Hartung (biskup): Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 22:12, 5 sty 2021

Trwa dyskusja nad usunięciem tego biogramu, kliknij i weź w niej udział.

Hartung (ur. XIII wiek, zm. 27 października 1314 w Ratyzbonie^[1]) – franciszkanin, duchowny katolicki, prawdopodobnie identyczny z wzmiankowanym w 1287 biskupem pomocniczym Würzburga^[1], biskup pomocniczy Wrocławia (ok. 1303), później biskup pomocniczy Ratyzbony (1314^[1]^[2]), występował jako biskup Semigalii^[a]^[4]^[1]. W 1303 na prośbę opata klasztoru augustianów w Żaganiu Piotra konsekrował ołtarz w kościele szpitalnym pw. Ducha Świętego^[5].

Uwagi

↑ Błędnie zamiast Semigalii podawana jest włoska Senigallia^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Parthenius Minges, Geschichte der Franziskaner in Bayern, Lentner, 1896, s. 30.
↑ Oberhirtliche Verordnungen und allgemeine Erlasse für das Bistum Regensburg, Diözese Regensburg, s. V.
↑ Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła katolickiego w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Instytut Wydawniczy "Pax", wyd. 2, Warszawa 2000.
↑ Wojciech Jakubowski, Organizacja Kościoła Rzymskokatolickiego na ziemiach polskich od X do XXI wieku: informatorium historyczne, Aspra-JR, 2011, s. 215.
↑ Józef Mandziuk, Historia Kościoła katolickiego na Śląsku, t. I, cz. I, Warszawa 2003, s. 207.

[4] Błędnie zamiast Semigalii podawana jest włoska Senigallia^[3].

[part-1] Parthenius Minges, Geschichte der Franziskaner in Bayern, Lentner, 1896, s. 30.

[2] Oberhirtliche Verordnungen und allgemeine Erlasse für das Bistum Regensburg, Diözese Regensburg, s. V.

[3] Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła katolickiego w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Instytut Wydawniczy "Pax", wyd. 2, Warszawa 2000.

[5] Wojciech Jakubowski, Organizacja Kościoła Rzymskokatolickiego na ziemiach polskich od X do XXI wieku: informatorium historyczne, Aspra-JR, 2011, s. 215.

[6] Józef Mandziuk, Historia Kościoła katolickiego na Śląsku, t. I, cz. I, Warszawa 2003, s. 207.

[1]

[2]

[a]

[4]

[5]

[3]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 {{DNU|biografia|podstrona=2021:01:03:Hartung (biskup Semagallenu)}}
-'''Hartung''' (ur. [[XIII wiek]], zm. [[27 października]] [[1314]] w [[Ratyzbona|Ratyzbonie]]<ref name=part>Parthenius Minges, Geschichte der Franziskaner in Bayern, Lentner, 1896, s. 30.</ref>) – [[Zakon Braci Mniejszych|franciszkanin]], [[ksiądz|duchowny]] [[Kościół katolicki|katolicki]], [[biskup pomocniczy]] [[Biskupi wrocławscy|Wrocławia]] (ok. 1303), później biskup pomocniczy [[Biskupi Ratyzbony|Ratyzbony]] (1314<ref name=part/><ref>[https://books.google.pl/books?id=xEJYAAAAcAAJ&pg=PR6&dq=%22hartung+episcopus+semigalensis%22&hl=pl&sa=X&ved=2ahUKEwiwyI7f14TuAhXdwAIHHe8fB5YQuwUwAXoECAEQCQ#v=onepage&q=%22hartung%20episcopus%20semigalensis%22&f=false Oberhirtliche Verordnungen und allgemeine Erlasse für das Bistum Regensburg, Diözese Regensburg, s. V.]</ref>), występował jako biskup [[Semigalia|Semigalii]]{{refn|grupa=uwaga|Błędnie zamiast Semigalii podawana jest włoska [[Senigallia]]<ref>Piotr Nitecki, ''Biskupi Kościoła katolickiego w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny'', Instytut Wydawniczy "Pax", wyd. 2, Warszawa 2000.</ref>.}}<ref>Wojciech Jakubowski, ''Organizacja Kościoła Rzymskokatolickiego na ziemiach polskich od X do XXI wieku: informatorium historyczne'', Aspra-JR, 2011, s. 215.</ref><ref name=part/>. W 1303 na prośbę opata klasztoru augustianów w [[Żagań|Żaganiu]] Piotra konsekrował ołtarz w kościele szpitalnym pw. Ducha Świętego<ref> Józef Mandziuk, ''Historia Kościoła katolickiego na Śląsku'', t. I, cz. I, Warszawa 2003, s. 207.</ref>.
+'''Hartung''' (ur. [[XIII wiek]], zm. [[27 października]] [[1314]] w [[Ratyzbona|Ratyzbonie]]<ref name=part>Parthenius Minges, Geschichte der Franziskaner in Bayern, Lentner, 1896, s. 30.</ref>) – [[Zakon Braci Mniejszych|franciszkanin]], [[ksiądz|duchowny]] [[Kościół katolicki|katolicki]], prawdopodobnie identyczny z wzmiankowanym w 1287 biskupem pomocniczym [[Würzburg]]a<ref name=part>Parthenius Minges, Geschichte der Franziskaner in Bayern, Lentner, 1896, s. 30.</ref>, [[biskup pomocniczy]] [[Biskupi wrocławscy|Wrocławia]] (ok. 1303), później biskup pomocniczy [[Biskupi Ratyzbony|Ratyzbony]] (1314<ref name=part/><ref>[https://books.google.pl/books?id=xEJYAAAAcAAJ&pg=PR6&dq=%22hartung+episcopus+semigalensis%22&hl=pl&sa=X&ved=2ahUKEwiwyI7f14TuAhXdwAIHHe8fB5YQuwUwAXoECAEQCQ#v=onepage&q=%22hartung%20episcopus%20semigalensis%22&f=false Oberhirtliche Verordnungen und allgemeine Erlasse für das Bistum Regensburg, Diözese Regensburg, s. V.]</ref>), występował jako biskup [[Semigalia|Semigalii]]{{refn|grupa=uwaga|Błędnie zamiast Semigalii podawana jest włoska [[Senigallia]]<ref>Piotr Nitecki, ''Biskupi Kościoła katolickiego w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny'', Instytut Wydawniczy "Pax", wyd. 2, Warszawa 2000.</ref>.}}<ref>Wojciech Jakubowski, ''Organizacja Kościoła Rzymskokatolickiego na ziemiach polskich od X do XXI wieku: informatorium historyczne'', Aspra-JR, 2011, s. 215.</ref><ref name=part/>. W 1303 na prośbę opata klasztoru augustianów w [[Żagań|Żaganiu]] Piotra konsekrował ołtarz w kościele szpitalnym pw. Ducha Świętego<ref> Józef Mandziuk, ''Historia Kościoła katolickiego na Śląsku'', t. I, cz. I, Warszawa 2003, s. 207.</ref>.
 == Uwagi ==