Naar inhoud springen

Theodore Bikel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Theodore Bikel
Theodore Bikel
Algemene informatie
Geboortenaam Theodor Meir Bikel
Geboren 2 mei 1924
Overleden 21 juli 2015
Land Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Werk
Jaren actief 1949–2015
Beroep Acteur
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(en) IBDB-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Theodore Meir Bikel (Wenen, 2 mei 1924Los Angeles, 21 juli 2015) was een Oostenrijks / Brits / Amerikaans acteur en zanger.

Bikel was een zoon van joodse emigranten uit de voormalige Oostenrijk-Hongaarse regio Boekovina. Toen Oostenrijk werd geannexeerd door nazi-Duitsland vluchtte zijn familie naar Palestina waar goede contacten van de familie hen hielp aan Britse paspoorten.

In zijn tienerjaren begon Bikel met acteren in het theater in Palestina en verhuisde later naar Londen om te gaan studeren aan de Royal Academy of Dramatic Art aldaar. Hij werd in 1948 aanbevolen bij Laurence Olivier voor een rol in het theater in West End voor het toneelstuk A Streetcar Named Desire. Hij kreeg hier goede recensies voor en werd toen veel gevraagd voor rollen in het theater. Na diverse rollen in het theater en televisie in Europa verhuisde hij in 1954 naar Amerika en werd daar genaturaliseerd tot Amerikaan in 1961. Door zijn rondzwerven door verschillende landen spreekt hij diverse talen uit Europa en Midden-Oosten.

Bikel begon met acteren voor televisie in 1949 met de film Ein Breira. Hierna heeft hij nog meerdere rollen gespeeld in films en televisieseries zoals The African Queen (1951), Betrayed (1954), The Pride and the Passion (1957), The Defiant Ones (1958), My Fair Lady (1964), The Little Ark (1972), Dynasty (1985), Falcon Crest (1987-1988) en Murder, She Wrote (1987-1994). Voor zijn rol in de film The Defiant Ones werd hij genomineerd voor een Oscar in de categorie Beste Acteur met een Bijrol.[1]

Bikel was ook actief als zanger, hij zong voornamelijk volksliederen en begeleidde zichzelf met gitaar, mandoline, balalaika en trekharmonica. Door de jaren heen heeft hij opgetreden in concertzalen en schoolcampussen. Hij heeft ook diverse muziekalbums opgenomen met volksliederen van over de wereld.

Bikel was drie keer getrouwd. Met zijn tweede vrouw had hij twee kinderen. Hij overleed in 2015 op 91-jarige leeftijd in een ziekenhuis in Los Angeles.[2]

Selectie:

Televisieseries

[bewerken | brontekst bewerken]

Uitgezonderd eenmalige gastrollen.

  • 1978 The Inspector General – als Anton Antonovich
  • 1966 Pousse-Café – als professor George Ritter
  • 1964 Café Crown – als Samuel Cole
  • 1959 – 1963 The Sound of Music – als kapitein Georg von Trapp
  • 1957 – 1958 The Rope Dancers – als Dr. Jacobson
  • 1955 – 1956 The Lark – als Robert de Beaudricourt
  • 1955 Tonight in Samarkand – als inspecteur Massoubre
Zie de categorie Theodore Bikel van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.