Przejdź do zawartości

19 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Węgierski Pułk Piechoty Nr 19
Ungarisches Infanterieregiment
Nr. 19
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1734

Rozformowanie

1918

Nazwa wyróżniająca

Węgierski

Tradycje
Święto

18 października

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Tolmin

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

49 Dywizja Piechoty
28 Dywizja Piechoty

Węgierski Pułk Piechoty Nr 19 (IR. 19) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

[edytuj | edytuj kod]

Pułk kontynuował tradycje pułku utworzonego w 1734 roku. Okręg uzupełnień – Jawaryn (węg. Győr)[1].

Pułk (bez 3. batalionu) wchodził w skład 98 Brygady Piechoty należącej do 49 Dywizji Piechoty[2]. Wiosną 1912 roku pułk (bez 3. batalionu) został podporządkowany komendantowi nowo utworzonej 94 Brygady Piechoty w Tolminie (niem. Tolmein), należącej do 28 Dywizji Piechoty[3]. Trzeci batalion stacjonujący w Jawarynie (węg. Győr) był podporządkowany komendantowi 65 Brygady Piechoty należącej do 33 Dywizji Piechoty[4][5].

Pułk obchodził swoje święto 18 października, w rocznicę bitwy pod Lipskiem stoczonej w 1813 roku[1].

Kolory pułkowe: ciemnoczerwony (dunkelrot), guziki srebrne. Skład narodowościowy w 1914 roku 95% – Węgrzy[6].

W 1873 roku komenda pułku znajdowała się w Comoru, komenda uzupełnień oraz batalion zapasowy w Jawarynie (węg. Győr).

W latach 1903–1905 komenda pułku oraz 1. i 4. bataliony stacjonowały w Győr, natomiast 2. i 3. bataliony w Bratysławie.

W latach 1906–1907 i 1910–1912 komenda pułku oraz 1., 2. i 4. bataliony stacjonowały w Wiedniu, natomiast 3. batalion w Jawarynie (węg. Győr).

W latach 1912–1914 komenda pułku i 2. batalion stacjonował w Tolminie, 1. batalion w Sežanie (wł. Sesana), 3. batalion w Jawarynie (węg. Győr), natomiast 4. batalion w Kobarid (niem. Karfreit)[1].

W latach 1914–1915, w czasie I wojny światowej, pułk walczył z armią rosyjską w Galicji. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach wojennych: nr 145 Gromnik i nr 314 Bochnia.

Szefowie pułku

[edytuj | edytuj kod]

Kolejnymi szefami pułku byli:

W latach 1858–1869 drugim szefem pułku był FZM Heinrich von Handel.

Komendanci pułku

[edytuj | edytuj kod]
  • płk Carl Edler von Ráth (1873)
  • płk Hugo Kalliwoda (1903–1906)
  • płk Karl Waitzendorfer (1907–1911 → komendant 27 Brygady Piechoty[7])
  • płk Rudolf Ritter von Metz (1911[8] – 1914[1])

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]