Przejdź do zawartości

Гъ

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Гъ
Ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

Гъ

Minuskuła

гъ

Podstawowe pismo

cyrylica

Podstawowy alfabet

arczyński

Pochodzenie
Dwuznak liter

Г + Ъ

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Гъdwuznak cyrylicy wykorzystywany w zapisie języków: abazyńskiego, adygejskiego, agulskiego, arczyńskiego, awarskiego, cachurskiego, kabardyjskiego, karaczajsko-bałkarskiego, kumyckiego, lakijskiego, lezgińskiego, rutulskiego, tabasarańskiego i tackiego[1][2][3][4][5]. W arczyńskim oznacza dźwięk [ʁ], czyli spółgłoskę szczelinową języczkową dźwięczną[1]. W abazyńskim oznacza dźwięk [ɣ], czyli spółgłoskę szczelinową miękkopodniebienną dźwięczną[6].

Przykład użycia digrafu w arczyńskim: гъилиттут, co tłumaczy się jako ciepły[1].

Kodowanie

[edytuj | edytuj kod]
Forma Wygląd Części składowe
majuskuła Гъ U+0413

Г

U+044A

ъ

minuskuła гъ U+0433

г

U+044A

ъ

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Surrey Morphology Group: Dictionary of Archi. University of Surrey. [dostęp 2018-08-15]. (ang.).
  2. Adgiejskij ałfawit. Riespublika Adygieja. [dostęp 2016-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)].
  3. AGULSKIJ JAZYK • Bolszaja rossijskaja encykłopiedija - elektronnaja wiersija [online], bigenc.ru [dostęp 2020-09-26].
  4. Ja. Agarunow, M. Aragunow, Tatsko (jewriejsko)-russkij słowarʹ, Moskwa: Jewriejskij uniwiersitiet w Moskwie, 1997, s. 197-204, ISBN 5-7349-0002-8 (ros.).
  5. Awarskij jazyk, [w:] Michaił Aleksiejew, Jazyki Rossijskoj Fiedieracyi i sosiednich gosudarstw, Moskwa: Nauka, s. 24-32, ISBN 5-02-011267-4, OCLC 869460662 [dostęp 2020-09-26].
  6. W.S. Allen, Structure and System in the Abaza Verbal Complex, „Transactions of the Philological Society”, 55 (1), 1956, s. 127–176, DOI10.1111/j.1467-968X.1956.tb00566.x, ISSN 1467-968X [dostęp 2020-09-27] (ang.).