liura

Occitan

Etimologia

Del latin libra « pés d’una liura »

Prononciacion

lengadocian, gascon /ˈliwɾo̞/, /ˈliwɾo̞/

naut lemosin /ˈljoʁo/, /ˈljoʁo/

provençau /ˈliwʀə/, /ˈliwʀə/

França (Bearn) : escotar « liura »

Sillabas

liura

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
liura	liuras
[ˈliwɾo̞]	[ˈliwɾo̞s]

liura femenin

Pes d'una liura del regim ancian

Simbòl la liura esterlina

1. (metrologia) Anciana unitat de mesura de massa valent un pauc mai de 450 gramas divisada en onças, en cors en Occitània jol Regim Ancian e autras regions del mond.
2. (metrologia) Unitat de mesura de massa (simbòls: lb, ℔) en cors dins lo sistèma de mesuras britanic e que val exactament 453,592 37 gramas.
3. (metrologia) Unitat informala de mesura de massa en França, subretot utilizada per las crompas de produchs alimentaris o agricòls e que val unes 500 gramas.
4. (per metonimia, monedas) Anciana unitat monetària de la França del Regim ancian e autres païses del mond.
5. (per metonimia, monedas) Unitat monetària, liura esterlina, en cors dins lo Reialme Unit de simbòl £.
6. (per metonimia, monedas) Unitat monetària en cors en Turquia de simbòl ₺.
7. (per metonimia, monedas) Unitat monetària en cors al Liban de simbòl LL.

Locucions derivadas

• Liura apoticària
• Liura esterlina
• Liura romana

Traduccions

alemand: Pfund (de) anglés: pound (en) basc: libra (eu) catalan: lliura (ca)

espanhòl: libra (es) francés: livre (fr) italian: libbra (it) portugués: libra (pt)

Forma d'adjectiu

liura

1. Femenin singular de liure.

Forma de vèrb

liura

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de liurar.
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de liurar.