NSB El 12
NSB El. 12 | ||||
---|---|---|---|---|
NSB El 12 als 3-delige locomotief op 15 augustus 1970 te Narvik
| ||||
Aantal | 6 + 2 = 8 eenheden | |||
Nummering | 2113 … 2120 zie tekst | |||
Fabrikant | Motala Verksta AB (MV) Nydqvist & Holm AB (NOHAB) (2e serie) ASEA | |||
Bouwjaar | 1954-1957 | |||
Uit dienst | 1989-1990 zie tekst | |||
Asindeling | 2 delig: 1'D + D1' 3 delig: 1'D + D1’ + D1' | |||
Spoorwijdte | (normaalspoor) 1.435 mm | |||
Massa | 2 delig: 190,0 ton 3 delig: 285,0 ton | |||
Aslast | 20 ton | |||
Lengte over buffers | 2 delig: 23,43 m 2e serie: 25,10 m 3 delig: 39,73 m | |||
Maximumsnelheid | 75 km/h | |||
Dienstsnelheid | 75 km/h | |||
Stroomsysteem | ~ 15.000 volt 16 2/3 Hz | |||
Aandrijving | elektrisch, mechanisch | |||
Vermogen | 2 delig: 4 x 1200 kW = 4800 kW 3 delig: 6 x 1200 kW = 7200 kW | |||
Trekkracht | 940 kN | |||
Tractiemotoren | 4/6, type KJD 137 | |||
Motorfabrikant | ASEA | |||
Treinbeïnvloeding | EBICAB | |||
Treinradio | Zugbahnfunk | |||
|
De El. 12 is een elektrische locomotief bestemd voor het vervoer van ijzererts (Engels: iron ore) van de Norges Statsbaner (NSB).
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]De locomotieven werden ontwikkeld en gebouwd door Nydqvist & Holm AB (NOHAB) en gebouwd door Motala Verksta AB (MV) en de elektrische installatie gebouwd door Allmänna Svenska Elektriska Aktiebolaget (ASEA)
Constructie en techniek
[bewerken | brontekst bewerken]De locomotief is opgebouwd uit een stalen frame. De aandrijving vindt plaats met stangen tussen de elektrische motor en de wielen. De locomotief heeft een stuurstand. Deze locomotief kan alleen functioneren met een andere locomotief met stuurstand in de andere richting.
Nummers
[bewerken | brontekst bewerken]De locomotieven werden door de Norges Statsbaner (NSB) als volgt genummerd: De twee- of driedelige locomotief had geen vaste samenstelling.
- eerste serie:
- 2113 – 2118: Een deel van de locomotieven werden in 1990 gesloopt.
- De locomotieven 2113 en 2115 zijn onder gebracht in het Malmbanans Vänner te Luleå.
- tweede serie:
- 2119 – 2120: Deze locomotieven zijn onder gebracht in het Ofotens museum te Narvik.
Treindiensten
[bewerken | brontekst bewerken]De locomotieven werden door de Norges Statsbaner (NSB) ingezet voor het vervoer van ijzererts (Engels: iron ore) van Kiruna en Gällivare/Malmberget over de spoorlijn naar de haven in Narvik in Noorwegen.
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- Knut Nordby, Tore Strangstad & Tore Svendsen. Norske lok og motorvogner 1.1.1982. Uitgeverij Frank Stenvalls Förlag, Malmö. ISBN 91-7266-068-6
- Spoorwegen; diverse jaargangen. Gerrit Nieuwenhuis, Richard Latten. Uitgeverij de Alk BV, Alkmaar.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- (no) (en) Officiële website
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel El. 12 op de Noorstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.