Alfred Zachariewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Alfred Zachariewicz
	; Alfred Zachariewicz (przed 1908)
Data i miejsce urodzenia	26 sierpnia 1871 ; Lwów
Data i miejsce śmierci	11 lipca 1937 ; Warszawa
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	architektura
Epoka	historyzm, modernizm
	Ważne dzieła
	Dworzec Lwów Główny; Pasaż Mikolascha
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 16:13, 23 paź 2024

Alfred Zachariewicz (ur. 26 sierpnia 1871 we Lwowie, zm. 11 lipca 1937 w Warszawie)^[1] – polski inżynier architekt, przedstawiciel historyzmu i modernizmu.

Życiorys

Był synem prof. Juliana Zachariewicza. Uczęszczał do różnych szkół średnich we Lwowie. Maturę zdał w 1890, po czym podjął studia na Wydziale Budownictwa Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Pod kierunkiem ojca zdobył gruntowne wyszkolenie zawodowe w dziedzinie architektury, budownictwa i inżynierii lądowej. Następnie studiował w Wyższej Szkole Technicznej w Wiedniu. Po powrocie do Lwowa pracował przez krótki czas na Politechnice. W 1903, jako "bardzo uzdolniony", zdał tzw. drugi egzamin państwowy. Już pod koniec XIX w. wygrywał konkursy architektoniczne, został też wspólnikiem firmy architektoniczno-budowlanej prof. Jana Lewińskiego. Aktywnie uczestniczył w ówczesnych wielkich przedsięwzięciach architektoniczno-budowlanych we Lwowie (m.in. nieistniejący dziś słynny pasaż Mikolascha i główny dworzec kolejowy), zbudowanych w stylu secesyjnym. Był także cenionym konstruktorem budowlanym.

Wraz z Józefem Sosnkowskim założył firmę: Pierwsze Krajowe Przedsiębiorstwo Robót Żelazobetonowych. W swoim biurze projektował dużo żelbetowych mostów i konstrukcji różnych zakładów przemysłowych (jego dziełem są między innymi kesony żelbetowe na Wiśle pod Krakowem i na Sole pod Oświęcimiem, most na Sanie w Zarzeczu koło Niska^[2], szereg monumentalnych obiektów, banków: Towarzystwo Kredytowe Ziemskie we Lwowie, Izba Przemysłowo-Handlowa we Lwowie, Dworzec Główny we Lwowie, kilkanaście fabryk, rzeźni, chłodni, bekoniarni, szkół, gmachów publicznych i domów czynszowych, gmach PKO we Lwowie, gmach główny BGK w Warszawie, Drugi Dom Techników we Lwowie). O jego osiągnięciach pisano z uznaniem w wielu fachowych pismach krajowych i zagranicznych. Został jednym ze wspólników fabryki cukierniczej „Dr. Jan Rucker i Sp.” we Lwowie^[3].

Otrzymał tytuł c. k. radcy budownictwa, a w 1908 został konsulem Danii we Lwowie^[4].

W 1915, po prawie rocznej okupacji Lwowa przez wojska rosyjskie, podobnie jak wielu innych Polaków, został wywieziony do Rosji. Wrócił z niej wyczerpany fizycznie i psychicznie dopiero w 1918.

Przypisy

↑ Piotr Czartoryski-Sziler, Julian i Alfred Zachariewiczowie – sławni architekci Lwowa, "Nasz Dziennik" (pol.) [dostęp 2012-04-12]
↑ J.A. Borzęcki, J. Myjak, Historia pewnego dworu (życiorysy rzek – San cz. VIII), "Tygodnik Nadwiślański", 5, 1985, nr 39 (230), s. 7.
↑ Dział ekonomiczny. Lwów fabryczny (Fabryka czekolady i cukrów dr. Ruckera i Sp.). „Słowo Polskie”, s. 9, Nr 561 z 10 grudnia 1906.
↑ Konsulat duński we Lwowie. „Nowości Illustrowane”. Nr 5, s. 4, 1 lutego 1908.

Bibliografia

Piotr Czartoryski-Sziler, Julian i Alfred Zachariewiczowie – sławni architekci Lwowa, "Nasz Dziennik" (pol.) [dostęp 2012-04-12]

Linki zewnętrzne

Publikacje Alfreda Zachariewicza w serwisie Polona.pl

[ND-1] Piotr Czartoryski-Sziler, Julian i Alfred Zachariewiczowie – sławni architekci Lwowa, "Nasz Dziennik" (pol.) [dostęp 2012-04-12]

[:0-2] J.A. Borzęcki, J. Myjak, Historia pewnego dworu (życiorysy rzek – San cz. VIII), "Tygodnik Nadwiślański", 5, 1985, nr 39 (230), s. 7.

[:1-3] Dział ekonomiczny. Lwów fabryczny (Fabryka czekolady i cukrów dr. Ruckera i Sp.). „Słowo Polskie”, s. 9, Nr 561 z 10 grudnia 1906.

[4] Konsulat duński we Lwowie. „Nowości Illustrowane”. Nr 5, s. 4, 1 lutego 1908.

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
+{{Artysta infobox
-'''Alfred Zachariewicz''' (ur. [[26 sierpnia]] [[1871]] we [[Lwów|Lwowie]], zm. [[11 lipca]] [[1937]] w [[Warszawa|Warszawie]]) - polski architekt.
+ |imię i nazwisko       = Alfred Zachariewicz
+ |imię i nazwisko org   =
-Był synem prof. [[Julian Zachariewicz|Juliana Zachariewicza]]. Uczęszczał do różnych szkół średnich we Lwowie. Maturę zdał w [[1890]] po czym podjął studia na Wydziale Budownictwa [[Politechnika Lwowska|Szkoły Politechnicznej]] we Lwowie. Pod kierunkiem ojca zdobył gruntowne wyszkolenie zawodowe w dziedzinie architektury, budownictwa i inżynierii lądowej. Studiował również w Technische Hochschule w [[Wiedeń|Wiedniu]]. Po powrocie do Lwowa pracował przez krótki czas na Politechnice. W [[1903]], jako ''bardzo uzdolniony'', zdał tzw. drugi egzamin państwowy. Już pod koniec [[XIX wiek|XIX wieku]] wygrywał konkursy architektoniczne, został też wspólnikiem firmy architektoniczno-budowlanej prof. Jana Lewińskiego. Aktywnie uczestniczył w ówczesnych wielkich przedsięwzięciach architektoniczno-budowlanych we Lwowie (m.in. nieistniejący dziś słynny [[pasaż Mikolascha]] i [[Dworzec Główny we Lwowie|główny dworzec kolejowy]]), zbudowanych w stylu [[Secesja (sztuka)|secesyjnym]]. Był także cenionym konstruktorem budowlanym.
+ |pseudonim             =
-Wraz z Józefem Sosnowskim założył firmę ''Pierwsze Krajowe Przedsiębiorstwo Robót Żelazobetonowych''. W swoim biurze projektował dużo żelbetowych mostów i konstrukcji różnych zakładów przemysłowych (jego dziełem są między innymi kesony żelbetowe na [[Wisła (miasto)|Wiśle]] pod [[Kraków|Krakowem]] i na [[Soła|Sole]] pod [[Oświęcim|Oświęcimiem]], szereg monumentalnych obiektów, banków: Towarzystwo Kredytowe Ziemskie we Lwowie, Izbę Przemysłowo-Handlową we Lwowie, Dworzec Główny we Lwowie, kilkanaście fabryk, rzeźni, chłodni, bekoniarni, szkół, gmachów publicznych i domów czynszowych, gmach PKO we Lwowie, gmach główny BGK w Warszawie, Drugi Dom Techników we Lwowie). O jego osiągnięciach pisano z uznaniem w wielu fachowych pismach krajowych i zagranicznych. W [[1915]], po prawie rocznej okupacji Lwowa przez wojska rosyjskie, podobnie jak wielu innych Polaków, został wywieziony do [[Rosja|Rosji]]. Wrócił z niej wyczerpany fizycznie i psychicznie dopiero w [[1918]].
+ |grafika               = Alfred Zachariewicz (-1908).jpg
+ |opis grafiki          = Alfred Zachariewicz (przed 1908)
+ |pełne imię i nazwisko =
+ |data urodzenia        = [[26 sierpnia]] [[1871]]
+ |miejsce urodzenia     = [[Lwów]]
+ |data śmierci          = [[11 lipca]] [[1937]]
+ |miejsce śmierci       = [[Warszawa]]
+ |narodowość            = [[Polacy|polska]]
+ |język                 =
+ |Alma Mater            =
+ |dziedzina sztuki      = [[architektura]]
+ |epoka                 = [[historyzm (architektura)|historyzm]], [[modernizm (architektura)|modernizm]]
+ |muzeum artysty        =
+ |ważne dzieła          = Dworzec [[Lwów (stacja kolejowa)|Lwów Główny]]<br />[[Pasaż Mikolascha]]
+ |faksymile             =
+ |opis faksymile        =
+ |odznaczenia           =
+ |nagrody               =
+ |commons               = Category:Alfred Zachariewicz
+ |wikiźródła            =
+ |wikicytaty            =
+ |www                   =
+}}
+'''Alfred Zachariewicz''' (ur. [[26 sierpnia]] [[1871]] we [[Lwów|Lwowie]], zm. [[11 lipca]] [[1937]] w [[Warszawa|Warszawie]])<ref name=ND /> – polski inżynier [[architekt]], przedstawiciel [[Historyzm (architektura)|historyzmu]] i [[Modernizm (architektura)|modernizmu]].
+== Życiorys ==
+Był synem prof. [[Julian Zachariewicz|Juliana Zachariewicza]]. Uczęszczał do różnych szkół średnich we Lwowie. Maturę zdał w 1890, po czym podjął studia na Wydziale Budownictwa [[Politechnika Lwowska|Szkoły Politechnicznej]] we Lwowie. Pod kierunkiem ojca zdobył gruntowne wyszkolenie zawodowe w dziedzinie architektury, budownictwa i inżynierii lądowej. Następnie studiował w [[Uniwersytet Techniczny w Wiedniu|Wyższej Szkole Technicznej]] w [[Wiedeń|Wiedniu]]. Po powrocie do Lwowa pracował przez krótki czas na Politechnice. W 1903, jako "bardzo uzdolniony", zdał tzw. drugi egzamin państwowy. Już pod koniec [[XIX wiek|XIX w.]] wygrywał konkursy architektoniczne, został też wspólnikiem firmy architektoniczno-budowlanej prof. [[Jan Lewiński|Jana Lewińskiego]]. Aktywnie uczestniczył w ówczesnych wielkich przedsięwzięciach architektoniczno-budowlanych we Lwowie (m.in. nieistniejący dziś słynny [[pasaż Mikolascha]] i [[Lwów (stacja kolejowa)|główny dworzec kolejowy]]), zbudowanych w stylu [[Secesja (sztuka)|secesyjnym]]. Był także cenionym konstruktorem budowlanym.
+Wraz z [[Józef Sosnowski (architekt)|Józefem Sosnkowskim]] założył firmę: Pierwsze Krajowe Przedsiębiorstwo Robót Żelazobetonowych. W swoim biurze projektował dużo żelbetowych mostów i konstrukcji różnych zakładów przemysłowych (jego dziełem są między innymi kesony żelbetowe na [[Wisła (miasto)|Wiśle]] pod [[Kraków|Krakowem]] i na [[Soła|Sole]] pod [[Oświęcim]]iem, most na [[San]]ie w [[Zarzecze (powiat niżański)|Zarzeczu]] koło [[Nisko|Niska]]<ref name=":0" />, szereg monumentalnych obiektów, banków: Towarzystwo Kredytowe Ziemskie we Lwowie, Izba Przemysłowo-Handlowa we Lwowie, [[Lwów (stacja kolejowa)|Dworzec Główny we Lwowie]], kilkanaście fabryk, rzeźni, chłodni, bekoniarni, szkół, gmachów publicznych i domów czynszowych, gmach PKO we Lwowie, gmach główny BGK w Warszawie, Drugi Dom Techników we Lwowie). O jego osiągnięciach pisano z uznaniem w wielu fachowych pismach krajowych i zagranicznych. Został jednym ze wspólników fabryki cukierniczej „Dr. [[Jan Rucker]] i Sp.” we Lwowie<ref name=":1" />.
-[[Kategoria:Ludzie związani ze Lwowem|Zachariewicz, Alfred]]
-[[Kategoria:polscy architekci|Zachariewicz, Alfred]]
-[[Kategoria:Urodzeni w 1871|Zachariewicz, Alfred]][[Kategoria:Zmarli w 1937|Zachariewicz, Alfred]]
+Otrzymał tytuł c. k. radcy budownictwa, a w 1908 został konsulem [[Dania|Danii]] we [[Lwów|Lwowie]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Konsulat duński we Lwowie | czasopismo = [[Nowości Ilustrowane|Nowości Illustrowane]] | wolumin = Nr 5 | strony = 4 | data = 1 lutego 1908 | url = https://jbc.bj.uj.edu.pl/publication/123200}}</ref>.
-[[en:Alfred Zachariewicz]]
+W 1915, po prawie rocznej okupacji Lwowa przez wojska rosyjskie, podobnie jak wielu innych Polaków, został wywieziony do [[Rosja|Rosji]]. Wrócił z niej wyczerpany fizycznie i psychicznie dopiero w 1918.
+== Przypisy ==
+{{Przypisy|
+<ref name=ND>[http://www.lwow.com.pl/naszdziennik/zachariewiczowie.html Piotr Czartoryski-Sziler, ''Julian i Alfred Zachariewiczowie – sławni architekci Lwowa'', "Nasz Dziennik"] {{lang|pl}} [dostęp 2012-04-12]</ref>
+<ref name=":0">J.A. Borzęcki, J. Myjak, ''Historia pewnego dworu (życiorysy rzek – San cz. VIII)'', "Tygodnik Nadwiślański", 5, 1985, nr 39 (230), s. 7.</ref>
+<ref name=":1">{{Cytuj pismo | tytuł = Dział ekonomiczny. Lwów fabryczny (Fabryka czekolady i cukrów dr. Ruckera i Sp.) | czasopismo = [[Słowo Polskie (Lwów)|Słowo Polskie]] | strony = 9 | data = Nr 561 z 10 grudnia 1906 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=196376}}</ref>
+}}
+== Bibliografia ==
+* [http://www.lwow.com.pl/naszdziennik/zachariewiczowie.html Piotr Czartoryski-Sziler, ''Julian i Alfred Zachariewiczowie – sławni architekci Lwowa'', "Nasz Dziennik"] {{lang|pl}} [dostęp 2012-04-12]
+{{Architektura Lwowa}}
+== Linki zewnętrzne ==
+* [https://polona.pl/search/?filters=public:1,creator:%22Zachariewicz,_Alfred_(1871--1937)%22 Publikacje Alfreda Zachariewicza] w serwisie [https://Polona.pl Polona.pl]
+{{Kontrola autorytatywna}}
+{{SORTUJ:Zachariewicz, Alfred}}
+[[Kategoria:Absolwenci Politechniki Lwowskiej]]
+[[Kategoria:Architekci związani ze Lwowem]]
+[[Kategoria:Członkowie Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie]]
+[[Kategoria:Ludzie urodzeni we Lwowie]]
+[[Kategoria:Polscy architekci]]
+[[Kategoria:Urodzeni w 1871]]
+[[Kategoria:Zmarli w 1937]]