Mazra'a
Mazra'a | |||
מַזְרַעָה, المزرعة, El Masar»[1] el Mezrah[2] Mazra'ah | |||
lokal kommune | |||
Hus i Mazra'a der Baha'u'llah budde 1877-1879. I 1932-1949 vart det heimen til general McNeill[3]
| |||
Namneopphav: Det sådde landet[4] | |||
Land | Israel | ||
---|---|---|---|
Distrikt | Nord | ||
Koordinatar | 32°58′59.16″N 35°5′51.42″E / 32.9831000°N 35.0976167°E | ||
Areal | 0,478 km² | ||
Folketal | 3 500 (2008)[5] | ||
Grunnlagd | 1896 | ||
Borgarmeister | Qasim Awwad | ||
Mazra'a 32°58′59″N 35°05′51″E / 32.9831°N 35.097616666667°E | |||
Kart som viser Mazra'a.
| |||
Wikimedia Commons: Mazra'a |
Mazra'a (arabisk المزرعة, hebraisk מַזְרַעָה) er ein arabisk by og lokal kommune nord i Israel, mellom Akko og Nahariyya ved middelhavskysten.
Den lokal kommunen vart grunnlagd i 1896 og innlemma i Matte Asher regionale kommune i 1982, før han vart ein eigen lokal kommune att i 1996.
Historie
[endre | endre wikiteksten]Mazra'a er nemnt i 1283 i ein avtale mellom mamelukk-sultanen Qalaun og Det latinske kongedømet til krossfararane som kontrollerte somme område i Levanten mellom 1099 og 1291. På tida kring avtalen, vart Mazra'a sagt å framleis høyre til krossfararane.[6] Ein 50 meter lang mur vest for sentrum av landsbyen er frå denne perioden og er trudd å vere restar av eit festningsverk nemnt av reisande.[7]
Mazra'a vart ein del av Det osmanske riket i 1517 i lag med resten av Palestina og i 1596 var han oppført i skattelistene som ein del av Akko nahiya. Folketalet var då 27 hushaldningar og innbyggjarane betalte skatt for kveite, bygg, bomull, geitar, bikubar, og vassbøflar.[8]
I 1760-åra var Mazra'a ein av fem landsbyar i Sahil Akka nahiya, som vart direkte styrt av Daher el-Omar, den sjølvstyrte guvernøren i Galilea, som ein av Viftlik-områda hans. Derfor slapp landsbyen å betale dei vanlege osmanske skattane. Etter Daher el-Omar døydd i 1775, var desse landsbyane fråflytta ei stund, og vart kjend som ein lovlaus stad. Jezzar Pasha, den nye guvernøren i Akko, kom først attende til landsbyen og dei lokale sjeikane sine og delte seinare inntekta som kom inn frå dei mellom seg sjølv og dei lokale embetsmennene.[9]
I 1799 skildra Napoleon Bonaparte El-Mazara som ein landsbyen med hundrevis av kristne.[1][10]
Guérin, som vitja Palestina midt på 1800-talet, skildra Mezra'a som ein landsby med få innbyggjarar, gravliknande grotter, cisterner og mange hus av stein. Restane av ei lita borg vart av han datert til mellomalderen, om ikkje tidlegare. Ikkje langt unna låg fleire søyler som ein gong pynta ei kyrkje. I nær landsbyen låg òg ein khan som skal ha blitt bygd av Jezzar Pasha og frå her gjekk det akvedukt gjennom dalen under høge bogar.[7][11] I 1881 skildra Survey of Western Palestina staden som «ein stein- og konglomeratlandsby, med 200 muslimar, på ei slette med oliven, granateple, morbærtre og dyrkbar mark. Akvedukten gjev god vassforsyning.»[12]
I folketeljinga i 1931 hadde Mazra'a 78 busette hus og eit folketal på 307 muslimar, 5 kristne og 8 bahaiar.[13]
Mazra'a er ein av dei få palestinsk-arabiske kystbyane i Vest-Galilea som har vore busett sidan den israelsk-arabiske krigen i 1948.[14] Han tente som eit samlepunkt for folks om vart drivne ut av nabolandsbyane al-Zeeb og al-Bassa, og vart angripen og avfolka under Operasjon Ben-Ami som starta 13. mai 1948, to dagar før den israelsk-arabiske krigen offisielt braut ut i 1948.[14] Dette førte til at folketalet auka frå 460 i 1946 til 620 i 1951.[15]
Landområdet på 312 hektar som Mazra'a eigde i 1945, vart redusert til 30 hektar i 1962, då dei israelske styresmaktene eksproprierte 155 hektar i 1953–54.[16]
Sjå òg
[endre | endre wikiteksten]Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «Mazra'a» frå Wikipedia på engelsk, den 31. januar 2015.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- Abassi, Mustafa and Henry Near (2007). «The General and the Village: The 1948 War and its Aftermath seen from the Sidelines». Israel Affairs 13: 24–54. doi:10.1080/13537120601063283.
- Barag, Dan (1979). «A new source concerning the ultimate borders of the Latin Kingdom of Jerusalem». Israel Exploration Journal 29: 197–217. Sitert i Petersen, 2002.
- Cohen, A. (1973), Palestine in the Eighteenth Century: Patterns of Government and Administration, Hebraisk universitet, Jerusalem. s. 133-135, Sitert i Petersen, 2002.
- Conder, Claude Reignier og H.H. Kitchener (1881): The Survey of Western Palestine: memoirs of the topography, orography, hydrography, and archeology. London:Committee of the Palestine Exploration Fund. vol 1
- Guérin, M. V. (1880): Description Géographique, Historique et Archéologique de la Palestine. ptie. Galilée (t. 1-2), Volume 3. Part 2. Paris: Imprimerie Nationale
- Wolf-Dieter Hütteroth and Kamal Abdulfattah (1977). Historical Geography of Palestine, Transjordan and South Syria in the Late 16th Century. Erlanger Geographische Arbeiten, Sonderband 5. Erlangen, Tyskland: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft. Sitert i Petersen, 2002.
- Morris, Benny (2004). The Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited. Cambridge University Press. ISBN 9780521009676.
- Palmer, E. H. (1881): The survey of Western Palestine: Arab and English name lists collected during the survey by Lieutenants Conder and Kitchener, R. E. Translitterert og forklart av E.H. Palmer.
- Petersen, Andrew (2002). A Gazetteer of Buildings in Moslem Palestine: Volume I (British Academy Monographs in Archeology). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-727011-0.
- Pringle, Denys (1997). Secular buildings in the Crusader Kingdom of Jerusalem: an archaeological Gazetter. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-46010-1. ( s.70 )
- Pringle, Denys (1998). The Churches of the Crusader Kingdom of Jerusalem: L-Z (excluding Tyre) - Volume 2 of The Churches of the Crusader Kingdom of Jerusalem: A Corpus (Illustrated utg.). Cambridge University Press. ISBN 9780521390378.
- ↑ 1,0 1,1 Jacotin, 1826. Sjå òg omleiringa av Akko i 1799
- ↑ Survey of Western Palestina-map, 1870-åra;
- ↑ Abassi and Near, 2007, s. 24-54
- ↑ Palmer, 1881, s.52
- ↑ «TABLE 3 - POPULATION OF LOCALITIES NUMBERING ABOVE 2 000 RESIDENTS AND OTHER RURAL POPULATION» (PDF). Israelsk statistisk sentralbyrå. Arkivert frå originalen (PDF) 21. november 2010. Henta 2. mai 2010.
- ↑ Barag, 1979, s. 205. Sitert i Petersen, 2002. s. 216
- ↑ 7,0 7,1 Pringle, 1997, s. 70.
- ↑ Hütteroth and Kamal Abdulfattah, 1977, s.194. Sitert i Petersen, 2002, s.218
- ↑ Cohen, 1973, s. 133-135. Sitert i Petersen, 2002, s. 218
- ↑ Correspondance inédite officielle et confidentielle de Napoléon Bonaparte (Paris, 1819), vol. 4, p290 [1]
- ↑ Guérin, 1880, p. 163.
- ↑ Conder and Kitchener, 1881, s.147
- ↑ E. Mills, red. (1932). Census of Palestine 1931. Population of Villages, Towns and Administrative Areas. Jerusalem: Government of Palestina. s. 102.
- ↑ 14,0 14,1 Morris, 2004, s.253
- ↑ Charles S. Kamen (1987). «After the Catastrophe I: The arabarar i Israel, 1948–51». Midtaustenern Studies 23 (4): 453–495. doi:10.1080/00263208708700721.
- ↑ Sabri Jiryis (1976). «The Land Question i Israel». MERIP Reports (47): 5–20,24–26.