Thelma Coyne-Long

Thelma Coyne-Long
	1932
Persoonlijke informatie
Nationaliteit	Australische
Geboorteplaats	Sydney, NSW
Geboortedatum	14 oktober 1918
Lengte	1,70 m
Overlijdensplaats	13 april 2015; Narrabeen, NSW
Slaghand	rechts
Hall of Fame	2013 (en) profiel
Enkelspel
Titels	7
Hoogste positie	7e (1952)
	Grandslamresultaten
Australian Open	winst (1952, 1954)
Roland Garros	kwartfinale (1951)
Wimbledon	kwartfinale (1952)
US Open	kwartfinale (1952)
Dubbelspel
Titels	21
	Grandslamresultaten
Australian Open	winst (1936–1940, 1947–1949, 1951, 1952, 1956, 1958)
Roland Garros	finale (1958)
Wimbledon	finale (1957)
US Open	halve finale (1958)
Gemengd dubbelspel
	Grandslamresultaten
Australian Open	winst (1951, 1952, 1954, 1955)
Roland Garros	winst (1956)
Wimbledon	finale (1952)
US Open	finale (1938, 1952)
	Laatst bijgewerkt op: januari 2018
Portaal	Tennis

Thelma Coyne-Long, geboren Thelma Dorothy Coyne (Sydney, 14 oktober 1918 – Narrabeen, 13 april 2015) was een tennisspeelster uit Australië. Zij was actief in het internationale tennis van 1935 tot en met 1959 en won twee keer de enkelspeltitel op de Australian Championships, alsmede twaalf titels in het dubbelspel en vier in het gemengd dubbelspel. Eén keer won zij het gemengd dubbelspel op Roland Garros.

Privé

Thelma Coyne was het enige kind van Tom en Dorrie Coyne, en ging naar school op de Sydney Girls' High School.^[4] Op 30 januari 1941 trad zij in het huwelijk met Maurice Newton Long;^[1] na de Tweede Wereldoorlog werd dit huwelijk ontbonden.^[4] Ook daarna bleef zij haar gehuwde naam hanteren.^[1]

Loopbaan

De geschiedenis van de tennissport in Australië kon niet worden geschreven zonder Thelma Coyne-Long^[5] – achttien van haar negentien grandslamtitels won zij op Australische bodem. Zij was een veelzijdig kampioen: zij won trofeeën zowel in het enkelspel als in het dubbel- en gemengd dubbelspel. Coyne-Long speelde rechtshandig.

In 1935, op zestienjarige leeftijd, won zij de Australische grandslamtitel bij de junioren.^[6] Later dat jaar won zij bij de volwassenen het kampioenschap van New South Wales.^[4]^[7]

Coyne domineerde de Australian Championships gedurende meer dan twee decennia: van 1936 tot 1958.^[5] Coyne won twaalf dubbelspeltitels op de Australische kampioenschappen – niemand, vrouw noch man, veroverde er meer. Tien van deze twaalf dubbelspeltitels won zij samen met haar landgenote Nancye Wynne-Bolton – dit koppel houdt het record voor de meeste Australische dubbelspeltitels (mannen èn vrouwen).^[8]^[9]

In totaal won Coyne-Long twee titels in het enkelspel, twaalf in het dubbelspel en in het gemengd dubbelspel vier op de Australian Championships plus één op Roland Garros. In 1952 voltooide zij een zeldzame Australische drieslag: zij won dat jaar de titels in alle drie disciplines. Bij de Australische dames is zij de oudste enkelspelkampioene in de geschiedenis (zij won het 1954-evenement op de leeftijd van 35 jaar en acht maanden), alsmede de oudste dubbelspelwinnares op het Australische kampioenschap (39 jaar en 7 maanden oud claimde zij de titel in 1958).

Coyne won negen Australische dubbelspeltoernooien voordat zij ook in het enkelspel zegevierde. Na het bereiken van de enkelspelfinale in 1940 en 1951, brak zij in 1952 door met een daverende 6-2, 6-3 overwinning op Helen Angwin. Coyne bereikte de finale in drie opeenvolgende jaren (1954, 1955, 1956) en registreerde in 1954 haar tweede zege, nu tegen Jenny Staley, 6-3, 6-4. Haar lange loopbaan met behoud van een hoog spelniveau was indrukwekkend. Coyne bereikte in 1952 op Wimbledon en op de Amerikaanse kampioenschappen de kwartfinales in het enkelspel, wat zij op Roland Garros al een jaar eerder had gedaan.

De enige grandslamtitel die Coyne-Long buiten haar thuisland won, was die op Roland Garros 1956 in het gemengd dubbelspel, samen met de Chileen Luis Ayala. Zij bereikte de finale van het gemengd dubbelspel van Wimbledon 1952 met Enrique Morea uit Argentinië, evenals de finale van het Amerikaanse kampioenschap 1952 met landgenoot Lew Hoad. In beide gevallen verloren Long en haar teamgenoot van de Amerikaanse Doris Hart en de Australiër Frank Sedgman.

In 1949 en 1950 versloeg zij op het Zweedse kampioenschap de Deens/Duitse grandslamkampioen Hilde Sperling. In 1952 versloeg zij de Amerikaanse Barbara Davidson op het US Indoorkampioenschap. In 1952 bereikte zij haar hoogste positie op de wereldranglijst: de zevende plaats.^[3] Op het Tri-state kampioenschap in Cincinnati van 1953 versloeg zij de Amerikaanse Anita Kanter in het enkelspel, om vervolgens samen met diezelfde Kanter de dubbelspeltitel te veroveren.

In mei 1941, tijdens de Tweede Wereldoorlog, sloot Coyne-Long zich aan bij het Rode Kruis als chauffeur en in 1942 werd zij lid van de Australian Women's Army Service (AWAS) waar zij de rang van kapitein bereikte. Als de oorlog niet had ingegrepen, zou naar alle waarschijnlijkheid haar erelijst meer titels buiten Australië hebben omvat.^[5] Voor haar inzet tijdens de oorlog kreeg zij erkenning in de vorm van de Australian War Medal en de Australian Service Medal.^[10]

Na haar actieve tennisloopbaan (1960) begon zij met tennislessen geven en het coachen van jong tennistalent in New South Wales.^[10] In 1963 was zij een van de drijvende krachten bij het oprichten van de Federation Cup, als vrouwelijk equivalent van de al sinds 1900 bestaande Davis Cup.^[4]^[11] Voorts was Coyne-Long intensief betrokken bij het tennismuseum en de bibliotheek van New South Wales, alsmede bij het Women's Royal Australian Army Corps.^[4] Daarvoor ontving zij in 1999 de Volunteer Service Award.^[12]

Op 30 augustus 2000, in het jaar van de Olympische Spelen in Sydney, kreeg zij de Australische sportmedaille (Australian Sports medal) toegekend,^[12] en twee jaar later werd zij opgenomen in de Australische Tennis Hall of Fame.^[8] In 2013 werd Coyne-Long opgenomen in de internationale Tennis Hall of Fame.^[13] Ter gelegenheid van deze inhuldiging vertelde zij de Daily Telegraph in februari 2013: "Ik ben erg trots op de toekenning omdat het destijds moeilijker was om een goede tennisser te zijn."^[14]

Op 13 april 2015 overleed Thelma Coyne-Long op 96-jarige leeftijd, in een tehuis voor oorlogsveteranen in Narrabeen, een voorstad van Sydney.^[2]^[4]

Palmares

Op de grandslamtoernooien bereikte zij 32 maal de finale, waarvan zij negentien keer de titel won:

toernooi	enkelspel			dubbelspel			gemengd			totaal
toernooi	w	v	+	w	v	+	w	v	+	w	v	+
Australian Champ's	2	4	6	12	2	14	4	1	5	18	7	25
Roland Garros					1	1	1	1	2	1	2	3
Wimbledon					1	1		1	1		2	2
US Championships								2	2		2	2
TOTAAL	2	4	6	12	4	16	5	5	10	19	13	32

Finaleplaatsen enkelspel

nr.	finale	toernooi	ondergrond	tegenstandster	score
gewonnen finales
1.	1935-11-17	Sydney	gras	Joan Hartigan	6-2, 6-4
2.	1949-07-17	Båstad (1)	gravel	Hilde Sperling	6-2, 6-3
3.	1950-07-23	Båstad (2)	gravel	Hilde Sperling	3-6, 6-2, 6-4
4.	1952-01-28	Australian Champ's (1)	gras	Helen Angwin	6-2, 6-3
5.	1953-02-22	US Indoor	hout (i)	Barbara Davidson	5-7, 6-0, 9-7
6.	1953-07-05	Cincinnati	gravel	Anita Kanter	7-5, 6-2
7.	1954-02-01	Australian Champ's (2)	gras	Jenny Staley	6-3, 6-4
verloren finales
1.	1940-01-29	Australian Champ's	gras	Nancye Wynne	7-5, 4-6, 0-6
2.	1951-01-31	Australian Champ's	gras	Nancye Wynne-Bolton	1-6, 5-7
3.	1952-09-28	Berkeley	hardcourt	Shirley Fry	9-7, 2-6, 4-6
4.	1953-07-26	Toronto	gras	Melita Ramírez	1-6, 2-6
5.	1955-01-31	Australian Champ's	gras	Beryl Penrose	4-6, 3-6
6.	1956-01-30	Australian Champ's	gras	Mary Carter	6-3, 2-6, 7-9

Finaleplaatsen vrouwendubbelspel

nr.	finale	toernooi	ondergrond	partner	tegenstandsters	score
gewonnen finales
1.	1936-01-27	Australian Champ's (1)	gras	Nancye Wynne	May Blick Katherine Woodward	6-2, 6-4
2.	1937-01-30	Australian Champ's (2)	gras	Nancye Wynne	Nell Hall-Hopman Emily Hood-Westacott	6-2, 6-2
3.	1938-01-31	Australian Champ's (3)	gras	Nancye Wynne	Dorothy Bundy Dorothy Workman	9-7, 6-4
4.	1938-10-16	Berkeley (1)	gravel	Nancye Wynne	Nell Hall-Hopman Dorothy Stevenson	8-6, 6-8, 6-2
5.	1939-01-28	Australian Champ's (4)	gras	Nancye Wynne	May Hardcastle Emily Hood-Westacott	7-5, 6-4
6.	1940-01-28	Australian Champ's (5)	gras	Nancye Wynne	Joan Hartigan Emily Niemeyer	7-5, 6-2
7.	1947-01-27	Australian Champ's (6)	gras	Nancye Wynne-Bolton	Mary Bevis Joyce Fitch	6-3, 6-3
8.	1948-01-26	Australian Champ's (7)	gras	Nancye Wynne-Bolton	Mary Bevis Pat Jones	6-3, 6-3
9.	1949-01-31	Australian Champ's (8)	gras	Nancye Wynne-Bolton	Doris Hart Marie Toomey	6-0, 6-1
10.	1949-07-17	Båstad (1)	gravel	Joyce Fitch	Birgit Gullbrandsson Hilde Sperling	6-1, 6-1
11.	1950-07-23	WTA Båstad (2)	gravel	Mary Lagerborg	Rita Anderson Joan Curry	6-3, 6-3
12.	1951-01-31	Australian Champ's (9)	gras	Nancye Wynne-Bolton	Joyce Fitch Mary Bevis-Hawton	6-2, 6-1
13.	1952-01-28	Australian Champ's (10)	gras	Nancye Wynne-Bolton	Alison Burton Mary Bevis-Hawton	6-1, 6-1
14.	1952-04-21	Rome (1)	gravel	Nell Hall-Hopman	Nicla Migliori Vittoria Tonolli	6-2, 6-8, 6-3
15.	1952-09-28	Berkeley (2)	hardcourt	Shirley Fry	Janet Hopps Anita Kanter	3-6, 6-2, 6-2
16.	1953-07-05	Cincinnati	hardcourt	Anita Kanter	Laura Lou Kunnen Joan Merciadis	7-5, 6-2
17.	1953-07-26	Toronto	gras	Melita Ramírez	Hilde Doleschell Laura Lou Kunnen	6-1, 6-2
18.	1956-01-30	Australian Champ's (11)	gras	Mary Bevis-Hawton	Mary Carter Beryl Penrose	6-2, 5-7, 9-7
19.	1956-05-08	WTA Rome (2)	gravel	Mary Bevis-Hawton	Angela Buxton Darlene Hard	6-4, 6-8, 9-7
20.	1957-05-12	WTA Rome (3)	gravel	Mary Bevis-Hawton	Yola Ramírez Rosa Maria Reyes	6-1, 6-1
21.	1958-01-27	Australian Champ's (12)	gras	Mary Bevis-Hawton	Lorraine Coghlan Angela Mortimer	7-5, 6-8, 6-2
verloren finales
1.	1946-01-29	Australian Champ's	gras	Nancye Wynne-Bolton	Mary Bevis Joyce Fitch	7-9, 4-6
2.	1950-01-31	Australian Champ's	gras	Nancye Wynne-Bolton	Louise Brough Doris Hart	3-6, 6-2, 3-6
3.	1951-04-16	Rome	gravel	Louise Brough	Shirley Fry Doris Hart	1-6, 5-7
4.	1952-05-31	Surbiton	gras	Patricia Canning-Todd	Helen Fletcher Jean Rinkel	4-6, 4-6
5.	1957-07-06	Wimbledon	gras	Mary Bevis-Hawton	Althea Gibson Darlene Hard	1-6, 2-6
6.	1958-05-11	Rome	gravel	Mary Bevis-Hawton	Shirley Bloomer Christine Truman	3-6, 2-6
7.	1958-06-01	Roland Garros	gravel	Mary Bevis-Hawton	Yola Ramírez Rosa Maria Reyes	4-6, 5-7
8.	1958-09-28	Berkeley	hardcourt	Christine Truman	Maria Bueno Darlene Hard	2-6, 2-6

Finaleplaatsen gemengd dubbelspel

nr.	finale	toernooi	ondergrond	partner	tegenstanders	score
gewonnen finales
1.	1951-01-31	Australian Champ's	gras	George Worthington	Clare Proctor Jack May	6-4, 3-6, 6-2
2.	1952-01-28	Australian Champ's	gras	George Worthington	Gwen Thiele Tom Warhurst	9-7, 7-5
3.	1954-02-01	Australian Champ's	gras	Rex Hartwig	Beryl Penrose John Bromwich	4-6, 6-1, 6-2
4.	1955-01-31	Australian Champ's	gras	George Worthington	Jenny Staley Lew Hoad	6-2, 6-1
5.	1956-05-08	WTA Rome	gravel	Luis Ayala	Shirley Bloomer Giorgo Fachini	6-4, 6-3
6.	1956-05-27	Roland Garros	gravel	Luis Ayala	Darlene Hard Robert Howe	4-6, 6-4, 6-1
7.	1957-05-12	WTA Rome	gravel	Luis Ayala	Shirley Bloomer Robert Howe	6-1, 6-1
verloren finales
1.	1938-08-27	US Championships	gras	John Bromwich	Alice Marble Donald Budge	1-6, 2-6
2.	1948-01-26	Australian Champ's	gras	Bill Sidwell	Nancye Wynne-Bolton Colin Long	5-7, 6-4, 6-8
3.	1951-06-04	Roland Garros	gravel	Mervyn Rose	Doris Hart Frank Sedgman	5-7, 2-6
4.	1952-07-05	Wimbledon	gras	Enrique Morea	Doris Hart Frank Sedgman	6-4, 3-6, 4-6
5.	1952-08-24	US Championships	gras	Lew Hoad	Doris Hart Frank Sedgman	3-6, 5-7
6.	1958-05-11	WTA Rome	gravel	Luis Ayala	Shirley Bloomer Giorgo Fachini	6-4, 2-6, 7-9

Resultaten grandslamtoernooien

Legenda
g.t.	geen toernooi gehouden
l.c.	lagere categorie
–	niet deelgenomen
G	uitgeschakeld in de groepsfase
1R	uitgeschakeld in de eerste ronde
2R	uitgeschakeld in de tweede ronde
3R	uitgeschakeld in de derde ronde
4R	uitgeschakeld in de vierde ronde
KF	uitgeschakeld in de kwartfinale
HF	uitgeschakeld in de halve finale
F	de finale verloren
W	het toernooi gewonnen
w-v	winst/verlies-balans

^† in 1946 en 1947 werd Roland Garros na Wimbledon gehouden

Enkelspel

toernooi	1935	1936	1937	1938	1939	1940	1946^†	1947^†	1948	1949	1950	1951	1952	1954	1955	1956	1957	1958	1959
Australian Champ's	1R	HF	HF	KF	HF	F	KF	HF	2R	HF	KF	F	W	W	F	F	–	2R	1R
Roland Garros	–	–	–	2R	–	g.t.	–	–	–	–	–	KF	–	–	–	3R	–	3R	–
Wimbledon	–	–	–	3R	–	g.t.	–	–	–	4R	3R	1R	KF	–	–	1R	1R	4R	–
US Championships	–	–	–	3R	–	–	–	–	–	–	–	–	KF	–	–	–	–	2R	–

Vrouwendubbelspel

toernooi	1935	1936	1937	1938	1939	1940	1946^†	1947^†	1948	1949	1950	1951	1952	1954	1956	1957	1958	1959	1971
Australian Champ's	HF	W	W	W	W	W	F	W	W	W	F	W	W	HF	W	–	W	HF	–
Roland Garros	–	–	–	2R	–	g.t.	–	–	–	–	–	HF	–	–	2R	–	F	–	–
Wimbledon	–	–	–	KF	–	g.t.	–	–	–	2R	HF	1R	HF	–	KF	F	HF	–	1R
US Championships	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	HF	–	–

Gemengd dubbelspel

toernooi	1938	1939	1948	1949	1950	1951	1952	1954	1955	1956	1958
Australian Champ's	HF	1R	F	2R	KF	W	W	W	W	HF	KF
Roland Garros	–	–	–	–	–	F	–	–	–	W	3R
Wimbledon	–	–	–	–	–	–	F	–	–	–	–
US Championships	F	–	–	–	–	–	F	–	–	–	–

Externe links

Commons heeft mediabestanden in de categorie Thelma Coyne Long.

(en) Profiel van Thelma Coyne-Long op de website van de ITF
(en) Profiel van Thelma Coyne-Long op de website van de Tennis Hall of Fame
(en) Profiel van Thelma Coyne-Long op de website van Wimbledon
(en) Profiel van Thelma Coyne-Long op de website van Tennis Australia
(en) Profiel van Thelma Coyne-Long op de website van The Australian Women's Register
(en) Profiel van Thelma Coyne-Long bij tennisforum.com
(en) Video-overzicht van haar loopbaan

Bronnen

↑ ^a ^b ^c Zie haar profiel bij tennisforum.com
↑ ^a ^b (en) Overlijdensbericht van Thelma Long, The Sydney Morning Herald, 15 april 2015
↑ ^a ^b Bud Collins: History of Tennis, ed.3 (2017), p.763
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f (en) Tennis great Thelma Colyne Long's lengthy career included 19 Grand Slams, The Sydney Morning Herald, 13 mei 2015
↑ ^a ^b ^c Zie haar profiel bij de Tennis Hall of Fame
↑ (en) januari 1935 bij tennisforum.com
↑ (en) november 1935 bij tennisforum.com
↑ ^a ^b Zie haar profiel bij Tennis Australia
↑ Zie Grandslamtoernooi#Ranglijst grandslamtitels
↑ ^a ^b (en) Tennis legend Thelma Long passes away, nieuwsbericht van Tennis Australia, 14 april 2015
↑ (en) Obituary: Thelma Coyne Long, ITF, 15 april 2015
↑ ^a ^b Zie haar profiel in het Australian Women's Register
↑ (en) Thelma Coyne Long inducted into International Tennis Hall of Fame, ITF, 26 januari 2013
↑ (en) Maroubra's Thelma Coyne Long inducted into International Tennis Hall of Fame, Daily Telegraph, 5 februari 2013

[forum-1] Zie haar profiel bij tennisforum.com

[herald-april-2] (en) Overlijdensbericht van Thelma Long, The Sydney Morning Herald, 15 april 2015

[BudCollins-3] Bud Collins: History of Tennis, ed.3 (2017), p.763

[herald-mei-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f (en) Tennis great Thelma Colyne Long's lengthy career included 19 Grand Slams, The Sydney Morning Herald, 13 mei 2015

[HoF-5] Zie haar profiel bij de Tennis Hall of Fame

[6] (en) januari 1935 bij tennisforum.com

[7] (en) november 1935 bij tennisforum.com

[TennisAustralia-8] Zie haar profiel bij Tennis Australia

[9] Zie Grandslamtoernooi#Ranglijst grandslamtitels

[TA-nieuws-10] (en) Tennis legend Thelma Long passes away, nieuwsbericht van Tennis Australia, 14 april 2015

[11] (en) Obituary: Thelma Coyne Long, ITF, 15 april 2015

[register-12] Zie haar profiel in het Australian Women's Register

[13] (en) Thelma Coyne Long inducted into International Tennis Hall of Fame, ITF, 26 januari 2013

[14] (en) Maroubra's Thelma Coyne Long inducted into International Tennis Hall of Fame, Daily Telegraph, 5 februari 2013

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

1= Margaret Court 1e (1973)	1= Evonne Goolagong 1e (1976-04-26)	1= Ashleigh Barty 1e (2019-06-24)	4. Lesley Turner 2e (1963)	5. Wendy Turnbull 3e (1985-01-07)
6= Nancye Wynne-Bolton 4e (1947)	6= Dianne Fromholtz 4e (1979-03-19)	6= Samantha Stosur 4e (2011-02-21)	9. Kerry Melville 5e (1971-1974)	10 Thelma Coyne-Long 7e (1952)