Sandro Munari
| Sandro Munari | ||||
|---|---|---|---|---|
_-_1975_Rallye_Sanremo.jpg)
| ||||
Munari in 1975
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Geboorteplaats | Cavarzere | |||
| Geboortedatum | 27 maart 1940 | |||
| Nationaliteit |  Italië
| |||
| Sport | _pictogram.svg){kind=small} Autosport
| |||
| Discipline | Rally | |||
| Statistieken in het wereldkampioenschap rally | ||||
| Jaren actief | 1973–1984 | |||
| Teams | Lancia, Fiat | |||
| Deelnames | 36 | |||
| Kampioenschappen | 1 (FIA Drivers Cup in 1977) | |||
| Overwinningen | 7 | |||
| Aantal podia | 14 | |||
| Totaal punten | 7 | |||
| KP winst | 111 | |||
| Eerste rally | Monte Carlo 1973 | |||
| Eerste winst | San Remo 1974 | |||
| Laatste winst | Monte Carlo 1977 | |||
| Laatste rally | Safari 1984 | |||
| ||||
Sandro Munari (Cavarzere, 27 maart 1940) is een Italiaans voormalig rallyrijder, voornamelijk bekend uit zijn tijd bij de fabrieksinschrijving van Lancia, met wie hij in de jaren zeventig grote successen op naam schreef. Hij won de inaugurele FIA Cup for Drivers in het 1977 seizoen. Dit was de voorganger van het officiële rijderskampioenschap in het wereldkampioenschap rally.
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken].jpg)
Sandro Munari debuteerde begin jaren zestig als navigator in de rallysport en boekte daarmee succes door met Arnaldo Cavallari het Italiaans rallykampioenschap drie jaar op een rij te winnen; in 1962, 1963 en 1964. Het jaar daarop stapte Munari zelf achter het stuur en slechts twee jaar later won ook hij de Italiaanse rallytitel in een Lancia Fulvia; een resultaat dat hij wist te herhalen in 1969. Zijn eerste grote internationale overwinning kwam in 1967 tijdens de Rally van Corsica, met navigator Luciano Lombardini. Tijdens een ongeluk op een verbindingsroute tijdens de Rally van Monte Carlo in 1968 kwam Lombardini om het leven, terwijl Munari er met lichte verwondingen van afkwam. In contrast boekte hij groot succes tijdens de 1972 editie van het evenement, toen hij zou zegevieren in de rally. Zijn laatste succes met het Fulvia-model kwam toen hij met die auto de Europese titel op zijn naam schreef in 1973. De intrede van de revolutionaire Lancia Stratos volgde, en deze auto bleek al snel een verlengstuk voor Munari's succes te worden. In het wereldkampioenschap rally in 1974 won hij er twee WK-rally's mee, waarvan de eerste voor eigen publiek in San Remo. In de jaren erna won hij drie jaar achter elkaar in Monte Carlo en hielp Lancia mee aan drie opeenvolgende titels bij de constructeurs tussen 1974 en 1976. In het 1977 seizoen werd Munari winnaar van de inaugurele FIA Cup for Drivers; een prestigieuze prijs uitgereikt door de overkoepelende automobiel organisatie FIA. Dit was de voorganger van het officiële rijderskampioenschap in het WK rally, dat twee jaar later geïntroduceerd zou worden in de serie. Nadat de rallyactiviteiten van Lancia op een lager pitje kwamen te staan, kwam Munari nog uit voor het moederbedrijf Fiat, achter het stuur van de Fiat 131 Abarth, waarmee hij nog enkele respectievelijke resultaten wist te behalen. Nadien beperkte Munari zich tot jaarlijkse deelnames aan de Safari Rally, waar hij elk jaar actief was in verschillend materiaal. Zijn vizier richtte hij vervolgens op langeafstandswedstrijden, zoals de Dakar-rally, in een project met een Lamborghini LM002. Uiteindelijk kwam dit wegens gebrek aan sponsorgeld niet echt van de grond en heeft een Dakar deelname er niet mee plaatsgevonden.
Samen met Arturo Merzario won Munari in een Ferrari 312PB ook de Targa Florio van 1972, een uithoudingswedstrijd voor sportwagens.
Na zijn actieve carrière als rallyrijder, ging Munari de boerderij van zijn familie runnen en richtte later ook een eigen rijschool op dat hedendaags bekend staat als de Abarth Driving School. Munari maakt daarnaast af en toe nog een optreden in historische rally's of demonstraties, veelal in zijn oude rallyauto's.
Complete resultaten in het wereldkampioenschap rally
[bewerken | brontekst bewerken]
.svg){kind=small}
- Noot:
- Het concept van het wereldkampioenschap rally tussen 1973 en 1976 hield in dat er enkel een kampioenschap open stond voor constructeurs.
- In 1977 en 1978 werd de FIA Cup for Drivers georganiseerd. Hierin meegerekend alle WK-evenementen, plus tien evenementen buiten het WK om.
Overwinningen
[bewerken | brontekst bewerken]| # | Seizoen | Rally | Navigator | Auto |
|---|---|---|---|---|
| 1 | 1974 | 16º Rallye Sanremo
|
Mario Mannucci
|
Lancia Stratos HF |
| 2 | 1974 | .svg){kind=small} 2nd Rally Rideau Lakes
|
Mario Mannucci
|
Lancia Stratos HF |
| 3 | 1975 |  43ème Rallye Automobile de Monte-Carlo
|
Mario Mannucci
|
Lancia Stratos HF |
| 4 | 1976 | 44ème Rallye Automobile de Monte-Carlo
|
Silvio Maiga
|
Lancia Stratos HF |
| 5 | 1976 |  10º Rallye de Portugal Vinho do Porto
|
Silvio Maiga
|
Lancia Stratos HF |
| 6 | 1976 |  20ème Tour de Corse
|
Silvio Maiga
|
Lancia Stratos HF |
| 7 | 1977 | 45ème Rallye Automobile de Monte-Carlo
|
Silvio Maiga
|
Lancia Stratos HF |
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Profiel op juwra.com
- (en) Profiel op ewrc-results.com
| Voorganger: geen |
FIA Cup for Drivers 1977 Winnaar |
Opvolger: 1978 Markku Alén (FIA Drivers Cup) |
| Voorganger: 1972 Raffaele Pinto |
Europees kampioenschap rally 1973 Winnaar |
Opvolger: 1974 Walter Röhrl |
| Voorganger: 1968 Arnaldo Cavallari |
Italiaans kampioenschap rally 1969 Winnaar |
Opvolger: 1970 Alcide Paganelli |
| Voorganger: 1966 Leo Cella |
1967 Winnaar |
Opvolger: 1968 Arnaldo Cavallari |
· 
· 