(101) Helena

(101) Helena
Odkrywca	James Watson
Data odkrycia	15 sierpnia 1868
Numer kolejny	101
	Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność; obiektu	Pas główny
Półoś wielka	2,5828 au
Mimośród	0,1421
Peryhelium	2,2157 au
Aphelium	2,9499 au
Okres obiegu; wokół Słońca	4 lata 55 dni 4 godziny
Średnia prędkość	18,44 km/s
Inklinacja	10,20°
	Charakterystyka fizyczna
Średnica	65,8 km
Masa	3,0×1018 kg
Średnia gęstość	2,0 g/cm3
Okres obrotu	(23 h 4 min 48 s) h
Albedo	0,19
Jasność absolutna	8,3m
Typ spektralny	Typ S
Średnia temperatura powierzchni	~173 K
Satelity naturalne	brak danych
	Multimedia w Wikimedia Commons

(101) Helena – planetoida występująca w pasie głównym planetoid.

Odkrycie

Została odkryta 15 sierpnia 1868 roku w Detroit Observatory w mieście Ann Arbor przez Jamesa Watsona. Nazwa planetoidy pochodzi od Heleny Trojańskiej, według mitologii greckiej córki Zeusa występującego pod postacią łabędzia i Ledy. Nazwę Helena nosi również mały księżyc Saturna.

Orbita

(101) Helena jest obiektem o średnicy ok. 66 km, krążącym w aphelium w średniej odległości 2,58 j.a. od Słońca, na co potrzebuje 4 lat i 55 dni. Wiruje wokół własnej osi w czasie prawie jednej doby ziemskiej.