Kosmos 419
| Inne nazwy |
M-71S No.170 |
|---|---|
| Zaangażowani | |
| Indeks COSPAR |
1971-042A |
| Indeks NORAD |
05221 |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Cel misji | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Okrążane ciało niebieskie | |
| Perycentrum |
158,5 km[1] |
| Apocentrum |
174 km[1] |
| Okres obiegu |
87,7 min[1] |
| Nachylenie | |
| Mimośród |
0,00118[1] |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
10 maja 1971 (16:58:42 UTC) |
| Koniec misji |
12 maja 1971 |
| Wymiary | |
| Masa całkowita |
4650[1] kg |
Kosmos 419 (ros. Космос-419) – radziecka sonda kosmiczna, która miała dotrzeć do Marsa w ramach programu Mars. Miała być pierwszą sondą, która wejdzie na orbitę wokół tej planety, ale nie zdołała opuścić orbity okołoziemskiej.
Przebieg misji
Sonda została wystrzelona 10 maja 1971 roku z kosmodromu Bajkonur. Data startu była nieprzypadkowa: dwa dni wcześniej Stany Zjednoczone wystrzeliły w stronę Marsa próbnik Mariner 8, a radziecka sonda miała dotrzeć tam pierwsza, jako że między tymi mocarstwami trwał wyścig kosmiczny. Rakieta Proton K wyniosła sondę na niską orbitę okołoziemską, jednak nie włączył się silnik Bloku D, który miał umieścić sondę na trajektorii prowadzącej do Marsa. Przyczyną był błąd obsługi: silnik miał włączyć się 1,5 godziny po wejściu na orbitę, ale został ustawiony na 1,5 roku. Orbita sondy stopniowo obniżała się i dwa dni później sonda spłonęła w atmosferze[1][2].
Radzieckim sondom, które pozostały na orbicie okołoziemskiej, nadawano oznaczenie Kosmos – niezależnie od tego, jaki miał być cel misji. Zgodnie z tą praktyką sonda została nazwana Kosmos 419[1].
Mariner 8 także nie zdołał opuścić orbity okołoziemskiej. Ostatecznie na orbitę Marsa jako pierwszy dotarł amerykański Mariner 9, a w ciągu miesiąca po niej radzieckie sondy Mars 2 i Mars 3, tego samego typu, co stracony Kosmos 419[2].
