Mieczysław Batsch

Mieczysław Batsch

Pełne imię i nazwisko	Mieczysław Józef Batsch
Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1900 Lwów
Data i miejsce śmierci	27 września 1977 Przemyśl
Wzrost	176 cm
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub Hellada Lwów
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1916–1929 Pogoń Lwów 91 (77) 1931–1935 Oldboye Lwów
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1923–1926 Polska 11 (8)

Mieczysław Józef Batsch (ur. 1 stycznia 1900 we Lwowie, zm. 27 września 1977 w Przemyślu) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski w latach 1923–1926, olimpijczyk.

Życiorys

Syn Jana i Marii z d. Kogut. Treningi piłkarskie zaczął co prawda w gimnazjalnym klubie Hellada Lwów, jednak jest powszechnie uważany za wychowanka lwowskiej Pogoni, do której przeszedł w 1916 i grał w jej pierwszej drużynie aż do 1929 (w wielu źródłach figuruje pod spolszczonym nazwiskiem Bacz). Z klubem tym czterokrotnie (1922, 1923, 1925, 1926) wywalczył piłkarskie mistrzostwo Polski, a w 1923 dodatkowo został królem strzelców z 17 bramkami na koncie. Następnie, przez 3 sezony występował w nowo utworzonej centralnej lidze o mistrzostwo Polski (1927 – 4. miejsce, 1928 – 6. miejsce, 1929 – 9. miejsce). Wraz z Wacławem Kucharem i Józefem Garbieniem był członkiem słynnego tercetu lwowskiej Pogoni.

W kwietniu 1920 uczestniczył w zgrupowaniu przedolimpijskim polskiej reprezentacji przed Igrzyskami w Antwerpii, lecz trwająca wojna polsko-bolszewicka uniemożliwiła start. 18 grudnia 1921 był zawodnikiem rezerwowym podczas pierwszego oficjalnego meczu seniorskiej kadry piłkarskiej przeciwko Węgrom w Budapeszcie. Formalnie w kadrze narodowej zadebiutował więc 2 września 1923 w spotkaniu z Rumunią we Lwowie (1:1).

W 1924 wziął udział w Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu, grając w przegranym 0:5 meczu z Węgrami. Po igrzyskach osiągnął najwyższą formę sportową, stając się symbolem mistrzowskiej Pogoni Lwów. 8 sierpnia 1926 zdobył 4 gole w zwycięskim meczu z Finlandią (7:1) w Poznaniu (do 1959 było to najwyższe zwycięstwo Polaków w spotkaniach międzynarodowych). Łącznie, w 11 meczach reprezentacyjnych strzelił 8 bramek. Uważany za piłkarza przebojowego, walecznego, doskonale wyszkolonego technicznie i o ogromnych umiejętnościach strzeleckich, co zjednało mu szerokie grono entuzjastów w całym kraju.

W 1937 roku był członkiem sądu honorowego klubu LKS Pogoń Lwów. W 1957 roku w Warszawie wystąpił w meczu piłkarskim byłych zawodników Pogoni Lwów z Polonią Warszawa, rozegranym z okazji jubileuszu 50-lecia kariery sportowej Wacława Kuchara.

Z wykształcenia inżynier-mechanik, absolwent Wydziału Mechanicznego Politechniki Lwowskiej (1931). Po studiach pracował w PKP, najpierw jako maszynista i kierownik parowozowni w Przemyślu, a następnie naczelnik dyrekcji w Medyce-Żurawicy. Zmarł w Przemyślu, 27 września 1977 (choć wiele źródeł podaje błędne daty 19 września 1977 lub 28 września 1977).

• 
  Reprezentacja Polski podczas Igrzysk Olimpijskich w 1924 r., Batsch stoi drugi od prawej
• 
  Pogoń Lwów, mistrz Polski z 1926 r., Batsch stoi drugi od lewej

Zobacz też

• Strzelcy bramek dla reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyzn

Bibliografia

• Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie 1918-1939. 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017