Konklawe 1534

Konklawe 1534

Daty i miejsce
11 – 13 października 1534
Pałac Apostolski, Rzym
Główne postacie
Dziekan	Alessandro Farnese
Kamerling	Agostino Spinola
Protoprezbiter	Matthäus Lang von Wellenburg
Protodiakon	Innocenzo Cibo
Wybory
Liczba głosowań	1
Liczba elektorów • uczestnicy • nieobecni	35 11
Wybrany papież
Alessandro Farnese Przybrane imię: Paweł III

Konklawe 11-13 października 1534 – konklawe, które odbyło się po śmierci Klemensa VII, zakończone wyborem Pawła III.

Śmierć Klemensa VII

Papież Klemens VII zmarł 25 września 1534, pozostawiając Kościół Katolicki w dramatycznej sytuacji. W Europie coraz więcej zwolenników zdobywał protestantyzm, który stał się oficjalną religią w Szwecji i wielu krajach niemieckich, spór z królem Anglii Henrykiem VIII doprowadził do schizmy anglikańskiej, narastało zagrożenie tureckie zwł. dla Węgier, a bardzo niezręczne lawirowanie w konflikcie króla Francji Franciszka I z cesarzem Karolem V doprowadziło do złupienia Rzymu podczas sacco di Roma w 1527. Jednocześnie Klemens nie podejmował w Kościele żadnych reform.

Lista uczestników

W konklawe wzięło udział 35 z 46 żyjących kardynałów

• Alessandro Farnese (nominacja kardynalska 20 września 1493) – kardynał biskup Ostia e Velletri; komendatariusz diakonii S. Eustachio; prior episcoporum; biskup Parmy i Saint-Pons de Thomiers; archiprezbiter Bazyliki Laterańskiej

• Giovanni Piccolomini (1 lipca 1517) – kardynał biskup Porto e Santa Rufina

• Giovanni Domenico de Cupis (1 lipca 1517) – kardynał biskup Sabiny; komendatariusz kościoła prezbiterialnego S. Lorenzo in Lucina; biskup Nardo; administrator diecezji Trani, Macerata e Recanati, Adria i Montepeloso

• Bonifacio Ferreri (1 lipca 1517) – kardynał biskup Palestriny

• Lorenzo Campeggio (1 lipca 1517) – kardynał biskup Albano; administrator diecezji Salisbury i Parenza oraz archidiecezji Kreta; protektor Rzeszy Niemieckiej i Anglii

• Matthäus Lang von Wellenburg (10 marca 1511) – kardynał prezbiter S. Angelo in Pescheria; protoprezbiter; arcybiskup Salzburga i prymas Niemiec; biskup Cartageny

• Louis de Bourbon de Vendôme (1 lipca 1517) – kardynał prezbiter S. Sabina; biskup Laon; administrator diecezji Le Mans

• Benedetto Accolti (3 maja 1527) – kardynał prezbiter S. Eusebio; arcybiskup Rawenny; administrator diecezji Cremona, Policastro i Bovino; protektor Szkocji

• Agostino Spinola (3 maja 1527) – kardynał prezbiter S. Apollinare; kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego; administrator diecezji Savona

• Marino Grimani (3 maja 1527) – kardynał prezbiter S. Marcello; administrator diecezji Ceneda, Concordia i Città di Castello

• Antonio Sanseverino, O.S.Io.Hieros. (21 listopada 1527) – kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere; arcybiskup Tarentu

• Giovanni Vincenzo Carafa (21 listopada 1527) – kardynał prezbiter S. Pudenziana; administrator diecezji Anglona

• Andrea Matteo Palmieri (21 listopada 1527) – kardynał prezbiter S. Clemente; administrator diecezji Lucera; kamerling Świętego Kolegium Kardynałów

• Francisco de los Ángeles Quiñones (7 grudnia 1527) – kardynał prezbiter S. Croce in Gerusalemme

• Francesco Cornaro (20 grudnia 1527) – kardynał prezbiter S. Ciriaco alla Terme; archiprezbiter Bazyliki Watykańskiej

• Ippolito de' Medici (10 stycznia 1529) – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Damaso; wicekanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego; arcybiskup Awinionu; administrator archidiecezji Monreale i diecezji Lecce; legat apostolski w Marchii Ankońskiej

• François de Tournon, C.R.S.A. (9 marca 1530) – kardynał prezbiter Ss. Marcellino e Pietro; arcybiskup Bourges

• Bernhard von Cles (9 marca 1530) – kardynał prezbiter S. Stefano al Monte Celio; biskup Trydentu; przewodniczący Tajnej Rady Cesarstwa

• Antonio Pucci (22 września 1531) – kardynał prezbiter Ss. IV Coronati; wielki penitencjariusz; biskup Pistoia i Vannes; protektor Polski i Portugalii

• Esteban Gabriel Merino (21 lutego 1533) – kardynał prezbiter Ss. Giovanni e Paolo; patriarcha Indii Zachodnich; biskup Jaén

• Jean Le Veneur (7 listopada 1533) – kardynał prezbiter S. Bartolomeo all’Isola; biskup Lisieux

• Philippe de la Chambre, O.S.B. (7 listopada 1533) – kardynał prezbiter Ss. Martino ai Monti

• Innocenzo Cibo (23 września 1513) – kardynał diakon S. Maria in Domnica; protodiakon; arcybiskup Genui; administrator archidiecezji Turyn; legat apostolski w Bolonii i Romanii

• Paolo Emilio Cesi (1 lipca 1517) – kardynał diakon S. Eustachio; administrator diecezji Orte e Civita Castellana; archiprezbiter Bazyliki Liberiańskiej; prefekt Trybunału Apostolskiej Sygnatury Sprawiedliwości

• Alessandro Cesarini (1 lipca 1517) – kardynał diakon S. Maria in Via Lata; administrator diecezji Pampeluna i Gerace oraz archidiecezji Otranto; protektor zakonu joannitów

• Giovanni Salviati (1 lipca 1517) – kardynał diakon S. Cosma e Damiano; administrator archidiecezji Santa Severina oraz diecezji Ferrara, Teano i Bitetto; protektor Austrii

• Nicolò Ridolfi (1 lipca 1517) – kardynał diakon S. Maria in Cosmedin; administrator diecezji Vicenza i Imola oraz archidiecezji Salerno

• Agostino Trivulzio (1 lipca 1517) – kardynał diakon S. Adriano; administrator diecezji Tulon i Bayeux; protektor Francji

• Francesco Pisani (1 lipca 1517) – kardynał diakon S. Marco; komendatariusz diakonii S. Maria in Portico i S. Agata in Suburba; biskup Padwy; administrator diecezji Treviso i Cittànova

• Jean de Lorraine (28 maja 1518) – kardynał diakon S. Onofrio; biskup Metz; administrator archidiecezji Narbonne i Reims oraz diecezji Verdun

• Ercole Gonzaga (3 maja 1527) – kardynał diakon S. Maria Nuova; biskup Mantui; gubernator Tivoli; protektor Hiszpanii

• Girolamo Grimaldi (21 listopada 1527) – kardynał diakon S. Giorgio in Velabro; administrator archidiecezji Bari oraz diecezji Brugnato i Venafro

• Niccolò Gaddi (3 maja 1527) – kardynał diakon S. Teodoro; biskup Fermo; administrator archidiecezji Cosenza i diecezji Sarlat

• Girolamo Doria (styczeń 1529) – kardynał diakon S. Tommaso in Parione; administrator diecezji Noli i archidiecezji Tarragona

• Odet de Coligny de Châtillon (7 listopada 1533) – kardynał diakon Ss. Sergio e Bacco; administrator archidiecezji Tuluza

Dwudziestu elektorów mianował Klemens VII, trzynastu – Leon X, a po jednym – Juliusz II i Aleksander VI.

Nieobecni

11 kardynałów było nieobecnych:

• François Guillaume de Clermont (29 listopada 1503) – kardynał biskup Tusculum; arcybiskup Auch; biskup Agde; legat apostolski w Awinionie

• Albrecht von Brandenburg (24 marca 1518) – kardynał prezbiter S. Pietro in Vincoli; arcybiskup-elektor Moguncji; arcybiskup Magdeburga; administrator diecezji Halberstadt

• Eberhard von der Mark (9 sierpnia 1520) – kardynał prezbiter S. Crisogono; biskup Liège; administrator archidiecezji Walencja

• Antoine du Prat (21 listopada 1527) – kardynał prezbiter S. Anastasia; arcybiskup Sens; administrator archidiecezji Albi i diecezji Meaux; kanclerz królestwa Francji

• Louis de Gorrevod (9 marca 1530) – kardynał prezbiter S. Cesareo in Palatio; biskup Bourg-en-Bresse; legat papieski w Sabaudii

• Juan García de Loaysa, O.P. (9 marca 1530) – kardynał prezbiter S. Anastasia; biskup Sigüenza; przewodniczący Rady Indii

• Íñigo López de Mendoza y Zúñiga (9 marca 1530) – kardynał prezbiter S. Nicola in Carcere Tulliano; biskup Burgos

• Alfonso Manrique de Lara y Solís (22 lutego 1531) – kardynał prezbiter Ss. XII Apostoli; arcybiskup Sewilli; wielki inkwizytor Hiszpanii

• Juan Pardo de Tavera (22 lutego 1531) – kardynał prezbiter S. Giovanni a Porta Latina; arcybiskup Toledo i prymas Hiszpanii; przewodniczący Rady Królewskiej Hiszpanii

• Claude de Longwy de Givry (7 listopada 1533) – kardynał prezbiter S. Agnese in Agone; administrator diecezji Poitiers i Langres

• Alfonso de Portugal (1 lipca 1517) – kardynał diakon S. Lucia in Septisolio; arcybiskup Lizbony i Evory

Siedmiu mianował Klemens VII, trzech Leon X, a jednego Juliusz II.

Frakcje

W Świętym Kolegium wyróżniano trzy frakcje:

• Medycejska – Medici, Pucci, Salviati, Ridolfi, Cibo, Spinola, Grimaldi, Cupis, Cesi
• Francuska – Lorraine, Tournon, Vendome, Veneur, Chambre, Coligny, Gaddi, Trivulzio, Sanseverino, Pisani
• Cesarska – Merino, Quinones, Lang, Cles, Piccolomini, Cesarini, Carafa, Palmieri, Gonzaga, Doria, Campeggio, Accolti

Kardynałowie Farnese, Ferreri, Cornaro i Grimani byli uważani za neutralnych.

Konklawe

Konklawe 1534 było jednym z najkrótszych w historii. Mimo podziałów od początku zdecydowanym faworytem był kardynał-biskup Ostii Alessandro Farnese, należący do Świętego Kolegium od 41 lat. Miał on oficjalne poparcie frakcji profrancuskiej, ale pozostałe dwie partie także skłaniały się ku niemu. Na jego korzyść przemawiał zaawansowany wiek (66 lat), w związku z czym nawet kardynałowie nie do końca przekonani do jego kandydatury lub samemu mający ambicje papieskie (np. kardynał Trivulzio) byli skłonni go poprzeć, licząc na pontyfikat „przejściowy”. Konklawe rozpoczęło się 11 października i już następnego dnia rano wybór Farnese był przesądzony. Nie sporządzono nawet tekstu kapitulacji wyborczej. Formalne głosowanie odbyło się rankiem 13 października i Alessandro Farnese został w nim wybrany jednogłośnie na papieża, przybierając imię Paweł III. 3 listopada odbyła się uroczysta inauguracja jego pontyfikatu.

Bibliografia

• Ludwig von Pastor: History of the Popes. T. 11. Londyn: 1923. (ang.). Brak numerów stron w książce

Uzupełniające źródła internetowe

• Sede Vacante 1534