Sylwin (minerał): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
drobne merytoryczne |
|||
Linia 22: | Linia 22: | ||
Współwystępuje z [[halit]]em, [[karnalit]]em. |
Współwystępuje z [[halit]]em, [[karnalit]]em. |
||
'''Miejsca występowania:''' [[Niemcy]], [[Ukraina]], [[Wielka Brytania]], [[Kanada]] - Saskatchewan, [[USA]] – Utah, Teksas, [[Indie]], [[Włochy]] – okolice Etny i Wezuwiusza. Duże złoża tej soli znajdują się w [[Rosja|Rosji]] - Ural, [[Hiszpania|Hiszpanii]] – Cardonie Suria i [[Francja|Francji]] - Alzacja. |
'''Miejsca występowania:''' [[Niemcy]], [[Ukraina]], [[Wielka Brytania]], [[Kanada]] - Saskatchewan, [[Stany Zjednoczone|USA]] – Utah, Teksas, [[Indie]], [[Włochy]] – okolice Etny i Wezuwiusza. Duże złoża tej soli znajdują się w [[Rosja|Rosji]] - Ural, [[Hiszpania|Hiszpanii]] – Cardonie Suria i [[Francja|Francji]] - Alzacja. |
||
'''W Polsce''' występuje na [[Kujawy|Kujawach]] w [[Kłodawa|Kłodawie]] i [[Inowrocław|Inowrocławiu]]. Obecność stwierdzono w Zatoce Puckiej (w otworach wiertniczych). |
'''W Polsce''' występuje na [[Kujawy|Kujawach]] w [[Kłodawa|Kłodawie]] i [[Inowrocław|Inowrocławiu]]. Obecność stwierdzono w Zatoce Puckiej (w otworach wiertniczych). |
Wersja z 14:19, 5 kwi 2007
Sylwin - [1] - minerał z gromady halogenków. Minerał rozpowszechniony tylko w pewnych rejonach Ziemi.
Nazwa pochodzi od nazwiska holenderskiego chemika i lekarza Franciscusa Silvusa de la Boe zwanego Sylwiuszem (XVII wiek).
Właściwości:
- Wzór chemiczny: KCl – chlorek potasu
- Układ krystalograficzny: regularny
- Twardość: 2
- Gęstość: 1,9-2,0
- Rysa: biała
- Barwa: biała, szara, żółtawa, czerwonawa, niebieska, fioletowa, często bezbarwny
- Przełam: nierówny, muszlowy
- Połysk: szklisty
- Łupliwość: doskonała, zgodna ze ścianami sześcianu
Najczęściej tworzy skupienia ziarniste, igiełkowe, zbite. Kryształy mają postać sześcianów, ośmiościanów bądź ich kombinacji. Często występują zbliźniaczenia. Jest kruchy, przezroczysty, przeświecający, bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, jest higroskopijny. Ma słono-gorzki smak.
Występowanie:
Powstaje głównie wskutek odparowywania (ewaporacji) słonych zbiorników wodnych m.in. mórz, zatok, słonych jezior itp. Rzadziej ekshalacji wulkanicznej. Współcześnie powstaje w Morzu Martwym. Współwystępuje z halitem, karnalitem.
Miejsca występowania: Niemcy, Ukraina, Wielka Brytania, Kanada - Saskatchewan, USA – Utah, Teksas, Indie, Włochy – okolice Etny i Wezuwiusza. Duże złoża tej soli znajdują się w Rosji - Ural, Hiszpanii – Cardonie Suria i Francji - Alzacja.
W Polsce występuje na Kujawach w Kłodawie i Inowrocławiu. Obecność stwierdzono w Zatoce Puckiej (w otworach wiertniczych).
Zastosowanie:
- surowiec dla przemysłu chemicznego: (do produkcji nawozów sztucznych, materiałów wybuchowych, sztucznych ogni, zapałek, mydła)
- roztwór zwany solą Sylwiusza był stosowany jako lekarstwo na nadkwasotę
- ma znaczenie kolekcjonerskie
Bibliografia:
- O. Medenbach, C. Sussieck – Fornefeld -Minerały – „Świat Książki” 1996r.
- W. Heflik, L. Natkaniec – Nowak – Minerały Polski – Wyd. „Antykwa” 1998r.
- W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd. ”Alma - Press” 2003r.
- J.Bauer – Przewodnik Skały i minerały – Wyd. Multico 1997r.
Zobacz też:
halit, sól potasowa =sylwinit
http://webmineral.com/data/Sylvite.shtml