Przejdź do zawartości

Broniewice (Szeligi): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa opisu
m zmiana odsyłacza
Linia 1: Linia 1:
{{Inne znaczenia|2=[[Broniewice|Broniewice w innych znaczeniach tej nazwy]]}}
{{Inne znaczenia|2=[[Broniewice (ujednoznacznienie)|Broniewice w innych znaczeniach tej nazwy]]}}
{{Wieś infobox
{{Wieś infobox
|rodzaj miejscowości = część wsi
|rodzaj miejscowości = część wsi

Wersja z 05:01, 17 wrz 2019

Broniewice
część wsi
Państwo świętokrzyskie
Powiat

starachowicki

Gmina

Pawłów

Część miejscowości

Szeligi

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

27-225 Szeligi[1]

Tablice rejestracyjne

TST

SIMC

0260907

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: świętokrzyskie
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Broniewice – część wsi Szeligi w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie starachowickim, w gminie Pawłów[2][3].

W latach 1975–1998 Broniewice położone były w województwie kieleckim

Historia

Wieś z XIV wieku, własność szlachecka Broniowskich, częściowo była także własnością konwentu świętokrzyskiego[4].

 Osobny artykuł: Kalendarium Broniewic.

Uwagi

Powierzchnia Broniewic została w części zalana podczas powiększenie obszaru zlewni Świśliny, przy budowie zbiornika wodnego Wióry.

Przypisy

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].
  2. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  3. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  4. Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu 2010-2012 Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk – Edycja elektroniczna.