adducere

Latijn

Uitspraak

• IPA: /adˈduːkɛˌrɛ/

Woordafbreking

• ad·du·ce·re

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van dūcĕre met het voorvoegsel ad-.

stamtijd
infinitief	1e pers. enk. ind. praes. act.	1e pers. enk. ind. perf. act.	supinum
ăddūcĕre	ăddūco	ăddūxi	ăddŭctum
derde vervoeging	volledig

Werkwoord

ǎddūcĕre

1. brengen, leiden (naar), aanbrengen
2. in een toestand brengen
3. overhalen, overtuigen
4. aantrekken, aanhalen

Afgeleide begrippen

• adductus