Grundton
Uiterlijk
- Grund·ton
Grundton m
- ondertoon, de toon die bijv. in een betoog doorklinkt
- (muziek): tonica, een toon, de grondtoon, of akkoord op de eerste trede van een toonladder
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | der Grundton | die Grundtöne |
genitief | des Grundton(e)s | der Grundtöne |
datief | dem Grundton | den Grundtönen |
accusatief | den Grundton | die Grundtöne |
- [2] Tonika
- [2] Dominante, Subdominante, Tonleiter