Nico Tack
| Nico Tack | ||
|---|---|---|
| Geboren | 23 september 1918 Noordwijk | |
| Overleden | 28 maart 2007 (88 jaar) Dordrecht | |
| Land/zijde |  Nederland
| |
| Onderdeel |  Koninklijke Landmacht
| |
| Dienstjaren | 1937 – 1984? | |
| Rang |  Brigadegeneraal
| |
| Eenheid | NDVN | |
| Slagen/oorlogen | Mei 1940 Koreaanse Oorlog | |
| Onderscheidingen | zie decoraties | |
Gerrit Nicolaas (Nico) Tack (Noordwijk, 23 september 1918 - Dordrecht, 28 maart 2007) was een Nederlands militair.[1]
Tweede Wereldoorlog
[bewerken | brontekst bewerken]Tack ging in 1937 naar de KMA in Breda, als cadet bestemd voor het Wapen der Infanterie.[2]
Mei 1940
[bewerken | brontekst bewerken]Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak in mei 1940 was cadet-Vaandrig Nico Tack commandant van de 3e sectie[3] van 3-III-13 RI[4]. 13 RI was onderdeel van de 5e Divisie van III LegerkorpsLk[5][6] in Noord-Brabant. III-13 RI was actief in de sector Geertruidenberg-Keizersveer-Biesbosch van het Zuidfront van de vesting Holland.[7] 2 Secties[3] van de 3e compagnie waaronder die van Tack raakten op 11 mei bij een zuiveringsactie in het zuidwesten van de Biesbosch in gevecht met een groep Duitse parachutisten wier[8] Ju 52 transportvliegtuig daar een noodlanding had gemaakt. Eén Duitser sneuvelde, en de overige werden door Tack en zijn sectie gevangengenomen.[9]
Bezettingsjaren
[bewerken | brontekst bewerken]In mei 1942 moesten alle beroepsofficieren, cadetten en adelborsten zich melden “voor controle” op een 5-tal kazernes (Assen, Breda, Bussum, Ede en Roermond) en werden toen alsnog in krijgsgevangenschap gevoerd. Reden was, dat veel van hen werkzaam waren in het verzet of Engeland probeerden te bereiken.[10] Tack meldde zich op 15 mei 1942 in Bussum. Tot het eind van de oorlog verbleef hij in verschillende krijgsgevangenkampen[11]: OflagXIII-B Langwasser[12][13], Stalag 371 Stanislau[14][15] en Oflag 67 Neu-Brandenburg.[12][16]
Nederlands-Indië
[bewerken | brontekst bewerken]Na de oorlog bleef Tack in het leger en werd uitgezonden naar Nederlands-Indië, waar hij in september 1949 in Palembang deel uitmaakte van de plaatselijke Gemengde Commissie ter uitvoering van de order de vijandelijkheden te staken.[17][18]
Korea
[bewerken | brontekst bewerken]Op 27 september 1950 vertrok kapitein Tack met kapitein Jan Linzel met het vliegtuig naar Korea waar vier maanden eerder de Koreaanse Oorlog was uitgebroken. Zij waren de kwartiermakers voor het NDVN dat op 26 oktober 1950 vertrok vanuit Rotterdam.[19] [20][21] Tack was het hoofd van de Sectie 3 (Operaties) van het NDVN bataljon dat bestond uit 631 militairen, vrijwilligers voornamelijk afkomstig van het Regiment Speciale Troepen en het Korps Commandotroepen.[22] Het NDVN stond onder leiding van luitenant-kolonel M.P.A. den Ouden, die later de Militaire Willems-Orde zou krijgen. Bij aankomst bleek dat de Chinezen een tegenoffensief waren begonnen. Het NDVN werd ingedeeld bij 38 U.S. Infantry Regiment “Rock of the Marne” van 2 US Infantry Division “Indianhead”, en vertrok eind december 1950 naar het front. Ze werd ingezet om de Amerikaanse terugtocht te dekken, en werd op 2 januari 1951 verplaatst naar Hoeng-song. Daar raakte Tack op 12 februari 1951 tijdens de Nacht van Hoeng-song gewond. Overste Den Ouden sneuvelde, evenals zestien anderen.
Latere carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Begin jaren ‘50 was Tack als kapitein compagniescommandant op de onderofficiersschool (de latere KMS) in Weert.[23]
Vervolgens werd hoofd van de Generalestafsectie 1 (G1 - Personeel) bij de 5e Divisie en hoofd van de Generalestafsectie 2 (G2 - Inlichtingen) bij de 1e Divisie.[18]
Begin jaren ‘60 was hij als luitenant-kolonel adjudant van koningin Juliana.[24] tot oktober 1965[25]
Daarna werd hij commandant van het 42 Pantserinfanteriebataljon Limburgse Jagers in Seedorf (West-Duitsland), waarmee hij het 4e Divisie Fanion 1966 won, de prijs voor het onderdeel dat zich dat jaar het meest verdienstelijk toonde in de divisie.[26]
Hierna werd Tack militair attaché bij de Nederlandse ambassade in Washington.[18]
Vervolgens werd Tack als kolonel nog Chef staf bij de Territoriaal Bevelhebber Zuid, en ten slotte werd hij in 1972 (waarnemend) Territoriaal Bevelhebber Zuid (Zeeland, Brabant en Limburg), en bevorderd tot generaal-majoor (titulair).[17][27][18]
Na zijn actieve loopbaan was hij een van de oprichters en tevens voorzitter van de Vereniging Oud Korea-Strijders (VOKS).
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]| Insigne | Rang | Datum |
|---|---|---|
 |
cadet-vaandrig | <mei 1940 |
 |
reserve-tweede luitenant | 15 juli 1940[2][1] |
 |
eerste luitenant | 20-09-1947[1] |
 |
kapitein | 05-02-1949[1] |
 |
majoor (tijdelijk) | 10 augustus 1951[17]-< 6-8-1952[23] |
|
majoor | 01-07-1956[1] |
 |
luitenant-kolonel | 01-11-1961 |
 |
kolonel | 01-11-1967[1] |
|
generaal-majoor (titulair) | [1] |
Decoraties
[bewerken | brontekst bewerken]
Officier in de Huisorde van Oranje[1]
Bronzen Kruis K.B. no. 23 van 9 mei 1951[1][28]
Oorlogsherinneringskruis met 1 gesp (“Nederland mei 1940”)[1]
Ereteken voor Orde en Vrede met 3 gespen [1]
Kruis voor Recht en Vrijheid met gesp[1]
Onderscheidingsteken voor Langdurige Dienst als officier met jaarteken XXXV[1]
Huwelijksmedaille 1966 (Beatrix en Claus)[1]
Inhuldigingsmedaille 1980 (Beatrix)[1]
TMPT Kruis (KNVRO)[1]
Koreamedaille van de Verenigde Naties (VN)[1]
Insignia de la Orden Mexicana del Águila Azteca (Officier in de Orde van de Azteekse Adelaar) (Mexico) [1]
Ridder 1. Klasse av Den Kongelige Norske St. Olavs Orden (Ridder der 1e klasse in de Orde van Sint-Olaf ) (Noorwegen)[1]
Silver Star (VS), uitgereikt in Korea op 10 augustus 1951 [1]
Bronze Star (VS), verlof verleend tot aannemen en dragen bij KB no. 36 van 13 sept. 1952 [1][29]
충무무공훈장 (실버 스타) (mugonghunjang Chungmu (silbeo seuta)), Orde van Militaire Verdienste IIIe klasse - Chungmu met zilveren ster (Korea)[1][17][30]
사변종군기장 (sabyeonjong-gungijang) (Koreaanse Oorlogsmedaille) (Zuid-Korea)[1]
Onderscheidingsteken Hogere Militaire Vorming (HMV) ('Gouden zon‘)[1]
Draaginsigne Gewonden[1]
Combat Infantryman Badge (VS)
Naast individuele onderscheidingen was Tack gerechtigd de volgende onderdeelsonderscheidingen te dragen:
Distinguished Unit Citation (VS)[noot 1]
대통령 부대 표창 (daetonglyeong budae pyochang) (nl: Koreaanse Presidentiële Onderdeelsonderscheiding) (Zuid-Korea)[noot 2]
- Voetnoten
- ↑ De Presidential Unit Citation (PUC) (nl: Presidentiële Onderdeelsonderscheiding) (voorheen Distinguished Unit Citation (DUC) (Voorname Onderdeelsonderscheiding)) is een militaire onderdeelsonderscheiding die door de regering van Verenigde Staten kan worden toegekend aan eenheden van de strijdkrachten van de Verenigde Staten en haar bondgenoten, voor buitengewone moed in actie tegen een gewapende vijand. Op het militaire uniform wordt de onderscheiding gedragen als een effen blauwe baton van 35 mm breed en 14 mm hoog (batons van individuele onderscheidingen zijn 27 x 11 mm) omgeven door een gouden rand, die rechtsboven op de borst wordt gedragen, naast eventuele andere onderdeelsonderscheidingen van dezelfde grootte. Alle leden van de eenheid mogen de onderscheiding dragen, ongeacht of zij persoonlijk hebben deelgenomen aan de handelingen waarvoor de eenheid werd onderscheiden. Alleen degenen die op het moment van de betreffende handelingen waren ingedeeld bij het onderdeel, mogen de onderscheiding permanent dragen, ook als ze niet meer zijn ingedeeld bij de betreffende eenheid. Het Nederlands Detachement Verenigde Naties (NDVN) dat viel onder het Regiment van Heutsz, ontving twee maal de Distinguished Unit Citation voor acties tijdens de Koreaanse Oorlog. Het eerste keer werd de Distinguished Unit Citation op 10 mei 1951 toegekend voor de slag bij Wonju en Hoengson in februari 1951. Het werd op 9 augustus 1951 uitgereikt door generaal James A. van Fleet (1892-1992), Commandant generaal van het Amerikaanse 8e leger en de strijdkrachten van de Verenigde Naties tijdens de Koreaanse Oorlog. De tweede Distinguished Unit Citation werd toegekend na de slag bij de Soyang Rivier in mei-juni 1951. (bron: (en) Presidential Unit Citation (US) op de Engelstalige Wikipedia)
- ↑ De Republic of Korea Presidential Unit Citation (Hangul: 대통령 부대 표창 (daetonglyeong budae pyochang) (nl: Koreaanse Presidentiële Onderdeelsonderscheiding) ) is een militaire onderdeelsonderscheiding die door de regering van Zuid-Korea kan worden toegekend aan Zuid-Koreaanse en buitenlandse militaire eenheden voor uitstekende prestaties ter verdediging van de Republiek Korea. Op het militaire uniform wordt de onderscheiding gedragen als een baton van 35 mm breed omgeven door een gouden rand, die rechtsboven op de borst wordt gedragen, naast eventuele andere onderdeelsonderscheidingen van dezelfde grootte. (bron: (en) Republic of Korea Presidential Unit Citation op de Engelstalige Wikipedia)
- Bronvermeldingen
- Ego, maandblad van humanistische verzorging bij de krijgsmacht. Voorjaar 1998, p8-10. Rubriek ‘Terug van weggeweest. Nederlandse uitzendingen en missies 1946-1998’; Helder, Anouk “Niet verder over nakaarten, gewoon blijven ademhalen”. Interview met G.N. Tack, generaal-majoor tit. b.d.
- De Nederlandse Krijgsmacht, Tack, Gerrit Nicolaas
- De Nederlandse Krijgsmacht, De oorlog in Korea
- Limburgse Jagers.nl, Generaal Tack is niet meer!
- Limburgse Jagers.nl, Uitvaart Gen-maj b.d. Nico Tack, Afscheidswoord door Generaal Huysman
- Korea, De vergeten veteranen
- Generaal-majoor tit. b.d. G.N.Tack
- Groen, Petra, Klinkert, Wim (red.) (2003). Studeren in uniform, 175 jaar Koninklijke Militaire Academie 1828-2003. SDU, Den Haag, p261. ISBN 90-12-09772-X.
- Referenties
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z Tack, Gerrit Nicolaas (18.09.23.008)
- ↑ a b Het Vaderland, 13 juli 1940, p2, Benoemingen van cadettenvaandrig tot 2e luitenant, geraadpleegd 24 april 2019
- ↑ a b Sectie was de aanduiding die binnen de Koninklijke Landmacht tot 1940 gebruikt werd voor een peloton
- ↑ 3-III-13 RI = de 3e compagnie van het het 3e bataljon (III) van het 13e Regiment Infanterie
- ↑ III Lk = het 3e Legerkorps
- ↑ (en) Royal Dutch Army Order of Battle, May 10th, 1940, geraadpleegd 24 april 2019
- ↑ Zuidfront Holland 1940, Dispositief en kaderlijst mei 1940
- ↑ [1] Wier is de vrouwelijke enkelvoudsvariant en de meervoudsvariant van ‘wiens’. Voorbeeldzinnen: “De man wiens auto gestolen werd”; “De vrouw wier auto gestolen werd”; “De mensen wier auto’s gestolen werden”.
- ↑ Zuidfront Holland 10-15 mei 1940, Keizersveer – Maasfront, geraadpleegd 24 april 2019
- ↑ Krijgsgevangen.nl, Krijgsgevangen, Nederlandse militairen in Duitse krijgsgevangenschap 1940-1945, geraadpleegd 25 april 2019
- ↑ Eindhoven Digitaal, Kgf nummers Neurenberg tot Tittmoning, r1255 (geraadpleegd 25 april 2019)
- ↑ a b OfLag = “Offizierslager” (Officierskamp), een krijgsgevangenenkamp voor officieren
- ↑ Krijgsgevangen.nl, OfLag XIII B Nürnberg-Langwasser
- ↑ StaLag = “Stammlager”, een groot krijgsgevangenenkamp voor onderofficieren en manschappen. In sommige gevallen werden er ook officieren vastgehouden.
- ↑ Krijgsgevangen.nl, Kamp Stanislau (Stalag 371) Stanislau
- ↑ Krijgsgevangen.nl, OfLag 67 Neubrandenburg
- ↑ a b c d Nederlandse Krijgsmacht, Vredesmissies, Tack, Gerrit Nicolaas, geraadpleegd 24 april 2019
- ↑ a b c d Ego interview
- ↑ Militaire Spectator, 1984, p30-43, J.P. Tack, “Het Nederlandse VN-optreden in Korea”, geraadpleegd 24 april 2019
- ↑ Militaire Spectator, 1984, p76-90, J.P. Tack, “Het Nederlandse VN-optreden in Korea (slot)”, geraadpleegd 24 april 2019
- ↑ Zeeuwsch Dagblad, 28 september 1950, p1 “Twee officieren Korea-detachement vooruit vertrokken”, geraadpleegd 24 april 2019
- ↑ NIMH Beeldbank, Afbeelding: “Majoor Tack legt de Amerikaanse generaal James A. Van Fleet een kaart met de posities van het NDVN voor.”
- ↑ a b Provinciale Zeeuwse Courant, 6 augustus 1952, p1, “Sprookje op Soestdijk werd door prof. Romme verstoord”, “… Kapitein Tack, compagniescommandant van de onderofficiersschool in Weert …” (geraadpleegd 25 april 2019)
- ↑ De Vrije Zeeuw, 29 mei 1964, p1, “Koningin Juliana onthulde beeld …”, geraadpleegd 25 april 2019
- ↑ Leidsch Dagblad, 20 oktober 1965, p2, “Nieuwe adjudant Koningin”, geraadpleegd 25 april 2019
- ↑ Legerkoerier 1967 (op Limburgse Jagers.nl), 42 Painfbat verdiende 4e Divisie Fanion
- ↑ Portret van kolonel G. Tack, opvolger van Generaal-Majoor F. Brackel, territoriaal bevelhebber Zuid (Zeeland, Brabant en Limburg), 30-10-1972
- ↑ Databank dapperheidsonderscheidingen, Bronzen Kruis: Tack, G.N.. Geraadpleegd op 24 april 2019
- ↑ Uitreiking Bronze Star, 7 februari 1952
- ↑ Uitreiking Koreaanse onderscheiding in Roosendaal. Kapitein G. N. Tack 12 augustus 1952