Nicolas van Werveke
| Nicolas van Werveke | ||
|---|---|---|
| Persoonlijke gegevens | ||
| Geboortedatum | 23 juli 1851 | |
| Geboorteplaats | Diekirch | |
| Overlijdensdatum | 24 februari 1926 | |
| Overlijdensplaats | Limpertsberg | |
| Nationaliteit | Luxemburgs | |
| Wetenschappelijk werk | ||
| Vakgebied | geschiedenis | |
Nicolas Paul Antoine Van Werveke (Diekirch, 23 juli 1851 – Limpertsberg (Luxemburg-Stad), 24 februari 1926) was een Luxemburgs historicus en docent.
Leven en werk
[bewerken | brontekst bewerken]Nicolas van Werveke was een zoon van de uit België afkomstige gevangenbewaarder Thierry August Van Werveke en de Luxemburgse Sophie Caroline Dupont,[1] een oudere broer van geoloog Leopold[2] en kunstenaar Auguste van Werveke. Hij werd opgeleid aan het Athénée royal grand-ducal, als leerling van historicus Jean Schoetter. Hij wilde leraar worden en vertrok naar Bonn, om daar aan de universiteit te sturen. Al na zijn eerste examen werd door de directeur van het Luxemburgs atheneum teruggehaald om voor de klas te staan. Na drie jaar praktijkonderwijs behaalde hij in 1874 het doctoraat in filosofie en filologie.[3] Hij gaf les aan het Athénée grand-ducal en de Industrieschool. In de loop der jaren klom hij op van repetitor tot professeur 1e klas (1895). Hij was korte tijd directeur van het meisjeslyceum (1909-1911) in Luxemburg-Stad.
Van Werveke werd in 1876 corresponderend lid van de section historique van het Institut grand-ducal. Vanaf 1878 publiceerde hij over de geschiedenis van het groothertogdom. Hij hield zich daarnaast bezig met onder andere archeologie, numismatiek, paleografie en cultuur- en taalonderzoek. Hij werd benoemd tot conservator van het medaillekabinet (1877) en het secretaris-conservator van de historische sectie (1881) van het Institut grand-ducal.[4] Hij was verder onder meer betrokken bij de totstandkoming van de inventaris van de Nationale Bibliotheek van Luxemburg. Secretaris Van Werveke en sectievoorzitter Arthur Herchen (1850-1931) worden beschouwd als de grondleggers van geschiedenis als wetenschap in Luxemburg.[5]
Van Werveke werd meermaals onderscheiden. In 1925 gaf het blad Cahiers luxembourgeois een extra nummer uit, gewijd aan Van Werveke en diens werk. In het Casino Luxembourg werd bovendien een banket georganiseerd waar onder anderen oud-leerling Batty Weber en de Belgische historicus Jules Vannérus een toespraak hielden en Van Werveke uit handen van Etienne Schmit, directeur-generaal Openbaar Onderwijs, de versierselen ontving die hoorden bij zijn benoeming tot commandeur in de Orde van de Eikenkroon.[6]
Nicolas van Werveke overleed een half jaar later, op 74-jarige leeftijd. Hij werd begraven op de Cimetière Notre-Dame.[7] In 1933 werd in Hollerich een straat naar hem vernoemd.
Onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]- Commandeur in de Orde van de Eikenkroon (1925)
- Ridder in de Orde van Verdienste van Adolf van Nassau
- Officier in de Leopoldsorde
- IIIe Klasse van de Kroonorde van Pruisen
- Officier d'Académie
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- "Hommage à N. van Werveke", in Les Cahiers luxembourgeois, jaargang 2 (1924-1925), nr. 7 (juli 1925), p. 503-616.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Nicolas van Werveke op de Luxemburgstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ De naam Van Werveke wordt naar Vlaams gebruik officieel met hoofdletter V geschreven, de familie gebruikte in Luxemburg de onderkast.
- ↑ Zie het artikel Leopold van Werveke op de Luxemburgse Wikipedia.
- ↑ "Nicolas van Werveke", L'Indépendance luxembourgeoise, 55e jaargang (1925), nr 204.
- ↑ J. Vannérus (1926) "Nicolas Van Werveke", Revue belge de Philologie et d'Histoire, 1926, p. 247-248.
- ↑ Paul Margue (2006) "Hommes studieux et amateurs de l’histoire nationale : Remarques sur nos historiens du XIXᵉ siècle", Hémecht, jaargang 58 (2006), nr 4, p. 515-523.
- ↑ "Les 75 ans de M. van Werveke Le banquet au casino", L'Indépendance luxembourgeoise, 26 juli 1925; "Die Feier für Nik. van Werveke", Escher Tageblatt, 26 juli 1925.
- ↑ "Monsieur Nicolas van Werveke", Luxemburger Wort, 25 februari 1926.