Louis Brus
 Louis Brus
| ||||
|---|---|---|---|---|
| 10 augustus 1943 | ||||
| ||||
| Geboorteland | Verenigde Staten | |||
| Geboorteplaats | Cleveland (Ohio) | |||
| Nobelprijs | Scheikunde | |||
| Jaar | 2023 | |||
| Reden | Voor de ontdekking en synthese van kwantumdots. | |||
| Samen met | Moungi Bawendi Alexei Ekimov | |||
| Voorganger(s) | Carolyn Bertozzi Karl Barry Sharpless Morten Meldal | |||
| Opvolger(s) | David Baker Demis Hassabis John Jumper | |||
| ||||
Louis Eugene Brus (Cleveland (Ohio), 10 augustus 1943) is een Amerikaans scheikundige en hoogleraar scheikunde aan de Columbia-universiteit. Hij is mede-ontdekker van de "colloïdale halfgeleider nanokristallen", die bekend staan als kwantumstippen. In 2023 ontving hij hiervoor de Nobelprijs voor Scheikunde.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Als zoon van een verzekeringsdirecteur ontwikkelde Louis Brus tijdens zijn tijd aan de middelbare school in Roeland Park, Kansas, zijn interesse voor scheikunde en natuurkunde.[1] In 1961 kon hij naar de Rice universiteit dankzij een studiebeurs van het Naval Reserve Officers Training Corps (NROTC), waarvoor hij als adelborst moest deelnemen aan NROTC-activiteiten op zee. Hij studeerde met een bachelorgraad af in 1965 en verhuisde voor zijn promotie naar Columbia-universiteit.[1] Onder supervisie van Richard Bersohn werkte hij voor zijn proefschrift aan de fotodissociatie van natriumjodidedamp.[1]
Na het behalen van zijn doctoraat in 1969 keerde Brus als luitenant terug naar de marine en diende als wetenschappelijk stafofficier in samenwerking met de Taiwanese chemicus Lin Ming-chang bij het United States Naval Research Laboratory in Washington DC.[1] Op aanbeveling van Bersohn verliet Brus de marine definitief en trad in 1973 in dienst bij AT&T Bell Laboratories, waar hij het werk deed dat leidde tot de ontdekking van kwantumstippen.[1] In 1996 verliet Brus Bell Labs en trad toe tot de faculteit scheikunde aan de Columbia-universiteit.[1]
Nanokristallen
[bewerken | brontekst bewerken]Geheel onafhankelijk van de rus Ekimov ontdekte Brus dat een colloïdale suspensie van nanokristallen van de halfgeleider cadmiumsulfide (CdS) een exciton-absorptie vertonen die boven de verboden zone (band gap) van CdS lag. Hij begreep dat het hier om een excitatie van een elektrongat betrof die opgesloten zat in drie dimensies.[2] Ofwel, een halfgeleidernanokristal waarin de laagst-energetische excitatie opgesloten is in drie richtingen.
- ↑ a b c d e f Davis, Tinsley (Februari 2005). Biography of Louis E. Brus. Proceedings of the National Academy of Sciences 102 (5): 1277–1279. PMID 15677326. PMC 547879. DOI: 10.1073/pnas.0409555102.
- ↑ L.E. Brus (1983). A simple model for the ionization potential electron affinity, and aqueous redox potentials of small semiconductor crystallites. J. Chem. Phys. 79: 5566-5571.
· 
· 