Ludwig Jünger
Ludwig Jünger | ||||
---|---|---|---|---|
Willem II
| ||||
Persoonsgegevens | ||||
Geboren | 27 oktober 1856 | |||
Overleden | 26 oktober 1906 | |||
Geboorteland | Nederland | |||
Beroep(en) | Beeldhouwer | |||
RKD-profiel | ||||
|
Ludwig Jünger (Neutitschein, 27 december 1856 - Amsterdam, 26 oktober 1906) was een Duits-Nederlandse beeldhouwer.[1]
Leven en werk
[bewerken | brontekst bewerken]Jünger werd geboren in Neutitschein (nu Nový Jičín), in het huidige Tsjechië. Hij kreeg zijn opleiding aan de kunstindustrieschool van het Oostenrijks Museum in Wenen. Hij werd bij Koninklijk Besluit per 1 september 1882 aangesteld als docent aan de Rijksnormaalschool voor Teekenonderwijzers in Amsterdam[2] en het jaar erop ook aan de school voor kunstnijverheid. In 1903 werd hij tijdens ziekte tijdelijk vervangen door Bart van Hove, hij werd later dat jaar opgevolgd door Retera.[3] Leerlingen van hem waren onder anderen Thom Balfoort, August Falise, Kees Smout, Tjipke Visser, Frans Werner en Lambertus Zijl.
Jünger werkte enkele malen samen met architect Pierre Cuypers en maakte onder andere reliëfs voor het door Cuypers ontworpen Centraal Station in Amsterdam. Hij maakte in 1885 ook het beeldje van Rooms-koning Willem II voor de fontein die Cuypers ontwierp voor het Binnenhof in Den Haag.
Jünger werkte ook als medailleur, bekend zijn portretpenningen van onder anderen Cuypers (1885), aangeboden bij de opening van het Rijksmuseum Amsterdam, Christophorus Buys Ballot (1887), Franciscus Cornelis Donders (1888) en Victor de Stuers (1900).[4]
Jünger overleed op 49-jarige leeftijd in zijn woonplaats Amsterdam.
Galerij
[bewerken | brontekst bewerken]-
Fontein Binnenhof
-
De vier windstreken, CS Amsterdam
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Biografische gegevens bij het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis
- ↑ De Tijd, 20 juli 1882
- ↑ "Het 25-jarig bestaan der Museumscholen" in Algemeen Handelsblad, 10 september 1906, p. 11
- ↑ Jünger in de collectie van het Rijksmuseum