 november 2012 bracht ze in Langs de Leeuw van Paul de Leeuw haar nummer Ride van het album Born to Die: The Paradise Edition live ten gehore. Op 29 mei 2013 gaf ze een optreden in de Heineken Music Hall te Amsterdam[6]. Op vrijdag 21 februari 2020 zou Lana del Rey in de Ziggo Dome in Amsterdam optreden[7] naar aanleiding van haar nieuwe album Norman Fucking Rockwell!, deze werd afgelast wegens ziekte[8]. Na tien jaar niet in Nederland te zijn geweest, trad Del Rey dinsdag 4 juli 2023 op in de Ziggo Dome in Amsterdam. Dit concert werd slechts één week van tevoren aangekondigd en was 10 minuten na de start van de kaartverkoop uitverkocht.[9]

Israël

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 1 september 2018 twitterde Del Rey dat haar optreden op het Meteor Festival in een kibboets in Noord-Israël niet zou doorgaan. Zij had besloten pas in Israël te zullen optreden als zij óók een optreden in Palestina kon verzorgen. Het is belangrijk voor mij om ...al mijn fans gelijk te behandelen, stelde ze.[10]

Discografie

[bewerken | brontekst bewerken]

Invloeden

[bewerken | brontekst bewerken]
Nina Simone.

Del Rey noemt een breed scala aan muzikale artiesten als invloeden, waaronder talloze pop-, jazz- en bluesartiesten uit het midden van de twintigste eeuw, zoals Andrew Lloyd Webber, Frank Sinatra, Nina Simone, Billie Holiday, Bobby Vinton, The Crystals, en Miles Davis. "[I really] just like the masters of every genre", vertelde ze in 2012 aan BBC-radiopresentator Jo Whiley, waarbij ze specifiek Nirvana, Bob Dylan, Frank Sinatra en Elvis Presley noemde

Verschillende rock- en popmuzikanten en groepen uit de late twintigste eeuw hebben Del Rey ook geïnspireerd, zoals Bruce Springsteen, Britney Spears, singer-songwriter Lou Reed, en rockband The Eagles, evenals volksmuzikanten, zoals Leonard Cohen en Joan Baez. Del Rey heeft ook hedendaagse artiesten genoemd, zoals singer-songwriter Cat Power, Hole-frontvrouw Courtney Love, rapper Eminem en singer-songwriter Amy Winehouse als artiesten waar ze naar opkijkt. Del Rey heeft de soundtrack van American Beauty aangehaald als gedeeltelijke inspiratie voor haar album Born to Die (2012).

Geïnspireerd door poëzie noemt Del Rey Walt Whitman en Allen Ginsberg als belangrijke factoren voor haar songwriting.

Albums

[bewerken | brontekst bewerken]
Lana poseert voor een Rode Ferrari.
Lana Del Rey releaset een videoclip voor haar lied 'Burning Desire' in 2013.

Ep's

[bewerken | brontekst bewerken]

Albums (charts)

[bewerken | brontekst bewerken]
Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		 Hoogste
positie		 Aantal
weken		 Opmerkingen
Lana Del Ray a.k.a. Lizzy Grant 04-01-2010 - - -
Born to Die 27-01-2012 04-02-2012 2 69*
Born to Die – The Paradise Edition 09-11-2012 17-11-2012 15 14
Ultraviolence 13-06-2014 21-06-2014 5 12
Honeymoon 18-09-2015 26-09-2015 5 9
Lust for Life 21-07-2017 29-07-2017 6 15
Norman Fucking Rockwell! 30-08-2019 07-09-2019 4 37*
Chemtrails over the Country Club 19-03-2021 27-03-2021 2 8
Blue Banisters 22-10-2021 30-10-2021 1(1wk) 4
Did You Know That There's a Tunnel Under Ocean Blvd 24-03-2023 01-04-2023 1(1wk) 2*
Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		 Hoogste
positie		 Aantal
weken		 Opmerkingen
Born to Die 2012 04-02-2012 2 268* Platina
Born to Die – The Paradise Edition 2012 17-11-2012 6 43
Ultraviolence 2014 28-06-2014 1(1wk) 124*
Honeymoon 2015 26-09-2015 2 15
Lust for Life 2017 29-07-2017 4 68
Norman Fucking Rockwell! 2019 07-09-2019 2 245* Goud
Violet Bent Backwards over the Grass 2020 10-10-2020 89 2 Luisterboek
Chemtrails over the Country Club 2021 27-03-2021 2 20
Blue Banisters 2021 31-10-2021 4 15
Did You Know That There's a Tunnel Under Ocean Blvd 2023 01-04-2023 1(1wk) 69*

Singles (charts)

[bewerken | brontekst bewerken]
Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		 Hoogste
positie		 Aantal
weken		 Opmerkingen
Video Games 05-09-2011 22-10-2011 11 14 Nr. 3 in de Single Top 100
Born to Die 09-01-2012 - - - Nr. 89 in de Single Top 100
Blue Jeans 26-03-2012 - tip 14 -
National Anthem 04-06-2012 - - -
Summertime Sadness 13-07-2012 - - -
Ride 01-10-2012 - - -
Blue Velvet 15-10-2012 - - -
Dark Paradise 01-03-2013 - - -
Summertime Sadness (Cedric Gervais remix) 04-03-2013 - tip 10 - Cedric Gervais remix /
Nr. 53 in de Single Top 100
Young and Beautiful 22-04-2013 - - - Nr. 79 in de Single Top 100
Once Upon A Dream 27-01-2014 - - -
West Coast 14-04-2014 - tip 16 -
Shades of Cool 26-05-2014 - - -
Ultraviolence 06-06-2014 - - -
Brooklyn Baby 13-06-2014 - - - Nr. 87 in de Single Top 100
Wait for Life 20-02-2015 - - - als Emile Haynie & Lana Del Rey
High by the Beach 10-08-2015 - - -
Prisoner 28-08-2015 - - - als The Weeknd & Lana Del Rey
Music to Watch Boys To 11-09-2015 - - -
Stargirl Interlude 25-11-2016 - - - als The Weeknd & Lana Del Rey /
Nr. 93 in de Single Top 100
Love 17-02-2017 - - -
Lust for Life 17-04-2017 - - - met The Weeknd
Summer Bummer 14-07-2017 - - - met A$AP Rocky & Playboi Carti
Groupie Love 28-07-2017 - - - met A$AP Rocky
White Mustang 15-09-2017 - - -
God Save Our Young Blood 05-01-2018 - - - als Børns & Lana Del Rey
You Must Love Me 09-03-2018 - - - met Andrew Lloyd Webber
Woman 17-08-2018 - - - als Cat Power & Lana Del Rey
Mariners Apartment Complex 14-09-2018 - - -
Venice Bitch 18-09-2018 - - -
Hope Is a Dangerous Thing for a Woman Like Me to Have - but I Have It 11-01-2019 - - -
Doin' Time 17-05-2019 - - -
Looking for America 09-08-2019 - - -
Season of the Witch 09-08-2019 - - -
Fuck It I Love You 23-08-2019 - - -
The Greatest 13-09-2019 - - -
Don't Call Me Angel 13-09-2019 21-09-2019 28 3 als Ariana Grande, Miley Cyrus & Lana Del Rey /
Nr. 27 in de Single Top 100
Hallucinogenics 25-09-2020 - - - als Matt Maeson & Lana Del Rey
Let Me Love You like a Woman 16-10-2020 - - -
Chemtrails over the Country Club 15-01-2021 - - -
White Dress 19-03-2021 - - -
Tulsa Jesus Freak 02-04-2021 - - -
Blue Banisters 21-05-2021 - - -
Secret Life 30-07-2021 - - - als Bleachers & Lana Del Rey
Arcadia 08-09-2021 - - -
Watercolor Eyes 13-05-2022 - - -
Snow on the Beach 21-10-2022 - - - met Taylor Swift /
Nr. 25 in de Single Top 100
Did You Know That There's a Tunnel Under Ocean Blvd 07-12-2022 - - -
A&W 17-02-2023 - - -
The Grants 14-03-2023 - - -
Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		 Hoogste
positie		 Aantal
weken		 Opmerkingen
Video Games 2011 22-10-2011 2 29 Nr. 1 in de Radio 2 Top 30 / Platina
Born to Die 2012 21-01-2012 14 9
Blue Jeans 2012 - tip 6 -
National Anthem 2012 - tip 40 -
Summertime Sadness 2012 15-09-2012 15 17 Goud
Ride 2012 - tip 3 -
Young and Beautiful 2013 01-06-2013 34 3
West Coast 2014 - tip 4 -
Ultraviolence 2014 - tip 34 -
High by the Beach 2015 15-08-2015 46 2
Love 2017 18-03-2017 41 1
Lust for Life 2017 - tip 17 - met The Weeknd
Summer Bummer 2017 - tip - met A$AP Rocky & Playboi Carti
White Mustang 2017 - tip 35 -
Woman 2018 - tip - als Cat Power & Lana Del Rey
Mariners Apartment Complex 2018 - tip 35 -
Hope Is a Dangerous Thing for a Woman Like Me to Have - but I Have It 2019 - tip 31 -
Doin' Time 2019 - tip 14 -
Looking for America 2019 - tip -
Fuck It I Love You 2019 - tip 17 -
Don't Call Me Angel 2019 21-09-2019 28 4 als Ariana Grande, Miley Cyrus & Lana Del Rey
Hallucinogenics 2020 - tip - als Matt Maeson & Lana Del Rey
Let Me Love You Like a Woman 2020 - tip 6 -
Chemtrails over the Country Club 2021 - tip 5 -
Tulsa Jesus Freak 2021 - tip 46 -
Blue Banisters 2021 - tip -
Snow on the Beach 2022 29-10-2022 50 1 met Taylor Swift

NPO Radio 2 Top 2000

[bewerken | brontekst bewerken]
Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15 '16 '17 '18 '19 '20 '21 '22 '23
Doin' Time - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 1786 1256
Video Games - - - - - - - - - - - - - 371 465 578 575 768 700 585 423 615 593 441 263

Tournees

[bewerken | brontekst bewerken]
Lana Del Rey op het MITA Festival 2023 in São Paulo
  • Born to Die Tour (2011–2012)
  • Paradise Tour (2013)
  • The Endless Summer Tour (2015)
  • Festival Tour (2016)
  • Lust for Life Promotional Tour
  • LA to the Moon Tour (2018)
  • Festival Tour (2019)
  • Norman Fucking Rockwell! Tour (2019/2020)
  • Did You Know That There’s a Tunnel Under Ocean Blvd Promotional Tour (2023)

Kortfilm Tropico

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 4 december 2013 bracht Del Rey een korte film uit, getiteld Tropico. Haar passie voor film en filmmuziek vormde de oorsprong voor dit project. Ook was deze film het einde van Born to Die: The Paradise Edition en een afgesloten hoofdstuk voor Del Rey voor ze aan haar nieuwe album Ultraviolence kon beginnen.

De film is gebaseerd op het Bijbels verhaal van Adam en Eva in de Hof van Eden. Hij duurt een halfuur en bevat drie liedjes van haar vorige album: Body Electric, Gods & Monsters en Bel Air. De rol van Adam was weggelegd voor model Shaun Ross en die van Eva voor Del Rey zelf. Ze speelde ook de rol van Maria. Jezus, Marilyn Monroe en Elvis Presley kwamen ook aan bod in dit verhaal.

Publicatie

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Lana Del Rey van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lana_Del_Rey&oldid=68347842"