Naar inhoud springen

Protactinium-231

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Protactinium-231
Algemeen
Element protactinium (Pa)
Nuclide 231Pa
Aantal protonen 91
Aantal neutronen 140
Nuclidische gegevens
Nuclidenmassa 231,0358840 u
Spin 3/2
Bindingsenergie 7,61842 MeV
Massaoverschot 33,425722 MeV
Vervalgegevens
Type verval alfaverval
Halveringstijd 3,276 × 104 jaar
Vervalenergie 5149,87 keV
Vervalproduct actinium-227
Isotopen van protactinium
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde
Natuurkunde

Protactinium-231 of 231Pa is de meest stabiele, radioactieve isotoop van protactinium. Protactinium is een actinide waarvan op Aarde alleen sporen voorkomen in ertslagen met uranium, thorium en andere actiniden.

Protactinium-231 kan ontstaan door radioactief verval van neptunium-235 en thorium-231.

Radioactief verval

[bewerken | brontekst bewerken]

Protactinium-231 vervalt vrijwel geheel naar de radio-isotoop actinium-227 onder uitzending van alfastraling:

Een zeer klein deel van de kernen vervalt via clusterverval of spontane splijting.

Van 1,34 × 10−9 % van de kernen splitst zich een 24Ne-cluster af, met vorming van thallium-207:

Ongeveer 3 × 10−10% van de kernen splijt spontaan.

Van 10−12% van de kernen splitst zich een 23F-cluster af, met vorming van lood-208:

De halveringstijd van protactinium-231 bedraagt ongeveer 33.000 jaar.