Przejdź do zawartości

Szatanka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szatanka
Chiropotes
Lesson, 1840[1]
Ilustracja
Szatanka białonosa (Ch. albinasus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

naczelne

Podrząd

wyższe naczelne

Infrarząd

małpokształtne

Parvordo

małpy szerokonose

Rodzina

sakowate

Podrodzina

saki

Rodzaj

szatanka

Typ nomenklatoryczny

Pithecia (Chiropotes) couxio Lesson, 1840 (= Cebus satanas Hoffmannsegg, 1807)

Synonimy
Gatunki

5 gatunków – zobacz opis w tekście

Szatanka[5] (Chiropotes) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny saki (Pitheciinae) w obrębie rodziny sakowatych (Pitheciidae).

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w lasach północnej części Ameryki Południowej[6][7][8].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała samic 33–51 cm, samców 36–46 cm, ogona samic 34–58 cm, samców 30–46 cm; masa ciała samic 2–3,5 kg, samców 2,2–4 kg[7][9]. Żywią się owocami i bezkręgowcami[7].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1840 roku francuski chirurg i zoolog René Lesson w książce swojego autorstwa poświęconej gatunkom ssaków dwuręcznych i czworonożnych[1]. Na gatunek typowy Lesson wyznaczył (oznaczenie monotypowe) szatankę czarną (Ch. satanas).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Chiropotes (Cheiropotes): gr. χειρ kheir, χειρος kheiros ‘ręka’; ποτης potēs ‘pijący’, od πινω pinō ‘pić’[10].
  • Brachyurus: gr. βραχυς brakhus ‘krótki’; -ουρος -ouros ‘-ogonowy’, od ουρα oura ‘ogon’[11]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Cebus satanas Hoffmannsegg, 1807.
  • Saki: południowoamerykańska nazwa Saki dla małp zaadaptowana przez Buffona w 1767 roku[12]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Cebus satanas Hoffmannsegg, 1807.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[13][9][6]:

Grafika Gatunek Autor i rok opisu Nazwa zwyczajowa[5] Podgatunki[7][6][9] Rozmieszczenie geograficzne[7][6][9] Podstawowe wymiary[7][9][c] Status
IUCN[14]
Chiropotes albinasus (I. Geoffroy Saint-Hilaire & Deville, 1848) szatanka białonosa gatunek monotypowy endemit Brazylii (na południe od rzeki Amazonka, od rzeki Madeira na zachodzie i rzeki Xingu na wschodzie) DC: 36–51 cm
DO: 36–48 cm
MC: 2,2–3,7 kg
 VU 
Chiropotes satanas (Hoffmannsegg, 1807) szatanka czarna gatunek monotypowy endemit Brazylii (na południe od dolnego biegu rzeki Amazonka, od rzeki Tocantins do wschodniej granicy amazońskich lasów deszczowych) DC: 34–42 cm
DO: 36–42 cm
MC: 2–4 kg
 EN 
Chiropotes chiropotes (Humboldt, 1812) szatanka czerwonogrzbieta gatunek monotypowy południowa Wenezuela i północna Brazylia; ograniczony rzeką Orinoko na północy, rzeką Branco na wschodzie i rzeką Negro na południu DC: 35–46 cm
DO: 30–46 cm
MC: 2–4 kg
 LC 
Chiropotes utahicki Hershkovitz, 1985 szatanka nizinna gatunek monotypowy endemit Brazylii (na południe od rzeki Amazonka, pomiędzy rzeką Xingu i rzekami Tocantins/Araguaia; południowe granice zasięgu nieznane DC: 36–42 cm
DO: 37–58 cm
MC: 2–4 kg
 VU 
Chiropotes sagulatus (Traill, 1821) gatunek monotypowy region Gujana i północna Brazylia (na północ od rzeki Amazonka, na wschód od rzeki Branco) DC: 33–46 cm
DO: 39–46 cm
MC: około 3 kg
 LC 

Kategorie IUCN:  LC gatunek najmniejszej troski,  VU gatunek narażony,  EN gatunek zagrożony.

  1. Młodszy homonim Brachyurus G. Fischer, 1813 (Cricetidae); nie Brachyurus Spix, 1823 (Pitheciidae).
  2. Niepoprawna późniejsza pisownia Chiropotes Lesson, 1840.
  3. DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b R.P. Lesson: Species des mammifères bimanes et quadrumanes; suivi d’un mémoire sur les Oryctéropes. Paris: J.B. Baillière, 1840, s. 178. (fr.).
  2. J.E. Gray. On some new or little-known species of Monkeys. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 17, s. 9, 1849. (ang.). 
  3. H.G.L. Reichenbach: Die vollsteändigste Naturgeschichte der Affen. Dresden und Leipzig: Expedition der vollstèandigsten Naturgeschichte, 1862, s. 72. (niem.).
  4. H. Schlegel. Les Singes. Simiae. „Muséum d’Histoire Naturelle des Pays-Bas”. 7, s. 225, 1875. (fr.). 
  5. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 41–42. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 208. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  7. a b c d e f S.F. Ferrari, L.M. Veiga, L.P. Pinto, L.K. Marsh, R.A. Mittermeier & A.B. Rylands: Family Pitheciidae (Titis, Sakis and Uacaris). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 479–481. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).
  8. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Chiropotes. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-07].
  9. a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 135–136. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  10. Palmer 1904 ↓, s. 182.
  11. Palmer 1904 ↓, s. 144.
  12. Palmer 1904 ↓, s. 617.
  13. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-10-03]. (ang.).
  14. Taxonomy: Chiropotes – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-10-03]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]