Przejdź do zawartości

Pernilla Wiberg: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycja
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
PtjackBOT (dyskusja | edycje)
Boty
55 207 edycji
m Zmiana nazwy kategorii: Kategoria:Medaliści Zimowych Igrzysk Olimpijskich, Nagano 1998 → Kategoria:Medaliści Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1998 (przy użyciu QRC)
EmptyBot (dyskusja | edycje)
Boty
704 048 edycji
m int.
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 10 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Zawodnik zima infobox
{{Zawodnik zima infobox
| imię i nazwisko = Pernilla Wiberg
| imię i nazwisko = Pernilla Wiberg
|dyscyplina = narciarstwo alpejskie
| grafika = Pernilla Wiberg 2011-12-06 001.jpg
| grafika = Pernilla Wiberg 2011-12-06 001.jpg
| opis grafiki =
| opis grafiki =
| data urodzenia = [[15 października]] [[1970]]
| data urodzenia = [[15 października]] [[1970]]
| miejsce urodzenia = [[Norrköping]], [[Szwecja]]
| miejsce urodzenia = [[Norrköping]]
| data śmierci =
| data śmierci =
| miejsce śmierci =
| miejsce śmierci =
Linia 18: Linia 19:
{{Medalista infobox/reprezentacja|SWE}}
{{Medalista infobox/reprezentacja|SWE}}
{{Medalista infobox/nagłówek|IO}}
{{Medalista infobox/nagłówek|IO}}
{{Medalista infobox/wiersz|1|[[Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1992|Albertville 1992]]|[[Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1992 - slalom gigant kobiet|Gigant]]}}
{{Medalista infobox/wiersz|1|[[Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1992|Albertville 1992]]|[[Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1992 – slalom gigant kobiet|Gigant]]}}
{{Medalista infobox/wiersz|1|[[Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1994|Lillehammer 1994]]|[[Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1994 - kombinacja kobiet|Kombinacja]]}}
{{Medalista infobox/wiersz|1|[[Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1994|Lillehammer 1994]]|[[Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1994 – kombinacja kobiet|Kombinacja]]}}
{{Medalista infobox/wiersz|2|[[Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1998|Nagano 1998]]|[[Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1998 - zjazd kobiet|Zjazd]]}}
{{Medalista infobox/wiersz|2|[[Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1998|Nagano 1998]]|[[Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1998 – zjazd kobiet|Zjazd]]}}
{{Medalista infobox/nagłówek|[[Mistrzostwa świata w narciarstwie alpejskim|Mistrzostwa świata]]}}
{{Medalista infobox/nagłówek|[[Mistrzostwa świata w narciarstwie alpejskim|Mistrzostwa świata]]}}
{{Medalista infobox/wiersz|1|[[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 1991|Saalbach 1991]]|Gigant}}
{{Medalista infobox/wiersz|1|[[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 1991|Saalbach 1991]]|Gigant}}
Linia 55: Linia 56:
[[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim kobiet 1990/1991|Sezon 1990/1991]] zaczęła od zajęcia trzeciego miejsca 1 grudnia 1990 roku we włoskiej miejscowości [[Valzoldana]]. W kolejnych startach jeszcze cztery razy stawała na podium, odnosząc przy tym trzy zwycięstwa: 7 stycznia w [[Bad Kleinkirchheim]] i 20 marca w [[Waterville Valley]] wygrywała slalomy, a 10 marca 1991 roku w [[Lake Louise (Alberta)|Lake Louise]] triumfowała w gigancie. W klasyfikacji generalnej była siódma, w slalomie zajęła drugie miejsce za [[Austria]]czką [[Petra Kronberger|Petrą Kronberger]], a w klasyfikacji giganta była trzecia, ulegając tylko Vreni Schneider i [[Anita Wachter|Anicie Wachter]]. Na przełomie stycznia i lutego 1991 roku wystartowała na [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 1991|mistrzostwach świata w Saalbach-Hinterglemm]], gdzie zwyciężyła w slalomie gigancie. Wyprzedziła tam Austriaczkę [[Ulrike Maier]] i [[Niemcy|Niemkę]] [[Traudl Hächer]], zostając jednocześnie pierwszą Szwedką, która została mistrzynią świata. Wynik ten powtórzyła na rozgrywanych rok później [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1992|igrzyskach olimpijskich w Albertville]], pokonując [[Diann Roffe-Steinrotter|Diann Roffe]] z [[Stany Zjednoczone|USA]] i Anitę Wachter o 0,97 sekundy. Był to pierwszy złoty medal olimpijski w narciarstwie alpejskim wywalczony przez Szwedzką narciarkę<ref>[http://www.olympic.org/pernilla-wiberg Olympic.org: Pernilla WIBERG] {{lang|en}}</ref>. Na tych samych igrzyskach była dwunasta w supergigancie, a rywalizacji w slalomie nie ukończyła. W zawodach pucharowych pięciokrotnie stawała na podium, zwyciężając w gigancie 21 lutego 1992 roku w [[Narwik]]u. W klasyfikacji generalnej i klasyfikacji giganta była piąta, a w slalomie zajęła drugie miejsce za Schneider.
[[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim kobiet 1990/1991|Sezon 1990/1991]] zaczęła od zajęcia trzeciego miejsca 1 grudnia 1990 roku we włoskiej miejscowości [[Valzoldana]]. W kolejnych startach jeszcze cztery razy stawała na podium, odnosząc przy tym trzy zwycięstwa: 7 stycznia w [[Bad Kleinkirchheim]] i 20 marca w [[Waterville Valley]] wygrywała slalomy, a 10 marca 1991 roku w [[Lake Louise (Alberta)|Lake Louise]] triumfowała w gigancie. W klasyfikacji generalnej była siódma, w slalomie zajęła drugie miejsce za [[Austria]]czką [[Petra Kronberger|Petrą Kronberger]], a w klasyfikacji giganta była trzecia, ulegając tylko Vreni Schneider i [[Anita Wachter|Anicie Wachter]]. Na przełomie stycznia i lutego 1991 roku wystartowała na [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 1991|mistrzostwach świata w Saalbach-Hinterglemm]], gdzie zwyciężyła w slalomie gigancie. Wyprzedziła tam Austriaczkę [[Ulrike Maier]] i [[Niemcy|Niemkę]] [[Traudl Hächer]], zostając jednocześnie pierwszą Szwedką, która została mistrzynią świata. Wynik ten powtórzyła na rozgrywanych rok później [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1992|igrzyskach olimpijskich w Albertville]], pokonując [[Diann Roffe-Steinrotter|Diann Roffe]] z [[Stany Zjednoczone|USA]] i Anitę Wachter o 0,97 sekundy. Był to pierwszy złoty medal olimpijski w narciarstwie alpejskim wywalczony przez Szwedzką narciarkę<ref>[http://www.olympic.org/pernilla-wiberg Olympic.org: Pernilla WIBERG] {{lang|en}}</ref>. Na tych samych igrzyskach była dwunasta w supergigancie, a rywalizacji w slalomie nie ukończyła. W zawodach pucharowych pięciokrotnie stawała na podium, zwyciężając w gigancie 21 lutego 1992 roku w [[Narwik]]u. W klasyfikacji generalnej i klasyfikacji giganta była piąta, a w slalomie zajęła drugie miejsce za Schneider.


Kolejne zwycięstwo odniosła 6 grudnia 1992 roku w [[Steamboat Springs]], gdzie była najlepsza w zawodach Pucharu Świata w slalomie. Tydzień wcześniej w [[Park City (Utah)|Park City]] w tej samej konkurencji była druga, przegrywając tylko z reprezentantką gospodarzy, [[Julie Parisien]]. W styczniu 1993 roku, podczas zawodów w [[Maribor]]ze doznała kontuzji [[Ścięgno Achillesa|ścięgna Achillesa]], co wykluczyło ją ze startów w pozostałej części sezonu<ref>[http://www.nytimes.com/1993/01/08/sports/sports-people-skiing-wiberg-is-out-for-world-cup-season.html New Yrok Times: Wiberg Is Out for World Cup Season] {{lang|en}}</ref>. W klasyfikacji generalnej zajęła ostatecznie 24. miejsce, a w klasyfikacji slalomu była jedenasta. Nie wystąpiła również na rozgrywanych w lutym 1993 roku [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 1993|mistrzostwach świata w Morioce]]. [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim kobiet 1993/1994|Kolejny sezon]] był najlepszym w jej dotychczasowej karierze. Szwedka dwanaście razy stanęła na podium, przy czym 12 grudnia w [[Veysonnaz]] i 6 stycznia w [[Morzine]] wygrywała slalomy, 17 stycznia w [[Cortina d'Ampezzo]] była najlepsza w supergigancie, a 5 lutego 1994 roku w [[Sierra Nevada (ośrodek sportów zimowych w Hiszpanii)|Sierra Nevada]] wygrała [[kombinacja alpejska|kombinację]]. W klasyfikacji generalnej i klasyfikacji slalomu zajęła drugie miejsce za Schneider, a w klasyfikacji kombinacji zdobyła pierwszą w karierze [[Mała Kryształowa Kula|Małą Kryształową Kulę]]. W lutym 1994 roku brała udział w [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1994|igrzyskach olimpijskich w Lillehammer]], gdzie zdobyła kolejny medal. Po zjeździe do kombinacji zajmowała piąte miejsce, tracąc do prowadzącej Niemki [[Katja Seizinger|Katji Seizinger]] 1,42 sekundy. W slalomie uzyskała drugi wynik, co dało jej jednak najlepszy łączny wynik i złoty medal. Ostatecznie o 0,13 sekundy wyprzedziła Vreni Schneider, a o 1,48 sekundy pokonała [[Alenka Dovžan|Alenkę Dovžan]] ze [[Słowenia|Słowenii]]. Parę dni wcześniej była czwarta w supergigancie, przegrywając walkę o podium z [[Włochy|Włoszką]] [[Isolde Kostner]]. Czwarte miejsce zajęła także w slalomie, chociaż po pierwszym przejeździe zajmowała drugie miejsce. W drugim przejeździe uzyskała szósty czas i w efekcie spadła na czwarte miejsce, przegrywając brązowy medal o 0,07 sekundy ze Słowenką [[Katja Koren|Katją Koren]].
Kolejne zwycięstwo odniosła 6 grudnia 1992 roku w [[Steamboat Springs]], gdzie była najlepsza w zawodach Pucharu Świata w slalomie. Tydzień wcześniej w [[Park City (Utah)|Park City]] w tej samej konkurencji była druga, przegrywając tylko z reprezentantką gospodarzy, [[Julie Parisien]]. W styczniu 1993 roku, podczas zawodów w [[Maribor]]ze doznała kontuzji [[Ścięgno Achillesa|ścięgna Achillesa]], co wykluczyło ją ze startów w pozostałej części sezonu<ref>[http://www.nytimes.com/1993/01/08/sports/sports-people-skiing-wiberg-is-out-for-world-cup-season.html New Yrok Times: Wiberg Is Out for World Cup Season] {{lang|en}}</ref>. W klasyfikacji generalnej zajęła ostatecznie 24. miejsce, a w klasyfikacji slalomu była jedenasta. Nie wystąpiła również na rozgrywanych w lutym 1993 roku [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 1993|mistrzostwach świata w Morioce]]. [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim kobiet 1993/1994|Kolejny sezon]] był najlepszym w jej dotychczasowej karierze. Szwedka dwanaście razy stanęła na podium, przy czym 12 grudnia w [[Veysonnaz]] i 6 stycznia w [[Morzine]] wygrywała slalomy, 17 stycznia w [[Cortina d’Ampezzo]] była najlepsza w supergigancie, a 5 lutego 1994 roku w [[Sierra Nevada (ośrodek sportów zimowych w Hiszpanii)|Sierra Nevada]] wygrała [[kombinacja alpejska|kombinację]]. W klasyfikacji generalnej i klasyfikacji slalomu zajęła drugie miejsce za Schneider, a w klasyfikacji kombinacji zdobyła pierwszą w karierze [[Mała Kryształowa Kula|Małą Kryształową Kulę]]. W lutym 1994 roku brała udział w [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1994|igrzyskach olimpijskich w Lillehammer]], gdzie zdobyła kolejny medal. Po zjeździe do kombinacji zajmowała piąte miejsce, tracąc do prowadzącej Niemki [[Katja Seizinger|Katji Seizinger]] 1,42 sekundy. W slalomie uzyskała drugi wynik, co dało jej jednak najlepszy łączny wynik i złoty medal. Ostatecznie o 0,13 sekundy wyprzedziła Vreni Schneider, a o 1,48 sekundy pokonała [[Alenka Dovžan|Alenkę Dovžan]] ze [[Słowenia|Słowenii]]. Parę dni wcześniej była czwarta w supergigancie, przegrywając walkę o podium z [[Włochy|Włoszką]] [[Isolde Kostner]]. Czwarte miejsce zajęła także w slalomie, chociaż po pierwszym przejeździe zajmowała drugie miejsce. W drugim przejeździe uzyskała szósty czas i w efekcie spadła na czwarte miejsce, przegrywając brązowy medal o 0,07 sekundy ze Słowenką [[Katja Koren|Katją Koren]].


Przez dwa kolejne sezony plasowała się w czołówce klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, jednak nie powtórzyła wyników z sezonu 1993/94. W tym czasie łącznie dziesięć razy stawała na podium, odnosząc cztery kolejne zwycięstwa: 12 marca 1995 roku w [[Lenzerheide]] wygrała slalom i kombinację, a 29 grudnia w Veysonnaz i 29 grudnia 1995 roku w [[Semmering (gmina)|Semmering]] ponownie była najlepsza w slalomach. [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim kobiet 1994/1995|Sezon 1994/1995]] ukończyła na szóstej pozycji, wygrywając ponadto klasyfikację kombinacji i zajmując drugie miejsce w slalomie. [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim kobiet 1995/1996|Rok później]] była ósma w klasyfikacji generalnej oraz trzecia w klasyfikacji slalomu, za Austriaczką [[Elfi Eder]] i [[Urška Hrovat|Uršką Hrovat]] ze Słowenii. Wystąpiła także na [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 1996|mistrzostwach świata w Sierra Nevada]] w lutym 1996 roku, zdobywając dwa złote medale. Najpierw zwyciężyła w kombinacji, uzyskując dziewiętnasty czas zjazdu i najlepszy czas w slalomie. O 2,05 sekundy wyprzedziła tam Anitę Wachter, a o 2,67 sekundy wyprzedziła [[Norwegia|Norweżkę]] [[Marianne Kjørstad]]. Pięć dni później zwyciężyła także w slalomie, wyprzedzając na podium Patricię Chauvet i Urškę Hrovat.
Przez dwa kolejne sezony plasowała się w czołówce klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, jednak nie powtórzyła wyników z sezonu 1993/94. W tym czasie łącznie dziesięć razy stawała na podium, odnosząc cztery kolejne zwycięstwa: 12 marca 1995 roku w [[Lenzerheide]] wygrała slalom i kombinację, a 29 grudnia w Veysonnaz i 29 grudnia 1995 roku w [[Semmering (gmina)|Semmering]] ponownie była najlepsza w slalomach. [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim kobiet 1994/1995|Sezon 1994/1995]] ukończyła na szóstej pozycji, wygrywając ponadto klasyfikację kombinacji i zajmując drugie miejsce w slalomie. [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim kobiet 1995/1996|Rok później]] była ósma w klasyfikacji generalnej oraz trzecia w klasyfikacji slalomu, za Austriaczką [[Elfi Eder]] i [[Urška Hrovat|Uršką Hrovat]] ze Słowenii. Wystąpiła także na [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 1996|mistrzostwach świata w Sierra Nevada]] w lutym 1996 roku, zdobywając dwa złote medale. Najpierw zwyciężyła w kombinacji, uzyskując dziewiętnasty czas zjazdu i najlepszy czas w slalomie. O 2,05 sekundy wyprzedziła tam Anitę Wachter, a o 2,67 sekundy wyprzedziła [[Norwegia|Norweżkę]] [[Marianne Kjørstad]]. Pięć dni później zwyciężyła także w slalomie, wyprzedzając na podium Patricię Chauvet i Urškę Hrovat.
Linia 65: Linia 66:
Do czołówki powróciła w [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim kobiet 1998/1999|sezonie 1998/1999]], który ukończyła na piątym miejscu. Na podium plasowała się pięciokrotnie, odnosząc jedno zwycięstwo: 3 stycznia 1999 roku w Mariborze była najlepsza w slalomie. W klasyfikacji tej konkurencji zajęła ostatecznie drugie miejsce, ulegając tylko Austriaczce [[Sabine Egger]]. W lutym 1999 roku startowała na [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 1999|mistrzostwach świata w Vail]], zdobywając dwa medale. Najpierw zwyciężyła w kombinacji, uzyskując piąty czas zjazdu i najlepszy czas slalomu. Srebrną medalistkę, [[Renate Götschl]], wyprzedziła o 0,15 sekundy, a zdobywczyni brązowego medalu, Florence Masnada, straciła do Szwedki 0,45 sekundy. Parę dni później Wiberg zdobyła srebrny medal w slalomie, plasując się [[Zali Steggall]] z [[Australia|Australii]], a przed Norweżką [[Trine Bakke]]. Na tej samej imprezie była też między innymi czwarta w gigancie, przegrywając walkę o podium z Anitą Wachter o 0,14 sekundy.
Do czołówki powróciła w [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim kobiet 1998/1999|sezonie 1998/1999]], który ukończyła na piątym miejscu. Na podium plasowała się pięciokrotnie, odnosząc jedno zwycięstwo: 3 stycznia 1999 roku w Mariborze była najlepsza w slalomie. W klasyfikacji tej konkurencji zajęła ostatecznie drugie miejsce, ulegając tylko Austriaczce [[Sabine Egger]]. W lutym 1999 roku startowała na [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 1999|mistrzostwach świata w Vail]], zdobywając dwa medale. Najpierw zwyciężyła w kombinacji, uzyskując piąty czas zjazdu i najlepszy czas slalomu. Srebrną medalistkę, [[Renate Götschl]], wyprzedziła o 0,15 sekundy, a zdobywczyni brązowego medalu, Florence Masnada, straciła do Szwedki 0,45 sekundy. Parę dni później Wiberg zdobyła srebrny medal w slalomie, plasując się [[Zali Steggall]] z [[Australia|Australii]], a przed Norweżką [[Trine Bakke]]. Na tej samej imprezie była też między innymi czwarta w gigancie, przegrywając walkę o podium z Anitą Wachter o 0,14 sekundy.


Już na początku [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim kobiet 1999/2000|sezonu 1999/2000]] odniosła kolejną kontuzję kolana<ref>[http://www.hurriyetdailynews.com/default.aspx?pageid=438&n=womens-world-cup-skiing-hard-hit-by-injuries-1999-12-22 Daily News: Women's World Cup skiing hard hit by injuries] {{lang|en}}</ref>. Startowała do początku stycznia, po czym zdecydowała się zakończyć sezon. W klasyfikacji generalnej zajęła 33. miejsce. Do tego czasu dwa razy stanęła na podium: 8 grudnia 1999 roku w [[Val d'Isère]] byłą trzecia w supergigancie, a dziesięć dni później zwyciężyła w zjeździe w [[Sankt Moritz]]. W [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim kobiet 2000/2001|kolejnym sezonie]] sporadycznie startowała w zawodach Pucharu Świata, najlepszy wynik osiągając 16 lutego 2001 roku w [[Garmisch-Partenkirchen]], gdzie była piąta w supergigancie. W klasyfikacji generalnej tego sezonu zajęła 59. miejsce, notując najsłabszy wynik w karierze. Wystartowała na [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2001|mistrzostwach świata w St. Anton]] w 2001 roku, jednak wróciła bez medalu. Była tam siódma w supergigancie, a w zjeździe zajęła osiemnastą pozycję. Ostatni raz na podium zawodów PŚ stanęła 11 stycznia 2002 roku w [[Saalbach-Hinterglemm]], zajmując drugie miejsce w zjeździe. W [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim kobiet 2001/2002|sezonie 2001/2002]] jeszcze kilkukrotnie plasowała się w czołowej dziesiątce, dzięki czemu w klasyfikacji generalnej zajęła 23. miejsce, a w klasyfikacji zjazdu była dziesiąta. Brała także udział w [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2002|igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City]], gdzie w supergigancie była dwunasta, a zjazd ukończyła dwie pozycje niżej. Ostatni występ zanotowała 13 kwietnia 2002 roku w [[Lindvallen]], gdzie w zawodach FIS Race nie ukończyła slalomu giganta.
Już na początku [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim kobiet 1999/2000|sezonu 1999/2000]] odniosła kolejną kontuzję kolana<ref>[http://www.hurriyetdailynews.com/default.aspx?pageid=438&n=womens-world-cup-skiing-hard-hit-by-injuries-1999-12-22 Daily News: Women's World Cup skiing hard hit by injuries] {{lang|en}}</ref>. Startowała do początku stycznia, po czym zdecydowała się zakończyć sezon. W klasyfikacji generalnej zajęła 33. miejsce. Do tego czasu dwa razy stanęła na podium: 8 grudnia 1999 roku w [[Val d’Isère]] byłą trzecia w supergigancie, a dziesięć dni później zwyciężyła w zjeździe w [[Sankt Moritz]]. W [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim kobiet 2000/2001|kolejnym sezonie]] sporadycznie startowała w zawodach Pucharu Świata, najlepszy wynik osiągając 16 lutego 2001 roku w [[Garmisch-Partenkirchen]], gdzie była piąta w supergigancie. W klasyfikacji generalnej tego sezonu zajęła 59. miejsce, notując najsłabszy wynik w karierze. Wystartowała na [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2001|mistrzostwach świata w St. Anton]] w 2001 roku, jednak wróciła bez medalu. Była tam siódma w supergigancie, a w zjeździe zajęła osiemnastą pozycję. Ostatni raz na podium zawodów PŚ stanęła 11 stycznia 2002 roku w [[Saalbach-Hinterglemm]], zajmując drugie miejsce w zjeździe. W [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim kobiet 2001/2002|sezonie 2001/2002]] jeszcze kilkukrotnie plasowała się w czołowej dziesiątce, dzięki czemu w klasyfikacji generalnej zajęła 23. miejsce, a w klasyfikacji zjazdu była dziesiąta. Brała także udział w [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2002|igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City]], gdzie w supergigancie była dwunasta, a zjazd ukończyła dwie pozycje niżej. Ostatni występ zanotowała 13 kwietnia 2002 roku w [[Lindvallen]], gdzie w zawodach FIS Race nie ukończyła slalomu giganta.


W ciągu kariery Szwedka była wielokrotnie kontuzjowana, przechodząc łącznie 13 operacji kolana<ref>[https://news.google.com/newspapers?nid=1454&dat=20020218&id=vQ1PAAAAIBAJ&sjid=Uh8EAAAAIBAJ&pg=6193,789390&hl=en Star News: Sweden's Pernilla Wiberg has raced enough] {{lang|en}}</ref>. Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw Szwecji, w tym dziewięć złotych: w slalomie w latach 1990, 1991, 1992, 1996 i 1997, gigancie w latach 1991 i 1997 oraz supergigancie i zjeździe w 1992 roku. W 1991 roku otrzymała nagrodę [[Svenska Dagbladets guldmedalj]]<ref>[http://www.svd.se/bragdmedaljorer-genom-tiderna_485089 Bragdmedaljörer genom tiderna] {{lang|sv}}</ref>. W 1994 roku była chorążym [[Szwecja na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1994|reprezentacji Szwecji]] podczas ceremonii otwarcia igrzysk w [[Lillehammer]]<ref>[http://www.sports-reference.com/olympics/countries/SWE/ Sweden | Olympics at Sports-Reference.com] {{lang|en}}</ref>.
W ciągu kariery Szwedka była wielokrotnie kontuzjowana, przechodząc łącznie 13 operacji kolana<ref>[https://news.google.com/newspapers?nid=1454&dat=20020218&id=vQ1PAAAAIBAJ&sjid=Uh8EAAAAIBAJ&pg=6193,789390&hl=en Star News: Sweden's Pernilla Wiberg has raced enough] {{lang|en}}</ref>. Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw Szwecji, w tym dziewięć złotych: w slalomie w latach 1990, 1991, 1992, 1996 i 1997, gigancie w latach 1991 i 1997 oraz supergigancie i zjeździe w 1992 roku. W 1991 roku otrzymała nagrodę [[Svenska Dagbladets guldmedalj]]<ref>[http://www.svd.se/bragdmedaljorer-genom-tiderna_485089 Bragdmedaljörer genom tiderna] {{lang|sv}}</ref>. W 1994 roku była chorążym [[Szwecja na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1994|reprezentacji Szwecji]] podczas ceremonii otwarcia igrzysk w [[Lillehammer]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.sports-reference.com/olympics/countries/SWE/ | tytuł = Sweden {{!}} Olympics at Sports-Reference.com | opublikowany = sports-reference.com | archiwum = https://web.archive.org/web/20100916064133/http://www.sports-reference.com/olympics/countries/SWE/ | zarchiwizowano = 2010-09-16}} {{lang|en}}</ref>.


W latach 2002-2010 była członkiem [[Międzynarodowy Komitet Olimpijski|Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego]], współpracuje także z [[Międzynarodowa Federacja Narciarska|Międzynarodową Federacją Narciarską]] (FIS) w celu zwiększenia bezpieczeństwa podczas zawodów w narciarstwie alpejskim<ref>[http://web.archive.org/web/20160304113516/http://www.pernilla-wiberg.com/en-GB/sport+administration.html Pernilla Wiberg.com: Sport administration work!] {{lang|en}}</ref>. Ponadto w 1991 roku nagrała singiel pod tytułem "Privilege", jest właścicielką hotelu w [[Idre]]<ref>[http://www.pernillawiberghotel.se/english.4.12865bcd14300d30ed9d290.html Pernilla Wiberg Hotel] {{lang|sv|en}}</ref> oraz komentuje zawody sportowe dla [[Sveriges Television]]<ref>[http://www.bloomberg.com/research/stocks/people/person.asp?personId=32899160&ticker=NEWAB:SS&previousCapId=4493212&previousTitle=NEW%20WAVE%20GROUP%20AB%20-B%20SHS bloomberg.com: Pernilla Wiberg: Executive Profile & Biography"] {{lang|en}}</ref>.
W latach 2002–2010 była członkiem [[Międzynarodowy Komitet Olimpijski|Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego]], współpracuje także z [[Międzynarodowa Federacja Narciarska i Snowboardowa|Międzynarodową Federacją Narciarską]] (FIS) w celu zwiększenia bezpieczeństwa podczas zawodów w narciarstwie alpejskim<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.pernilla-wiberg.com/en-GB/sport+administration.html | tytuł = Pernilla Wiberg.com: Sport administration work! | opublikowany = pernilla-wiberg.com | archiwum = https://web.archive.org/web/20160304113516/http://www.pernilla-wiberg.com/en-GB/sport+administration.html | zarchiwizowano = 2016-03-04}} {{lang|en}}</ref>. Ponadto w 1991 roku nagrała singiel pod tytułem „Privilege”, jest właścicielką hotelu w [[Idre]]<ref>[http://www.pernillawiberghotel.se/english.4.12865bcd14300d30ed9d290.html Pernilla Wiberg Hotel] {{lang|sv|en}}</ref> oraz komentuje zawody sportowe dla [[Sveriges Television]]<ref>[http://www.bloomberg.com/research/stocks/people/person.asp?personId=32899160&ticker=NEWAB:SS&previousCapId=4493212&previousTitle=NEW%20WAVE%20GROUP%20AB%20-B%20SHS bloomberg.com: Pernilla Wiberg: Executive Profile & Biography"] {{lang|en}}</ref>.


Obecnie mieszka w [[Monako]] wraz z mężem, norweskim byłym narciarzem alpejskim, Bødvarem Bjerke i dwójką dzieci (syn Axel ur. 2003<ref>[http://www.svd.se/artikel_105325 Pernilla och Bödvar fick en pojke] {{lang|sv}}</ref> i córka Sofia ur. 2007<ref>[http://www.expressen.se/nyheter/pernilla-wiberg-det-blev-en-liten-sofia/ Pernilla Wiberg: "Det blev en liten Sofia"] {{lang|sv}}</ref>). Jej brat, Andreas Wiberg był [[triathlon]]istą.
Obecnie mieszka w [[Monako]] wraz z mężem, norweskim byłym narciarzem alpejskim, Bødvarem Bjerke i dwójką dzieci (syn Axel ur. 2003<ref>[http://www.svd.se/artikel_105325 Pernilla och Bödvar fick en pojke] {{lang|sv}}</ref> i córka Sofia ur. 2007<ref>[http://www.expressen.se/nyheter/pernilla-wiberg-det-blev-en-liten-sofia/ Pernilla Wiberg: "Det blev en liten Sofia"] {{lang|sv}}</ref>). Jej brat, Andreas Wiberg był [[triathlon]]istą.


== Osiągnięcia ==
== Osiągnięcia ==
=== [[Zimowe igrzyska olimpijskie|Igrzyska olimpijskie]] [[Plik:Olympic rings.svg|50px]] ===
=== [[Zimowe igrzyska olimpijskie|Igrzyska olimpijskie]] ===
{| width=70% style="font-size: 89%; text-align: center" class=wikitable
{| width=70% style="font-size: 89%; text-align: center" class=wikitable
|-
|-
Linia 91: Linia 92:
| {{flaga|FRA}} [[Albertville]]
| {{flaga|FRA}} [[Albertville]]
| Supergigant
| Supergigant
| 1:21,22 min
| 1:21,22
| +3,36 s
| +3,36
| {{flaga|ITA}} [[Deborah Compagnoni]]
| {{flaga|ITA}} [[Deborah Compagnoni]]
|-bgcolor=Gold
|-bgcolor=ffffbf
| 1.[[Plik:Gold medal.svg|15px]]
| 1.[[Plik:Gold medal.svg|15px]]
| 19 lutego
| 19 lutego
Linia 100: Linia 101:
| {{flaga|FRA}} [[Albertville]]
| {{flaga|FRA}} [[Albertville]]
| Gigant
| Gigant
| 2:12,74 min
| 2:12,74
| -
| -
| -
| -
Linia 109: Linia 110:
| {{flaga|FRA}} [[Albertville]]
| {{flaga|FRA}} [[Albertville]]
| Slalom
| Slalom
| 1:32,68 min
| 1:32,68
| -
| -
| {{flaga|AUT}} [[Petra Kronberger]]
| {{flaga|AUT}} [[Petra Kronberger]]
Linia 118: Linia 119:
| {{flaga|NOR}} [[Lillehammer]]
| {{flaga|NOR}} [[Lillehammer]]
| Supergigant
| Supergigant
| 1:22,15 min
| 1:22,15
| +0,52 s
| +0,52
| {{flaga|USA}} [[Diann Roffe-Steinrotter|Diann Roffe]]
| {{flaga|USA}} [[Diann Roffe-Steinrotter|Diann Roffe]]
|-
|-
Linia 127: Linia 128:
| {{flaga|NOR}} [[Lillehammer]]
| {{flaga|NOR}} [[Lillehammer]]
| Zjazd
| Zjazd
| 1:35,93 min
| 1:35,93
| +1,68 s
| +1,68
| {{flaga|GER}} [[Katja Seizinger]]
| {{flaga|GER}} [[Katja Seizinger]]
|-bgcolor=Gold
|-bgcolor=ffffbf
| 1.[[Plik:Gold medal.svg|15px]]
| 1.[[Plik:Gold medal.svg|15px]]
| 21 lutego
| 21 lutego
Linia 136: Linia 137:
| {{flaga|NOR}} [[Lillehammer]]
| {{flaga|NOR}} [[Lillehammer]]
| Kombinacja
| Kombinacja
| 3:05,16 min
| 3:05,16
| -
| -
| -
| -
Linia 145: Linia 146:
| {{flaga|NOR}} [[Lillehammer]]
| {{flaga|NOR}} [[Lillehammer]]
| Gigant
| Gigant
| 2:30,97 min
| 2:30,97
| -
| -
| {{flaga|ITA}} [[Deborah Compagnoni]]
| {{flaga|ITA}} [[Deborah Compagnoni]]
Linia 154: Linia 155:
| {{flaga|NOR}} [[Lillehammer]]
| {{flaga|NOR}} [[Lillehammer]]
| Slalom
| Slalom
| 1:56,01 min
| 1:56,01
| +0,67 s
| +0,67
| {{flaga|SUI}} [[Vreni Schneider]]
| {{flaga|SUI}} [[Vreni Schneider]]
|-
|-
Linia 163: Linia 164:
| {{flaga|JPN}} [[Nagano]]
| {{flaga|JPN}} [[Nagano]]
| Supergigant
| Supergigant
| 1:18,02 min
| 1:18,02
| +0,86 s
| +0,86
| {{flaga|USA}} [[Picabo Street]]
| {{flaga|USA}} [[Picabo Street]]
|-bgcolor=Silver
|-bgcolor=dfdfdf
| 2.[[Plik:Silver medal.svg|15px]]
| 2.[[Plik:Silver medal.svg|15px]]
| 16 lutego
| 16 lutego
Linia 172: Linia 173:
| {{flaga|JPN}} [[Nagano]]
| {{flaga|JPN}} [[Nagano]]
| Zjazd
| Zjazd
| 1:29,89 min
| 1:29,89
| +0,40 s
| +0,40
| {{flaga|GER}} [[Katja Seizinger]]
| {{flaga|GER}} [[Katja Seizinger]]
|-
|-
Linia 181: Linia 182:
| {{flaga|JPN}} [[Nagano]]
| {{flaga|JPN}} [[Nagano]]
| Kombinacja
| Kombinacja
| 2:40,74 min
| 2:40,74
| -
| -
| {{flaga|GER}} [[Katja Seizinger]]
| {{flaga|GER}} [[Katja Seizinger]]
Linia 190: Linia 191:
| {{flaga|JPN}} [[Nagano]]
| {{flaga|JPN}} [[Nagano]]
| Slalom
| Slalom
| 1:32,40 min
| 1:32,40
| -
| -
| {{flaga|GER}} [[Hilde Gerg]]
| {{flaga|GER}} [[Hilde Gerg]]
Linia 199: Linia 200:
| {{flaga|JPN}} [[Nagano]]
| {{flaga|JPN}} [[Nagano]]
| Gigant
| Gigant
| 2:50,59 min
| 2:50,59
| +4,81 s
| +4,81
| {{flaga|ITA}} [[Deborah Compagnoni]]
| {{flaga|ITA}} [[Deborah Compagnoni]]
|-
|-
Linia 208: Linia 209:
| {{flaga|USA}} [[Salt Lake City]]
| {{flaga|USA}} [[Salt Lake City]]
| Supergigant
| Supergigant
| 1:13,59 min
| 1:13,59
| +1,30 s
| +1,30
| {{flaga|ITA}} [[Daniela Ceccarelli]]
| {{flaga|ITA}} [[Daniela Ceccarelli]]
|-
|-
Linia 217: Linia 218:
| {{flaga|USA}} [[Salt Lake City]]
| {{flaga|USA}} [[Salt Lake City]]
| Zjazd
| Zjazd
| 1:39,56 min
| 1:39,56
| +1,53 s
| +1,53
| {{flaga|FRA}} [[Carole Montillet-Carles|Carole Montillet]]
| {{flaga|FRA}} [[Carole Montillet-Carles|Carole Montillet]]
|}
|}
Linia 239: Linia 240:
| {{flaga|AUT}} [[Saalbach-Hinterglemm|Saalbach]]
| {{flaga|AUT}} [[Saalbach-Hinterglemm|Saalbach]]
| Slalom
| Slalom
| 1:25,90 min
| 1:25,90
| +1,65 s
| +1,65
| {{flaga|SUI}} [[Vreni Schneider]]
| {{flaga|SUI}} [[Vreni Schneider]]
|-bgcolor=Gold
|-bgcolor=ffffbf
| 1.[[Plik:FIS gold medal.png|15px]]
| 1.[[Plik:FIS gold medal.png|15px]]
| 2 lutego
| 2 lutego
Linia 248: Linia 249:
| {{flaga|AUT}} [[Saalbach-Hinterglemm|Saalbach]]
| {{flaga|AUT}} [[Saalbach-Hinterglemm|Saalbach]]
| Gigant
| Gigant
| 2:07,45 min
| 2:07,45
| -
| -
| -
| -
Linia 257: Linia 258:
| {{flaga|ESP}} [[Sierra Nevada (ośrodek sportów zimowych w Hiszpanii)|Sierra Nevada]]
| {{flaga|ESP}} [[Sierra Nevada (ośrodek sportów zimowych w Hiszpanii)|Sierra Nevada]]
| Supergigant
| Supergigant
| 1:21,00 min
| 1:21,00
| +1,39 s
| +1,39
| {{flaga|ITA}} [[Isolde Kostner]]
| {{flaga|ITA}} [[Isolde Kostner]]
|-
|-
Linia 266: Linia 267:
| {{flaga|ESP}} [[Sierra Nevada (ośrodek sportów zimowych w Hiszpanii)|Sierra Nevada]]
| {{flaga|ESP}} [[Sierra Nevada (ośrodek sportów zimowych w Hiszpanii)|Sierra Nevada]]
| Zjazd
| Zjazd
| 1:54,06 min
| 1:54,06
| +2,75 s
| +2,75
| {{flaga|USA}} [[Picabo Street]]
| {{flaga|USA}} [[Picabo Street]]
|-bgcolor=Gold
|-bgcolor=ffffbf
| 1.[[Plik:FIS gold medal.png|15px]]
| 1.[[Plik:FIS gold medal.png|15px]]
| 19 lutego
| 19 lutego
Linia 275: Linia 276:
| {{flaga|ESP}} [[Sierra Nevada (ośrodek sportów zimowych w Hiszpanii)|Sierra Nevada]]
| {{flaga|ESP}} [[Sierra Nevada (ośrodek sportów zimowych w Hiszpanii)|Sierra Nevada]]
| Kombinacja
| Kombinacja
| 3:19,68 min
| 3:19,68
| -
| -
| -
| -
Linia 284: Linia 285:
| {{flaga|ESP}} [[Sierra Nevada (ośrodek sportów zimowych w Hiszpanii)|Sierra Nevada]]
| {{flaga|ESP}} [[Sierra Nevada (ośrodek sportów zimowych w Hiszpanii)|Sierra Nevada]]
| Gigant
| Gigant
| 2:10,74 min
| 2:10,74
| +4,96 s
| +4,96
| {{flaga|ITA}} [[Deborah Compagnoni]]
| {{flaga|ITA}} [[Deborah Compagnoni]]
|-bgcolor=Gold
|-bgcolor=ffffbf
| 1.[[Plik:FIS gold medal.png|15px]]
| 1.[[Plik:FIS gold medal.png|15px]]
| 24 lutego
| 24 lutego
Linia 293: Linia 294:
| {{flaga|ESP}} [[Sierra Nevada (ośrodek sportów zimowych w Hiszpanii)|Sierra Nevada]]
| {{flaga|ESP}} [[Sierra Nevada (ośrodek sportów zimowych w Hiszpanii)|Sierra Nevada]]
| Slalom
| Slalom
| 1:31,46 min
| 1:31,46
| -
| -
| -
| -
Linia 302: Linia 303:
| {{flaga|ITA}} [[Sestriere]]
| {{flaga|ITA}} [[Sestriere]]
| Slalom
| Slalom
| 1:43,88 min
| 1:43,88
| -
| -
| {{flaga|ITA}} [[Deborah Compagnoni]]
| {{flaga|ITA}} [[Deborah Compagnoni]]
Linia 311: Linia 312:
| {{flaga|ITA}} [[Sestriere]]
| {{flaga|ITA}} [[Sestriere]]
| Gigant
| Gigant
| 2:39,19 min
| 2:39,19
| +2,15 s
| +2,15
| {{flaga|ITA}} [[Deborah Compagnoni]]
| {{flaga|ITA}} [[Deborah Compagnoni]]
|-
|-
Linia 320: Linia 321:
| {{flaga|ITA}} [[Sestriere]]
| {{flaga|ITA}} [[Sestriere]]
| Supergigant
| Supergigant
| 1:23,50 min
| 1:23,50
| +0,97 s
| +0,97
| {{flaga|ITA}} [[Isolde Kostner]]
| {{flaga|ITA}} [[Isolde Kostner]]
|-bgcolor=CC9966
|-bgcolor=ffdf9f
| 3.[[Plik:FIS bronze medal.png|15px]]
| 3.[[Plik:FIS bronze medal.png|15px]]
| 15 lutego
| 15 lutego
Linia 329: Linia 330:
| {{flaga|ITA}} [[Sestriere]]
| {{flaga|ITA}} [[Sestriere]]
| Zjazd
| Zjazd
| 1:41,18 min
| 1:41,18
| +0,26 s
| +0,26
| {{flaga|USA}} [[Hilary Lindh]]
| {{flaga|USA}} [[Hilary Lindh]]
|-
|-
Linia 338: Linia 339:
| {{flaga|ITA}} [[Sestriere]]
| {{flaga|ITA}} [[Sestriere]]
| Kombinacja
| Kombinacja
| 3:03,38 min
| 3:03,38
| -
| -
| {{flaga|AUT}} [[Renate Götschl]]
| {{flaga|AUT}} [[Renate Götschl]]
Linia 347: Linia 348:
| {{flaga|USA}} [[Vail (Kolorado)|Vail]]
| {{flaga|USA}} [[Vail (Kolorado)|Vail]]
| Supergigant
| Supergigant
| 1:20,53 min
| 1:20,53
| +1,05 s
| +1,05
| {{flaga|AUT}} [[Alexandra Meissnitzer]]
| {{flaga|AUT}} [[Alexandra Meissnitzer]]
|-
|-
Linia 356: Linia 357:
| {{flaga|USA}} [[Vail (Kolorado)|Vail]]
| {{flaga|USA}} [[Vail (Kolorado)|Vail]]
| Zjazd
| Zjazd
| 1:48,20 min
| 1:48,20
| +2,00 s
| +2,00
| {{flaga|AUT}} [[Renate Götschl]]
| {{flaga|AUT}} [[Renate Götschl]]
|-bgcolor=Gold
|-bgcolor=ffffbf
| 1.[[Plik:FIS gold medal.png|15px]]
| 1.[[Plik:FIS gold medal.png|15px]]
| 8 lutego
| 8 lutego
Linia 365: Linia 366:
| {{flaga|USA}} [[Vail (Kolorado)|Vail]]
| {{flaga|USA}} [[Vail (Kolorado)|Vail]]
| Kombinacja
| Kombinacja
| 3:08,52 min
| 3:08,52
| -
| -
| -
| -
Linia 374: Linia 375:
| {{flaga|USA}} [[Vail (Kolorado)|Vail]]
| {{flaga|USA}} [[Vail (Kolorado)|Vail]]
| Gigant
| Gigant
| 2:08,54 min
| 2:08,54
| +0,73 s
| +0,73
| {{flaga|AUT}} [[Alexandra Meissnitzer]]
| {{flaga|AUT}} [[Alexandra Meissnitzer]]
|-bgcolor=Silver
|-bgcolor=dfdfdf
| 2.[[Plik:FIS silver medal.png|15px]]
| 2.[[Plik:FIS silver medal.png|15px]]
| 13 lutego
| 13 lutego
Linia 383: Linia 384:
| {{flaga|USA}} [[Vail (Kolorado)|Vail]]
| {{flaga|USA}} [[Vail (Kolorado)|Vail]]
| Slalom
| Slalom
| 1:33,97 min
| 1:33,97
| +0,80 s
| +0,80
| {{flaga|AUS}} [[Zali Steggall]]
| {{flaga|AUS}} [[Zali Steggall]]
|-
|-
Linia 390: Linia 391:
| 29 stycznia
| 29 stycznia
| [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2001|2001]]
| [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2001|2001]]
| {{flaga|AUT}} [[St. Anton am Arlberg|St. Anton]]
| {{flaga|AUT}} [[Sankt Anton am Arlberg|St. Anton]]
| Supergigant
| Supergigant
| 1:23,44 min
| 1:23,44
| +0,34 s
| +0,34
| {{flaga|FRA}} [[Régine Cavagnoud]]
| {{flaga|FRA}} [[Régine Cavagnoud]]
|-
|-
Linia 399: Linia 400:
| 6 lutego
| 6 lutego
| [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2001|2001]]
| [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2001|2001]]
| {{flaga|AUT}} [[St. Anton am Arlberg|St. Anton]]
| {{flaga|AUT}} [[Sankt Anton am Arlberg|St. Anton]]
| Zjazd
| Zjazd
| 1:36,20 min
| 1:36,20
| +2,59 s
| +2,59
| {{flaga|AUT}} [[Michaela Dorfmeister]]
| {{flaga|AUT}} [[Michaela Dorfmeister]]
|}
|}
Linia 423: Linia 424:
| {{Flaga|SWE}} [[Sälen]]
| {{Flaga|SWE}} [[Sälen]]
| Gigant
| Gigant
| 2:22,07 min
| 2:22,07
| +4,27 s
| +4,27
| {{flaga|ITA}} [[Deborah Compagnoni]]
| {{flaga|ITA}} [[Deborah Compagnoni]]
|-
|-
Linia 432: Linia 433:
| {{Flaga|ITA}} [[Madonna di Campiglio]]
| {{Flaga|ITA}} [[Madonna di Campiglio]]
| Zjazd
| Zjazd
| 1:15,24 min
| 1:15,24
| +2,54 s
| +2,54
| {{flaga|BRD}} [[Andrea Schwarzenberger]]
| {{flaga|BRD}} [[Andrea Schwarzenberger]]
|-
|-
Linia 441: Linia 442:
| {{Flaga|ITA}} [[Madonna di Campiglio]]
| {{Flaga|ITA}} [[Madonna di Campiglio]]
| Supergigant
| Supergigant
| 1:16,26 min
| 1:16,26
| +2,92 s
| +2,92
| {{flaga|AUT}} [[Sabine Ginther]]
| {{flaga|AUT}} [[Sabine Ginther]]
|-
|-
Linia 450: Linia 451:
| {{Flaga|ITA}} [[Madonna di Campiglio]]
| {{Flaga|ITA}} [[Madonna di Campiglio]]
| Gigant
| Gigant
| 1:53,22 min
| 1:53,22
| +3,48 s
| +3,48
| {{flaga|AUT}} [[Sabine Ginther]]
| {{flaga|AUT}} [[Sabine Ginther]]
|}
|}
Linia 512: Linia 513:
# {{Flaga|CHE}} [[Veysonnaz]] – [[12 grudnia]] [[1993]] (slalom)
# {{Flaga|CHE}} [[Veysonnaz]] – [[12 grudnia]] [[1993]] (slalom)
# {{Flaga|FRA}} [[Morzine]] – [[6 stycznia]] [[1994]] (slalom)
# {{Flaga|FRA}} [[Morzine]] – [[6 stycznia]] [[1994]] (slalom)
# {{Flaga|ITA}} [[Cortina d'Ampezzo]] – [[17 stycznia]] [[1994]] (supergigant)*
# {{Flaga|ITA}} [[Cortina d’Ampezzo]] – [[17 stycznia]] [[1994]] (supergigant)*
# {{Flaga|ESP}} [[Sierra Nevada (ośrodek sportów zimowych w Hiszpanii)|Sierra Nevada]] – [[5 lutego]] [[1994]] (kombinacja)
# {{Flaga|ESP}} [[Sierra Nevada (ośrodek sportów zimowych w Hiszpanii)|Sierra Nevada]] – [[5 lutego]] [[1994]] (kombinacja)
# {{Flaga|CHE}} [[Lenzerheide]] – [[12 marca]] [[1995]] (slalom)
# {{Flaga|CHE}} [[Lenzerheide]] – [[12 marca]] [[1995]] (slalom)
Linia 542: Linia 543:
# {{Flaga|ITA}} [[Santa Caterina di Valfurva|Santa Caterina]] – [[27 listopada]] [[1993]] (gigant) – 3. miejsce
# {{Flaga|ITA}} [[Santa Caterina di Valfurva|Santa Caterina]] – [[27 listopada]] [[1993]] (gigant) – 3. miejsce
# {{Flaga|FRA}} [[Tignes]] – [[5 grudnia]] [[1993]] (gigant) – 3. miejsce
# {{Flaga|FRA}} [[Tignes]] – [[5 grudnia]] [[1993]] (gigant) – 3. miejsce
# {{Flaga|AUT}} [[St. Anton am Arlberg|St. Anton]] – [[19 grudnia]] [[1993]] (slalom) – 2. miejsce
# {{Flaga|AUT}} [[Sankt Anton am Arlberg|St. Anton]] – [[19 grudnia]] [[1993]] (slalom) – 2. miejsce
# {{Flaga|AUT}} [[St. Anton am Arlberg|St. Anton]] – [[19 grudnia]] [[1993]] (kombinacja) – 2. miejsce
# {{Flaga|AUT}} [[Sankt Anton am Arlberg|St. Anton]] – [[19 grudnia]] [[1993]] (kombinacja) – 2. miejsce
# {{Flaga|AUT}} [[Altenmarkt im Pongau|Altenmarkt]] – [[9 stycznia]] [[1994]] (slalom) – 2. miejsce
# {{Flaga|AUT}} [[Altenmarkt im Pongau|Altenmarkt]] – [[9 stycznia]] [[1994]] (slalom) – 2. miejsce
# {{Flaga|SLO}} [[Maribor]] – [[23 stycznia]] [[1994]] (slalom) – 2. miejsce
# {{Flaga|SLO}} [[Maribor]] – [[23 stycznia]] [[1994]] (slalom) – 2. miejsce
Linia 550: Linia 551:
# {{Flaga|ITA}} [[Sestriere]] – [[18 grudnia]] [[1994]] (slalom) – 2. miejsce
# {{Flaga|ITA}} [[Sestriere]] – [[18 grudnia]] [[1994]] (slalom) – 2. miejsce
# {{Flaga|ITA}} [[Bormio]] – [[19 marca]] [[1995]] (slalom) – 2. miejsce
# {{Flaga|ITA}} [[Bormio]] – [[19 marca]] [[1995]] (slalom) – 2. miejsce
# {{Flaga|ITA}} [[Cortina d'Ampezzo]] – [[19 stycznia]] [[1996]] (zjazd) – 2. miejsce
# {{Flaga|ITA}} [[Cortina d’Ampezzo]] – [[19 stycznia]] [[1996]] (zjazd) – 2. miejsce
# {{Flaga|ITA}} [[Sestriere]] – [[26 stycznia]] [[1996]] (slalom) – 3. miejsce
# {{Flaga|ITA}} [[Sestriere]] – [[26 stycznia]] [[1996]] (slalom) – 3. miejsce
# {{Flaga|FRA}} [[Saint-Gervais-les-Bains|Saint-Gervais]] – [[28 stycznia]] [[1996]] (slalom) – 3. miejsce
# {{Flaga|FRA}} [[Saint-Gervais-les-Bains|Saint-Gervais]] – [[28 stycznia]] [[1996]] (slalom) – 3. miejsce
Linia 559: Linia 560:
# {{Flaga|CHE}} [[Crans-Montana]] – [[21 grudnia]] [[1996]] (slalom) – 2. miejsce
# {{Flaga|CHE}} [[Crans-Montana]] – [[21 grudnia]] [[1996]] (slalom) – 2. miejsce
# {{Flaga|GER}} [[Zwiesel]] – [[17 stycznia]] [[1997]] (gigant) – 3. miejsce
# {{Flaga|GER}} [[Zwiesel]] – [[17 stycznia]] [[1997]] (gigant) – 3. miejsce
# {{Flaga|ITA}} [[Cortina d'Ampezzo]] – [[25 stycznia]] [[1997]] (supergigant) – 2. miejsce
# {{Flaga|ITA}} [[Cortina d’Ampezzo]] – [[25 stycznia]] [[1997]] (supergigant) – 2. miejsce
# {{Flaga|CHE}} [[Laax]] – [[2 lutego]] [[1997]] (slalom) – 3. miejsce
# {{Flaga|CHE}} [[Laax]] – [[2 lutego]] [[1997]] (slalom) – 3. miejsce
# {{Flaga|JPN}} [[Happo One]] – [[2 marca]] [[1997]] (zjazd) – 2. miejsce
# {{Flaga|JPN}} [[Hakuba Happō-one|Happo One]] – [[2 marca]] [[1997]] (zjazd) – 2. miejsce
# {{Flaga|USA}} [[Mammoth Mountain]] – [[7 marca]] [[1997]] (supergigant) – 3. miejsce
# {{Flaga|USA}} [[Mammoth Mountain]] – [[7 marca]] [[1997]] (supergigant) – 3. miejsce
# {{Flaga|CAN}} [[Lake Louise (Alberta)|Lake Louise]] – [[29 listopada]] [[1998]] (supergigant) – 2. miejsce
# {{Flaga|CAN}} [[Lake Louise (Alberta)|Lake Louise]] – [[29 listopada]] [[1998]] (supergigant) – 2. miejsce
Linia 567: Linia 568:
# {{Flaga|AUT}} [[Semmering (gmina)|Semmering]] – [[28 grudnia]] [[1998]] (slalom) – 3. miejsce
# {{Flaga|AUT}} [[Semmering (gmina)|Semmering]] – [[28 grudnia]] [[1998]] (slalom) – 3. miejsce
# {{Flaga|GER}} [[Berchtesgaden]] – [[8 stycznia]] [[1999]] (slalom) – 3. miejsce
# {{Flaga|GER}} [[Berchtesgaden]] – [[8 stycznia]] [[1999]] (slalom) – 3. miejsce
# {{Flaga|FRA}} [[Val d'Isère]] – [[8 grudnia]] [[1999]] (supergigant) – 3. miejsce
# {{Flaga|FRA}} [[Val d’Isère]] – [[8 grudnia]] [[1999]] (supergigant) – 3. miejsce
# {{Flaga|AUT}} [[Saalbach-Hinterglemm]] – [[11 stycznia]] [[2002]] (zjazd) – 2. miejsce
# {{Flaga|AUT}} [[Saalbach-Hinterglemm]] – [[11 stycznia]] [[2002]] (zjazd) – 2. miejsce


Linia 574: Linia 575:
* [http://data.fis-ski.com/dynamic/athlete-biography.html?sector=AL&competitorid=66064&type=result Profil na stronie FIS] {{lang|de|en|fr}}
* [http://data.fis-ski.com/dynamic/athlete-biography.html?sector=AL&competitorid=66064&type=result Profil na stronie FIS] {{lang|de|en|fr}}
* [http://www.ski-db.com/db/profiles/pernilla_wiberg_swe_wwbrpe.asp Profil na Ski Alpine Database] {{lang|en}}
* [http://www.ski-db.com/db/profiles/pernilla_wiberg_swe_wwbrpe.asp Profil na Ski Alpine Database] {{lang|en}}
* [http://www.sports-reference.com/olympics/athletes/wi/pernilla-wiberg-1.html Profil na Sports Reference.com] {{lang|en}}
* {{Cytuj stronę | url = http://www.sports-reference.com/olympics/athletes/wi/pernilla-wiberg-1.html | tytuł = Profil na Sports Reference.com | opublikowany = sports-reference.com | archiwum = https://web.archive.org/web/20110714073034/http://www.sports-reference.com/olympics/athletes/wi/pernilla-wiberg-1.html | zarchiwizowano = 2011-07-14}} {{lang|en}}


== Przypisy ==
== Przypisy ==
Linia 595: Linia 596:
[[Kategoria:Szwedzcy medaliści olimpijscy]]
[[Kategoria:Szwedzcy medaliści olimpijscy]]
[[Kategoria:Szwedzcy narciarze alpejscy]]
[[Kategoria:Szwedzcy narciarze alpejscy]]
[[Kategoria:Uczestnicy Zimowych Igrzysk Olimpijskich, Salt Lake City 2002]]
[[Kategoria:Uczestnicy Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2002]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1970]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1970]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Norrköping]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Norrköping]]

Aktualna wersja na dzień 09:20, 30 lip 2024

Pernilla Wiberg
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 października 1970
Norrköping

Klub

Norrköpings SK

Debiut w PŚ

13.03 1990, Vemdalen
(5. miejsce – slalom)

Pierwsze punkty w PŚ

13.03 1990, Vemdalen (5. miejsce – slalom)

Pierwsze podium w PŚ

18.03 1990, Åre
(3. miejsce – slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Igrzyska olimpijskie
złoto Albertville 1992 Gigant
złoto Lillehammer 1994 Kombinacja
srebro Nagano 1998 Zjazd
Mistrzostwa świata
złoto Saalbach 1991 Gigant
złoto Sierra Nevada 1996 Kombinacja
złoto Sierra Nevada 1996 Slalom
złoto Vail 1999 Kombinacja
srebro Vail 1999 Slalom
brąz Sestriere 1997 Zjazd
Puchar Świata
Kryształowa Kula
1996/1997
2. miejsce
1993/1994
Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula
1996/1997
2. miejsce
1990/1991
2. miejsce
1991/1992
2. miejsce
1993/1994
2. miejsce
1994/1995
3. miejsce
1995/1996
Puchar Świata (Gigant)
3. miejsce
1990/1991
Puchar Świata (Supergigant)
3. miejsce
1996/1997
Puchar Świata (Kombinacja)
Mała Kryształowa Kula
1993/1994
Mała Kryształowa Kula
1994/1995
Mała Kryształowa Kula
1996/1997
Zakończenie kariery: 2002 r.
Strona internetowa

Pernilla Christina Wiberg (ur. 15 października 1970 w Norrköping) – szwedzka narciarka alpejska, trzykrotna medalistka olimpijska, sześciokrotna medalistka mistrzostw świata, a także zdobywczyni Pucharu Świata. Jedna z niewielu zawodniczek, które wygrywały zawody Pucharu Świata we wszystkich konkurencjach[1].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces na arenie międzynarodowej Pernilla Wiberg osiągnęła w 1985 roku, kiedy zwyciężyła w slalomie podczas zawodów Trofeo Topolino[2]. Dwa lata później zajęła 24. miejsce w slalomie gigancie podczas mistrzostw świata juniorów w Sälen/Hemsedal. Na rozgrywanych w 1988 roku mistrzostwach świata juniorów w Madonna di Campiglio zajęła dziewiętnaste miejsce w zjeździe, 22. miejsce w supergigancie i 26. w gigancie. W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 13 marca 1990 roku w Vemdalen, zajmując piąte miejsce w slalomie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczyła pierwsze pucharowe punkty. W sezonie 1989/1990 punkty zdobyła jeszcze jeden raz 18 marca 1990 roku w Åre, gdzie była trzecia w tej samej konkurencji. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Vreni Schneider ze Szwajcarii oraz Francuzka Patricia Chauvet. W klasyfikacji generalnej Wiberg zajęła 45. miejsce.

Sezon 1990/1991 zaczęła od zajęcia trzeciego miejsca 1 grudnia 1990 roku we włoskiej miejscowości Valzoldana. W kolejnych startach jeszcze cztery razy stawała na podium, odnosząc przy tym trzy zwycięstwa: 7 stycznia w Bad Kleinkirchheim i 20 marca w Waterville Valley wygrywała slalomy, a 10 marca 1991 roku w Lake Louise triumfowała w gigancie. W klasyfikacji generalnej była siódma, w slalomie zajęła drugie miejsce za Austriaczką Petrą Kronberger, a w klasyfikacji giganta była trzecia, ulegając tylko Vreni Schneider i Anicie Wachter. Na przełomie stycznia i lutego 1991 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Saalbach-Hinterglemm, gdzie zwyciężyła w slalomie gigancie. Wyprzedziła tam Austriaczkę Ulrike Maier i Niemkę Traudl Hächer, zostając jednocześnie pierwszą Szwedką, która została mistrzynią świata. Wynik ten powtórzyła na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Albertville, pokonując Diann Roffe z USA i Anitę Wachter o 0,97 sekundy. Był to pierwszy złoty medal olimpijski w narciarstwie alpejskim wywalczony przez Szwedzką narciarkę[3]. Na tych samych igrzyskach była dwunasta w supergigancie, a rywalizacji w slalomie nie ukończyła. W zawodach pucharowych pięciokrotnie stawała na podium, zwyciężając w gigancie 21 lutego 1992 roku w Narwiku. W klasyfikacji generalnej i klasyfikacji giganta była piąta, a w slalomie zajęła drugie miejsce za Schneider.

Kolejne zwycięstwo odniosła 6 grudnia 1992 roku w Steamboat Springs, gdzie była najlepsza w zawodach Pucharu Świata w slalomie. Tydzień wcześniej w Park City w tej samej konkurencji była druga, przegrywając tylko z reprezentantką gospodarzy, Julie Parisien. W styczniu 1993 roku, podczas zawodów w Mariborze doznała kontuzji ścięgna Achillesa, co wykluczyło ją ze startów w pozostałej części sezonu[4]. W klasyfikacji generalnej zajęła ostatecznie 24. miejsce, a w klasyfikacji slalomu była jedenasta. Nie wystąpiła również na rozgrywanych w lutym 1993 roku mistrzostwach świata w Morioce. Kolejny sezon był najlepszym w jej dotychczasowej karierze. Szwedka dwanaście razy stanęła na podium, przy czym 12 grudnia w Veysonnaz i 6 stycznia w Morzine wygrywała slalomy, 17 stycznia w Cortina d’Ampezzo była najlepsza w supergigancie, a 5 lutego 1994 roku w Sierra Nevada wygrała kombinację. W klasyfikacji generalnej i klasyfikacji slalomu zajęła drugie miejsce za Schneider, a w klasyfikacji kombinacji zdobyła pierwszą w karierze Małą Kryształową Kulę. W lutym 1994 roku brała udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie zdobyła kolejny medal. Po zjeździe do kombinacji zajmowała piąte miejsce, tracąc do prowadzącej Niemki Katji Seizinger 1,42 sekundy. W slalomie uzyskała drugi wynik, co dało jej jednak najlepszy łączny wynik i złoty medal. Ostatecznie o 0,13 sekundy wyprzedziła Vreni Schneider, a o 1,48 sekundy pokonała Alenkę Dovžan ze Słowenii. Parę dni wcześniej była czwarta w supergigancie, przegrywając walkę o podium z Włoszką Isolde Kostner. Czwarte miejsce zajęła także w slalomie, chociaż po pierwszym przejeździe zajmowała drugie miejsce. W drugim przejeździe uzyskała szósty czas i w efekcie spadła na czwarte miejsce, przegrywając brązowy medal o 0,07 sekundy ze Słowenką Katją Koren.

Przez dwa kolejne sezony plasowała się w czołówce klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, jednak nie powtórzyła wyników z sezonu 1993/94. W tym czasie łącznie dziesięć razy stawała na podium, odnosząc cztery kolejne zwycięstwa: 12 marca 1995 roku w Lenzerheide wygrała slalom i kombinację, a 29 grudnia w Veysonnaz i 29 grudnia 1995 roku w Semmering ponownie była najlepsza w slalomach. Sezon 1994/1995 ukończyła na szóstej pozycji, wygrywając ponadto klasyfikację kombinacji i zajmując drugie miejsce w slalomie. Rok później była ósma w klasyfikacji generalnej oraz trzecia w klasyfikacji slalomu, za Austriaczką Elfi Eder i Uršką Hrovat ze Słowenii. Wystąpiła także na mistrzostwach świata w Sierra Nevada w lutym 1996 roku, zdobywając dwa złote medale. Najpierw zwyciężyła w kombinacji, uzyskując dziewiętnasty czas zjazdu i najlepszy czas w slalomie. O 2,05 sekundy wyprzedziła tam Anitę Wachter, a o 2,67 sekundy wyprzedziła Norweżkę Marianne Kjørstad. Pięć dni później zwyciężyła także w slalomie, wyprzedzając na podium Patricię Chauvet i Urškę Hrovat.

Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1996/1997, kiedy zgromadziła 1960 punktów i zwyciężyła w klasyfikacji generalnej. Ustanowiła tym samym rekord zdobytych punktów w jednym sezonie, który pobity został dziewięć lat później przez Chorwatkę Janicę Kostelić[5]. W pierwszej trójce zawodów znalazła się osiemnaście razy, w tym dziewięciokrotnie wygrywała: 28 grudnia w Semmering, 4 stycznia w Mariborze, 19 stycznia w Zwiesel, 7 marca w Mammoth Mountain i 16 marca w Vail była najlepsza w slalomie, 1 grudnia w Lake Louise i 12 stycznia w Bad Kleinkirchheim wygrywała supergiganta, 2 lutego w Laax zwyciężyła w kombinacji, a 12 marca w Vail wygrała bieg zjazdowy. Oprócz klasyfikacji generalnej Wiberg wygrała także klasyfikacje slalomu i kombinacji, a w klasyfikacji supergiganta była trzecia za Niemkami Hilde Gerg i Katją Seizinger. Podczas mistrzostw świata w Sestriere w 1997 roku wywalczyła brązowy medal w zjeździe. W zawodach tych o 0,26 sekundy lepsza była Hilary Lindh z USA, a o 0,20 sekundy Szwedkę pokonała Heidi Zurbriggen ze Szwajcarii. Na tej samej imprezie Wiberg była też między innymi szósta w gigancie i dziewiąta w supergigancie.

Podczas zawodów Pucharu Świata w Lienzu w grudniu 1997 roku Szwedka wypadła z trasy i złamała dwa żebra[6]. Do czasu kontuzji wystartowała w większości zawodów pucharowych, jednak na podium nie stanęła ani razu. Mimo tej kontuzji wzięła udział we wszystkich konkurencjach podczas igrzysk olimpijskich w Nagano w lutym 1998 roku. Najlepszy wynik osiągnęła tam w zjeździe, w którym wywalczyła srebrny medal. Rozdzieliła tam na podium Katję Seizinger i Florence Masnadę z Francji. Z pozostałych konkurencji ukończyła jeszcze giganta (11. miejsce) i supergiganta (14. miejsce). Po zjeździe do kombinacji zajmowała drugie miejsce, tracąc do prowadzącej Seizinger 0,34 sekundy. Slalomu jednak nie ukończyła i ostatecznie nie była klasyfikowana. Po igrzyskach nie wystąpiła już w żadnych zawodach i sezon 1997/1998 ukończyła na 35. pozycji. Na jednym z treningów w marcu 1998 roku odniosła kontuzję kolana, która wymagała operacji[7].

Do czołówki powróciła w sezonie 1998/1999, który ukończyła na piątym miejscu. Na podium plasowała się pięciokrotnie, odnosząc jedno zwycięstwo: 3 stycznia 1999 roku w Mariborze była najlepsza w slalomie. W klasyfikacji tej konkurencji zajęła ostatecznie drugie miejsce, ulegając tylko Austriaczce Sabine Egger. W lutym 1999 roku startowała na mistrzostwach świata w Vail, zdobywając dwa medale. Najpierw zwyciężyła w kombinacji, uzyskując piąty czas zjazdu i najlepszy czas slalomu. Srebrną medalistkę, Renate Götschl, wyprzedziła o 0,15 sekundy, a zdobywczyni brązowego medalu, Florence Masnada, straciła do Szwedki 0,45 sekundy. Parę dni później Wiberg zdobyła srebrny medal w slalomie, plasując się Zali Steggall z Australii, a przed Norweżką Trine Bakke. Na tej samej imprezie była też między innymi czwarta w gigancie, przegrywając walkę o podium z Anitą Wachter o 0,14 sekundy.

Już na początku sezonu 1999/2000 odniosła kolejną kontuzję kolana[8]. Startowała do początku stycznia, po czym zdecydowała się zakończyć sezon. W klasyfikacji generalnej zajęła 33. miejsce. Do tego czasu dwa razy stanęła na podium: 8 grudnia 1999 roku w Val d’Isère byłą trzecia w supergigancie, a dziesięć dni później zwyciężyła w zjeździe w Sankt Moritz. W kolejnym sezonie sporadycznie startowała w zawodach Pucharu Świata, najlepszy wynik osiągając 16 lutego 2001 roku w Garmisch-Partenkirchen, gdzie była piąta w supergigancie. W klasyfikacji generalnej tego sezonu zajęła 59. miejsce, notując najsłabszy wynik w karierze. Wystartowała na mistrzostwach świata w St. Anton w 2001 roku, jednak wróciła bez medalu. Była tam siódma w supergigancie, a w zjeździe zajęła osiemnastą pozycję. Ostatni raz na podium zawodów PŚ stanęła 11 stycznia 2002 roku w Saalbach-Hinterglemm, zajmując drugie miejsce w zjeździe. W sezonie 2001/2002 jeszcze kilkukrotnie plasowała się w czołowej dziesiątce, dzięki czemu w klasyfikacji generalnej zajęła 23. miejsce, a w klasyfikacji zjazdu była dziesiąta. Brała także udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie w supergigancie była dwunasta, a zjazd ukończyła dwie pozycje niżej. Ostatni występ zanotowała 13 kwietnia 2002 roku w Lindvallen, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończyła slalomu giganta.

W ciągu kariery Szwedka była wielokrotnie kontuzjowana, przechodząc łącznie 13 operacji kolana[9]. Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw Szwecji, w tym dziewięć złotych: w slalomie w latach 1990, 1991, 1992, 1996 i 1997, gigancie w latach 1991 i 1997 oraz supergigancie i zjeździe w 1992 roku. W 1991 roku otrzymała nagrodę Svenska Dagbladets guldmedalj[10]. W 1994 roku była chorążym reprezentacji Szwecji podczas ceremonii otwarcia igrzysk w Lillehammer[11].

W latach 2002–2010 była członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, współpracuje także z Międzynarodową Federacją Narciarską (FIS) w celu zwiększenia bezpieczeństwa podczas zawodów w narciarstwie alpejskim[12]. Ponadto w 1991 roku nagrała singiel pod tytułem „Privilege”, jest właścicielką hotelu w Idre[13] oraz komentuje zawody sportowe dla Sveriges Television[14].

Obecnie mieszka w Monako wraz z mężem, norweskim byłym narciarzem alpejskim, Bødvarem Bjerke i dwójką dzieci (syn Axel ur. 2003[15] i córka Sofia ur. 2007[16]). Jej brat, Andreas Wiberg był triathlonistą.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
12. 18 lutego 1992 Francja Albertville Supergigant 1:21,22 +3,36 Włochy Deborah Compagnoni
1. 19 lutego 1992 Francja Albertville Gigant 2:12,74 - -
DNF1 20 lutego 1992 Francja Albertville Slalom 1:32,68 - Austria Petra Kronberger
4. 15 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Supergigant 1:22,15 +0,52 Stany Zjednoczone Diann Roffe
9. 19 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Zjazd 1:35,93 +1,68 Niemcy Katja Seizinger
1. 21 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Kombinacja 3:05,16 - -
DNF1 24 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Gigant 2:30,97 - Włochy Deborah Compagnoni
4. 26 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Slalom 1:56,01 +0,67 Szwajcaria Vreni Schneider
14. 11 lutego 1998 Japonia Nagano Supergigant 1:18,02 +0,86 Stany Zjednoczone Picabo Street
2. 16 lutego 1998 Japonia Nagano Zjazd 1:29,89 +0,40 Niemcy Katja Seizinger
DNF2 17 lutego 1998 Japonia Nagano Kombinacja 2:40,74 - Niemcy Katja Seizinger
DNF1 19 lutego 1998 Japonia Nagano Slalom 1:32,40 - Niemcy Hilde Gerg
11. 20 lutego 1998 Japonia Nagano Gigant 2:50,59 +4,81 Włochy Deborah Compagnoni
12. 17 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Supergigant 1:13,59 +1,30 Włochy Daniela Ceccarelli
14. 12 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Zjazd 1:39,56 +1,53 Francja Carole Montillet

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
6. 1 lutego 1991 Austria Saalbach Slalom 1:25,90 +1,65 Szwajcaria Vreni Schneider
1. 2 lutego 1991 Austria Saalbach Gigant 2:07,45 - -
9. 12 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Supergigant 1:21,00 +1,39 Włochy Isolde Kostner
21. 18 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Zjazd 1:54,06 +2,75 Stany Zjednoczone Picabo Street
1. 19 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Kombinacja 3:19,68 - -
18. 22 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Gigant 2:10,74 +4,96 Włochy Deborah Compagnoni
1. 24 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Slalom 1:31,46 - -
DNF2 5 lutego 1997 Włochy Sestriere Slalom 1:43,88 - Włochy Deborah Compagnoni
6. 9 lutego 1997 Włochy Sestriere Gigant 2:39,19 +2,15 Włochy Deborah Compagnoni
7. 11 lutego 1997 Włochy Sestriere Supergigant 1:23,50 +0,97 Włochy Isolde Kostner
3. 15 lutego 1997 Włochy Sestriere Zjazd 1:41,18 +0,26 Stany Zjednoczone Hilary Lindh
DNF1 15 lutego 1997 Włochy Sestriere Kombinacja 3:03,38 - Austria Renate Götschl
9. 3 lutego 1999 Stany Zjednoczone Vail Supergigant 1:20,53 +1,05 Austria Alexandra Meissnitzer
18. 7 lutego 1999 Stany Zjednoczone Vail Zjazd 1:48,20 +2,00 Austria Renate Götschl
1. 8 lutego 1999 Stany Zjednoczone Vail Kombinacja 3:08,52 - -
4. 11 lutego 1999 Stany Zjednoczone Vail Gigant 2:08,54 +0,73 Austria Alexandra Meissnitzer
2. 13 lutego 1999 Stany Zjednoczone Vail Slalom 1:33,97 +0,80 Australia Zali Steggall
7. 29 stycznia 2001 Austria St. Anton Supergigant 1:23,44 +0,34 Francja Régine Cavagnoud
18. 6 lutego 2001 Austria St. Anton Zjazd 1:36,20 +2,59 Austria Michaela Dorfmeister

Mistrzostwa świata juniorów

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
24. 20 marca 1987 Szwecja Sälen Gigant 2:22,07 +4,27 Włochy Deborah Compagnoni
19. 27 stycznia 1988 Włochy Madonna di Campiglio Zjazd 1:15,24 +2,54 Andrea Schwarzenberger
22. 28 stycznia 1988 Włochy Madonna di Campiglio Supergigant 1:16,26 +2,92 Austria Sabine Ginther
26. 30 stycznia 1988 Włochy Madonna di Campiglio Gigant 1:53,22 +3,48 Austria Sabine Ginther

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Statystyka miejsc na podium

[edytuj | edytuj kod]
Sezon 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce   Razem  
1989/1990 - - 1 1
1990/1991 3 1 1 5
1991/1992 1 3 1 5
1992/1993 1 1 - 2
1993/1994 4 6 2 12
1994/1995 2 2 - 4
1995/1996 2 2 2 6
1996/1997 9 5 4 18
1997/1998 - - - 0
1998/1999 1 2 2 5
1999/2000 1 - 1 2
2000/2001 - - - 0
2001/2002 - 1 - 1
suma 24 23 14 61

Zwycięstwa w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Austria Bad Kleinkirchheim – 7 stycznia 1991 (slalom)
  2. Kanada Lake Louise – 10 marca 1991 (gigant)
  3. Stany Zjednoczone Waterville Valley – 20 marca 1991 (slalom)
  4. Norwegia Narwik – 28 lutego 1992 (gigant)
  5. Stany Zjednoczone Steamboat Springs – 6 grudnia 1992 (slalom)
  6. Szwajcaria Veysonnaz – 12 grudnia 1993 (slalom)
  7. Francja Morzine – 6 stycznia 1994 (slalom)
  8. Włochy Cortina d’Ampezzo – 17 stycznia 1994 (supergigant)*
  9. Hiszpania Sierra Nevada – 5 lutego 1994 (kombinacja)
  10. Szwajcaria Lenzerheide – 12 marca 1995 (slalom)
  11. Szwajcaria Lenzerheide – 12 marca 1995 (kombinacja)
  12. Szwajcaria Veysonnaz – 29 grudnia 1995 (slalom)
  13. Austria Semmering – 29 grudnia 1995 (slalom)
  14. Kanada Lake Louise – 1 grudnia 1996 (supergigant)
  15. Austria Semmering – 28 grudnia 1996 (slalom)
  16. Słowenia Maribor – 4 stycznia 1997 (slalom)
  17. Austria Bad Kleinkirchheim – 12 stycznia 1997 (supergigant)
  18. Niemcy Zwiesel – 19 stycznia 1997 (slalom)
  19. Szwajcaria Laax – 2 lutego 1997 (kombinacja)
  20. Stany Zjednoczone Mammoth Mountain – 7 marca 1997 (slalom)
  21. Stany Zjednoczone Vail – 12 marca 1997 (zjazd)
  22. Stany Zjednoczone Vail – 16 marca 1997 (slalom)
  23. Słowenia Maribor – 3 stycznia 1999 (slalom)
  24. Szwajcaria Sankt Moritz – 18 grudnia 1999 (zjazd)

* wspólnie z Alenką Dovźan

Pozostałe miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szwecja Åre – 18 marca 1990 (slalom) – 3. miejsce
  2. Włochy Valzoldana – 1 grudnia 1990 (gigant) – 3. miejsce
  3. Francja Morzine – 22 grudnia 1990 (slalom) – 2. miejsce
  4. Słowenia Maribor – 18 stycznia 1992 (slalom) – 3. miejsce
  5. Szwajcaria Grindelwald – 2 lutego 1992 (slalom) – 2. miejsce
  6. Norwegia Narwik – 29 lutego 1992 (slalom) – 2. miejsce
  7. Szwecja Sundsvall – 2 marca 1992 (slalom) – 2. miejsce
  8. Stany Zjednoczone Park City – 29 listopada 1992 (slalom) – 2. miejsce
  9. Włochy Santa Caterina – 27 listopada 1993 (gigant) – 3. miejsce
  10. Francja Tignes – 5 grudnia 1993 (gigant) – 3. miejsce
  11. Austria St. Anton – 19 grudnia 1993 (slalom) – 2. miejsce
  12. Austria St. Anton – 19 grudnia 1993 (kombinacja) – 2. miejsce
  13. Austria Altenmarkt – 9 stycznia 1994 (slalom) – 2. miejsce
  14. Słowenia Maribor – 23 stycznia 1994 (slalom) – 2. miejsce
  15. Hiszpania Sierra Nevada – 5 lutego 1994 (slalom) – 2. miejsce
  16. Kanada Whistler – 6 marca 1994 (zjazd) – 2. miejsce
  17. Włochy Sestriere – 18 grudnia 1994 (slalom) – 2. miejsce
  18. Włochy Bormio – 19 marca 1995 (slalom) – 2. miejsce
  19. Włochy Cortina d’Ampezzo – 19 stycznia 1996 (zjazd) – 2. miejsce
  20. Włochy Sestriere – 26 stycznia 1996 (slalom) – 3. miejsce
  21. Francja Saint-Gervais – 28 stycznia 1996 (slalom) – 3. miejsce
  22. Norwegia Hafjell – 10 marca 1996 (slalom) – 2. miejsce
  23. Stany Zjednoczone Park City – 23 listopada 1996 (slalom) – 2. miejsce
  24. Kanada Lake Louise – 30 listopada 1996 (zjazd) – 3. miejsce
  25. Stany Zjednoczone Vail – 7 grudnia 1996 (supergigant) – 2. miejsce
  26. Szwajcaria Crans-Montana – 21 grudnia 1996 (slalom) – 2. miejsce
  27. Niemcy Zwiesel – 17 stycznia 1997 (gigant) – 3. miejsce
  28. Włochy Cortina d’Ampezzo – 25 stycznia 1997 (supergigant) – 2. miejsce
  29. Szwajcaria Laax – 2 lutego 1997 (slalom) – 3. miejsce
  30. Japonia Happo One – 2 marca 1997 (zjazd) – 2. miejsce
  31. Stany Zjednoczone Mammoth Mountain – 7 marca 1997 (supergigant) – 3. miejsce
  32. Kanada Lake Louise – 29 listopada 1998 (supergigant) – 2. miejsce
  33. Szwajcaria Veysonnaz – 18 grudnia 1998 (zjazd) – 2. miejsce
  34. Austria Semmering – 28 grudnia 1998 (slalom) – 3. miejsce
  35. Niemcy Berchtesgaden – 8 stycznia 1999 (slalom) – 3. miejsce
  36. Francja Val d’Isère – 8 grudnia 1999 (supergigant) – 3. miejsce
  37. Austria Saalbach-Hinterglemm – 11 stycznia 2002 (zjazd) – 2. miejsce

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Olympic.org: Pernilla Wiberg: “I wish everyone on Earth could experience it” (ang.)
  2. ↑ Il Trofeo Topolino (wł.)
  3. ↑ Olympic.org: Pernilla WIBERG (ang.)
  4. ↑ New Yrok Times: Wiberg Is Out for World Cup Season (ang.)
  5. ↑ CNN.com: Kostelic sets new World Cup record (ang.)
  6. ↑ Injury May Force Wiberg From Games (ang.)
  7. ↑ New York Times: Wiberg Takes Women's Combined (ang.)
  8. ↑ Daily News: Women's World Cup skiing hard hit by injuries (ang.)
  9. ↑ Star News: Sweden's Pernilla Wiberg has raced enough (ang.)
  10. ↑ Bragdmedaljörer genom tiderna (szw.)
  11. ↑ Sweden | Olympics at Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-16)]. (ang.)
  12. ↑ Pernilla Wiberg.com: Sport administration work!. pernilla-wiberg.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.)
  13. ↑ Pernilla Wiberg Hotel (szw. • ang.)
  14. ↑ bloomberg.com: Pernilla Wiberg: Executive Profile & Biography" (ang.)
  15. ↑ Pernilla och Bödvar fick en pojke (szw.)
  16. ↑ Pernilla Wiberg: "Det blev en liten Sofia" (szw.)
Mistrzynie olimpijskie w narciarstwie alpejskim w slalomie gigancie

Mistrzynie olimpijskie w narciarstwie alpejskim w kombinacji

Mistrzynie świata w narciarstwie alpejskim w slalomie specjalnym
Mistrzynie świata w narciarstwie alpejskim w slalomie gigancie
Mistrzynie świata w narciarstwie alpejskim w kombinacji
Zdobywczynie Pucharu Świata w narciarstwie alpejskim
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pernilla_Wiberg&oldid=74445031”