koet

Nederlands

1.1 Een zwemmende koet, Fulica atra.

Uitspraak

• Geluid:  koet    (hulp, bestand)
• IPA: / kut / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• koet

Woordherkomst en -opbouw

• [1] van Middelnederlands coet, in de betekenis van ‘ralvogel’ voor het eerst aangetroffen in 1377
  • [1.1] op te vatten als (verkorting) van meerkoet
• [3] in de streektaal van Antwerpen

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	koet	koeten
verkleinwoord	koetje	koetjes

Zelfstandig naamwoord

de koet m

1. (kraanvogelachtigen) benaming voor watervogels uit het geslacht Fulica 
   1. (kraanvogelachtigen) bepaald soort watervogel, Fulica atra 
2. (figuurlijk) (pejoratief) iemand die te weinig durf heeft

Synoniemen

• [1.1] meerkoet
• [2] lafaard, schijtlijster

Hyponiemen

• [1] meerkoet, purperkoet, zeekoet

Vertalingen

    1.   

Spaans: focha (es) v, foja (es) v

Gangbaarheid

• Het woord koet staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "koet" herkend door:

66 %	van de Nederlanders;
51 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.