Michał Piotr Radziwiłł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
|||
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 26: | Linia 26: | ||
|commons = Category:Michał Piotr Radziwiłł |
|commons = Category:Michał Piotr Radziwiłł |
||
}} |
}} |
||
'''Michał Piotr Radziwiłł''' herbu [[Trąby (herb szlachecki)|Trąby]] (ur. [[17 maja]] [[1853]] w [[Szpanów|Szpanowie]]<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Michał Piotr Radziwiłł. Mecenas i konserwatysta z artystyczną duszą |data dostępu = 2022-04-14 |opublikowany = www.se.pl |url = https://www.se.pl/wiadomosci/polska/michal-piotr-radziwill-mecenas-i-konserwatysta-z-artystyczna-dusza-aa-NEHp-CNc1-6Eyi.html}}</ref><ref name=":1">{{Cytuj |tytuł = Michał Radziwiłł - Ludzie Pragi - Twoja Praga |data dostępu = 2022-04-14 |opublikowany = www.twoja-praga.pl |url = https://www.twoja-praga.pl/praga/ludzie/1363.html/ |język = pl}}</ref> lub w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[17 listopada]] [[1903]]) – polski arystokrata |
'''Michał Piotr Radziwiłł''' herbu [[Trąby (herb szlachecki)|Trąby]] (ur. [[17 maja]] [[1853]] w [[Szpanów|Szpanowie]]<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Michał Piotr Radziwiłł. Mecenas i konserwatysta z artystyczną duszą |data dostępu = 2022-04-14 |opublikowany = www.se.pl |url = https://www.se.pl/wiadomosci/polska/michal-piotr-radziwill-mecenas-i-konserwatysta-z-artystyczna-dusza-aa-NEHp-CNc1-6Eyi.html}}</ref><ref name=":1">{{Cytuj |tytuł = Michał Radziwiłł - Ludzie Pragi - Twoja Praga |data dostępu = 2022-04-14 |opublikowany = www.twoja-praga.pl |url = https://www.twoja-praga.pl/praga/ludzie/1363.html/ |język = pl}}</ref> lub w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[17 listopada]] [[1903]]) – polski arystokrata i filantrop. |
||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Na chrzcie otrzymał imiona Michał Piotr Maria Józef. Był jedynym synem i spadkobiercą [[Karol Andrzej Radziwiłł|Karola Andrzeja Radziwiłła]]. W 1873 ukończył studia w [[ |
Wnuk [[Michał Gedeon Radziwiłł|Michała Gedeona Radziwiłła]]. Na chrzcie otrzymał imiona Michał Piotr Maria Józef. Był jedynym synem i spadkobiercą [[Karol Andrzej Radziwiłł|Karola Andrzeja Radziwiłła]]. W 1873 ukończył studia w [[Leuven]], otrzymując tytuł magistra nauk politycznych i administracyjnych{{r|bsj}}. |
||
Po ojcu odziedziczył dobra [[Szpanów]]. Jego stryj hulaka [[Zygmunt Radziwiłł (1822–1892)|Zygmunt Radziwiłł]] (1822–1892) odstąpił mu zaś mocno zrujnowane [[Nieborów (województwo łódzkie)|dobra nieborowskie]]. Dla podniesienia stanu gospodarczego obydwu majątków uruchomił w nich [[Manufaktura|manufaktury]] w [[Szpanów|Szpanowie]] specjalizującą się w wyrobach z blachy mosiężnej i w meblarstwie, a w [[Nieborów (województwo łódzkie)|Nieborowie]], w [[1881]] r., manufakturę [[majolika|majoliki]]<ref name=":0" />. Jego zasługą było też odkupienie w 1893 historycznego parku [[Arkadia (powiat łowicki)|Arkadia]] |
Po ojcu odziedziczył dobra [[Szpanów]]. Jego stryj hulaka [[Zygmunt Radziwiłł (1822–1892)|Zygmunt Radziwiłł]] (1822–1892) odstąpił mu zaś mocno zrujnowane [[Nieborów (województwo łódzkie)|dobra nieborowskie]]. Dla podniesienia stanu gospodarczego obydwu majątków uruchomił w nich [[Manufaktura|manufaktury]] w [[Szpanów|Szpanowie]] specjalizującą się w wyrobach z blachy mosiężnej i w meblarstwie, a w [[Nieborów (województwo łódzkie)|Nieborowie]], w [[1881]] r., manufakturę [[majolika|majoliki]]<ref name=":0" />. Jego zasługą było też odkupienie w 1893 historycznego parku [[Arkadia (powiat łowicki)|Arkadia]]. Ponieważ był bezdzietny, swe majątki zapisał młodszemu kuzynowi [[Janusz Franciszek Radziwiłł|Januszowi Radziwiłłowi]]. |
||
Był człowiekiem wszechstronnie uzdolnionym – pisał wiersze, utwory sceniczne grane w amatorskich teatrach w [[Kraków|Krakowie]] i [[Warszawa|Warszawie]], nowele, rysował sceny z życia codziennego, zajmował się również projektowaniem mebli i naczyń z kolorowej blachy dla swej manufaktury w Szpanowie. Całe życie poświęcił sprawom publicznym, angażując swą energię, a także pieniądze, w działalność filantropijną i kulturalną<ref name=":1" />. Był m.in. redaktorem i wydawcą [[Biblioteka Warszawska|„Biblioteki Warszawskiej”]], publikował też w „Czasie” i w „Tygodniku Warszawskim”<ref name="bsj">{{Cytuj książkę | nazwisko = Kant| imię = Bronisław| autor link = | tytuł = Bazylika Serca Jezusowego. Tętniące życiem serce warszawskiej Pragi| url = | inni = | wydanie = | wydawca = Parafia rzymskokatolicka Najświętszego Serca Jezusowego| miejsce = Warszawa| rok = 2008| strony = | rozdział = |isbn = 978-83-927404-1-4|język = | data dostępu = 2018-07-17 | odn = }}</ref>. Był prezesem [[Warszawskie Towarzystwo Dobroczynności|Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności]] oraz członkiem [[Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych|Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych]]. Założył przytułek dla bezdomnych chłopców przy ul. Starej w Warszawie, który nazwał „Nazaretem”{{r|bsj}}. |
Był człowiekiem wszechstronnie uzdolnionym – pisał wiersze, utwory sceniczne grane w amatorskich teatrach w [[Kraków|Krakowie]] i [[Warszawa|Warszawie]], nowele, rysował sceny z życia codziennego, zajmował się również projektowaniem mebli i naczyń z kolorowej blachy dla swej manufaktury w Szpanowie. Całe życie poświęcił sprawom publicznym, angażując swą energię, a także pieniądze, w działalność filantropijną i kulturalną<ref name=":1" />. Był m.in. redaktorem i wydawcą [[Biblioteka Warszawska|„Biblioteki Warszawskiej”]], publikował też w „Czasie” i w „Tygodniku Warszawskim”<ref name="bsj">{{Cytuj książkę | nazwisko = Kant| imię = Bronisław| autor link = | tytuł = Bazylika Serca Jezusowego. Tętniące życiem serce warszawskiej Pragi| url = | inni = | wydanie = | wydawca = Parafia rzymskokatolicka Najświętszego Serca Jezusowego| miejsce = Warszawa| rok = 2008| strony = | rozdział = |isbn = 978-83-927404-1-4|język = | data dostępu = 2018-07-17 | odn = }}</ref>. Był prezesem [[Warszawskie Towarzystwo Dobroczynności|Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności]] oraz członkiem [[Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych|Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych]]. Założył przytułek dla bezdomnych chłopców przy [[Ulica Stara w Warszawie|ul. Starej]] w Warszawie, który nazwał „Nazaretem”{{r|bsj}}. |
||
== Upamiętnienie == |
== Upamiętnienie == |
||
Michała Radziwiłła upamiętnia ulica Michałowska na [[Szmulowizna|Szmulowiźnie]] (Michałowie) w Warszawie<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Wilkiewicz | imię = Dorota | tytuł = Ulice i uliczki naszej Pragi | wydawca = Towarzystwo Przyjaciół Pragi | miejsce = Warszawa | data = 1999 | strony = 67 | isbn = 83-906889-2-1}}</ref>. |
* Michała Radziwiłła upamiętnia ulica Michałowska na [[Szmulowizna|Szmulowiźnie]] (Michałowie) w Warszawie<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Wilkiewicz | imię = Dorota | tytuł = Ulice i uliczki naszej Pragi | wydawca = Towarzystwo Przyjaciół Pragi | miejsce = Warszawa | data = 1999 | strony = 67 | isbn = 83-906889-2-1}}</ref>. |
||
* Małżeństwo Radziwiłłów upamiętnia jedna z tablic Praskiej Galerii Sław wmurowanych w chodnik [[Ulica Stalowa w Warszawie|ul. Stalowej]] w Warszawie w 2017 roku<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.twoja-praga.pl/info/informacje/5871.html | tytuł = Na Stalowej odsłonięto Praską Galerię Sław | data = 30 września 2017 | opublikowany = twoja-praga.pl | data dostępu = 2023-03-01}}</ref>. |
|||
* Jedna z tablic epitafijnych w prezbiterium kościoła pw. Matki Bożej Bolesnej w Nieborowie poświęcona jest Michałowi Radziwiłłowi. [[Plik:Tablica epitafijna Nieborów.jpg|mały|Tablica epitafijna Nieborów]] |
|||
== Życie prywatne == |
== Życie prywatne == |
||
Od 1879 roku mąż [[Maria Radziwiłłowa|Marii Ewy]] z Zawiszów. |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
| Linia 48: | Linia 50: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* Sławomir Górzyński, Jolanta Grala, Włodzimierz Piwkowski, Violetta Urbaniak, Teresa Zielińska ([[Archiwum Główne Akt Dawnych]], [[Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych]]) – ''Radziwłłowie herbu Trąby'' - Warszawa, 1996 |
* [[Sławomir Górzyński]], Jolanta Grala, Włodzimierz Piwkowski, Violetta Urbaniak, [[Teresa Zielińska (historyczka)|Teresa Zielińska]] ([[Archiwum Główne Akt Dawnych]], [[Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych]]) – ''Radziwłłowie herbu Trąby'' - Warszawa, 1996 |
||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
Aktualna wersja na dzień 03:51, 21 sie 2024
 Michał Piotr Radziwiłł ok. 1890 | |
 Trąby | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
17.05.1853 |
| Data śmierci |
17.11.1903 |
| Ojciec | |
| Matka |
Jadwiga Sobańska |
| Żona | |
Michał Piotr Radziwiłł herbu Trąby (ur. 17 maja 1853 w Szpanowie[1][2] lub w Warszawie, zm. 17 listopada 1903) – polski arystokrata i filantrop.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wnuk Michała Gedeona Radziwiłła. Na chrzcie otrzymał imiona Michał Piotr Maria Józef. Był jedynym synem i spadkobiercą Karola Andrzeja Radziwiłła. W 1873 ukończył studia w Leuven, otrzymując tytuł magistra nauk politycznych i administracyjnych[3].
Po ojcu odziedziczył dobra Szpanów. Jego stryj hulaka Zygmunt Radziwiłł (1822–1892) odstąpił mu zaś mocno zrujnowane dobra nieborowskie. Dla podniesienia stanu gospodarczego obydwu majątków uruchomił w nich manufaktury w Szpanowie specjalizującą się w wyrobach z blachy mosiężnej i w meblarstwie, a w Nieborowie, w 1881 r., manufakturę majoliki[1]. Jego zasługą było też odkupienie w 1893 historycznego parku Arkadia. Ponieważ był bezdzietny, swe majątki zapisał młodszemu kuzynowi Januszowi Radziwiłłowi.
Był człowiekiem wszechstronnie uzdolnionym – pisał wiersze, utwory sceniczne grane w amatorskich teatrach w Krakowie i Warszawie, nowele, rysował sceny z życia codziennego, zajmował się również projektowaniem mebli i naczyń z kolorowej blachy dla swej manufaktury w Szpanowie. Całe życie poświęcił sprawom publicznym, angażując swą energię, a także pieniądze, w działalność filantropijną i kulturalną[2]. Był m.in. redaktorem i wydawcą „Biblioteki Warszawskiej”, publikował też w „Czasie” i w „Tygodniku Warszawskim”[3]. Był prezesem Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności oraz członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Założył przytułek dla bezdomnych chłopców przy ul. Starej w Warszawie, który nazwał „Nazaretem”[3].
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]- Michała Radziwiłła upamiętnia ulica Michałowska na Szmulowiźnie (Michałowie) w Warszawie[4].
- Małżeństwo Radziwiłłów upamiętnia jedna z tablic Praskiej Galerii Sław wmurowanych w chodnik ul. Stalowej w Warszawie w 2017 roku[5].
- Jedna z tablic epitafijnych w prezbiterium kościoła pw. Matki Bożej Bolesnej w Nieborowie poświęcona jest Michałowi Radziwiłłowi.
Tablica epitafijna Nieborów
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Od 1879 roku mąż Marii Ewy z Zawiszów.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Michał Piotr Radziwiłł. Mecenas i konserwatysta z artystyczną duszą [online], www.se.pl [dostęp 2022-04-14].
- ↑ a b Michał Radziwiłł - Ludzie Pragi - Twoja Praga [online], www.twoja-praga.pl [dostęp 2022-04-14] (pol.).
- ↑ a b c Bronisław Kant: Bazylika Serca Jezusowego. Tętniące życiem serce warszawskiej Pragi. Warszawa: Parafia rzymskokatolicka Najświętszego Serca Jezusowego, 2008. ISBN 978-83-927404-1-4.
- ↑ Dorota Wilkiewicz: Ulice i uliczki naszej Pragi. Warszawa: Towarzystwo Przyjaciół Pragi, 1999, s. 67. ISBN 83-906889-2-1.
- ↑ Na Stalowej odsłonięto Praską Galerię Sław. twoja-praga.pl, 30 września 2017. [dostęp 2023-03-01].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sławomir Górzyński, Jolanta Grala, Włodzimierz Piwkowski, Violetta Urbaniak, Teresa Zielińska (Archiwum Główne Akt Dawnych, Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych) – Radziwłłowie herbu Trąby - Warszawa, 1996
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Genealogia polskich rodzin arystokratycznych.
- Michał Radziwiłł na portalu Twoja Praga