Nyctophilus bifax
| Nyctophilus bifax IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2021) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Nyctophilus bifax Thomas, 1915 | |||||||||||||
| |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Nyctophilus bifax op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Nyctophilus bifax is een vleermuis uit het geslacht Nyctophilus die voorkomt in Australië en Nieuw-Guinea. In Australië leeft hij in drie gescheiden populaties: de Pilbara (West-Australië); de Kimberley en Top End (West-Australië en Noordelijk Territorium; en langs de oostkust van het Kaap York-schiereiland tot iets voorbij de grens van New South Wales. Op Nieuw-Guinea is de soort slechts van weinig exemplaren bekend. De populaties uit West-Australië en het Noordelijk Territorium vertegenwoordigen mogelijk een aparte soort, N. daedalus Thomas, 1915. Vroeger werd deze soort tot N. gouldi gerekend.
N. bifax is een middelgrote Nyctophilus. De rug is roodbruin tot lichtbruin, de buik grijsbruin. De vleugels, de oren en het gezicht zijn ook grijsbruin. De kop-romplengte bedraagt 35 tot 56 mm, de staartlengte 34 tot 46 mm, de voorarmlengte 38 tot 45 mm, de oorlengte 19,3 tot 25 mm en het gewicht 8,0 tot 13,2 g.
Deze soort slaapt op allerlei plaatsen, waaronder boomholtes en gebouwen. N. bifax vliegt sneller en rechter dan andere Nyctophilus en jaagt vaker langs bosranden in plaats van in bossen, hoewel het dier wel in staat is om insecten van de grond of van vegetatie op te pakken. De paartijd is in mei; de jongen worden in oktober of november geboren (meestal tweelingen).
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X
- Simmons, N.B. 2005. Order Chiroptera. pp. 312–529 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: A taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, Vol. 1: pp. i-xxxv+1-743; Vol. 2: pp. i-xvii+745-2142. ISBN 0 8018 8221 4
· 
· 