invèrn

Veire tanben : invern

Occitan

Etimologia

De l'occitan ivèrn mas amb la prononciacion influenciada per lo calabrés nvèrnë o per l'italian inverno^{Referéncia necessària}.

Prononciacion

[in'βɛr(n)]

Sillabas

in | vèrn (2)

Nom comun

invèrn masculin (gardiòl)

1. Una de las quatre sasons de l'annada, entre la davalada e la prima .

Variantas dialectalas

• ivèrn

Traduccions

alemand: Winter (de) masculin anglés: winter (en) neutre azèri: qış (az) basc: negu (eu) breton: catalan: hivern (ca) corean: 겨울 (ko) espanhòl: invierno (es) esperanto: vintro (eo) finlandés: francés: hiver (fr) galés: gaeaf (cy)

indonesian: islandés: vetur (is) masculin italian: inverno (it) neerlandés: winter (nl) polonés: portugués: inverno (pt) suedés: turc: kış (tr) ucraïnian: