1 Niemiecko-Holenderski Korpus Armijny

1 Niemiecko-Holenderski Korpus Armijny
I. Deutsch-Niederländisches Corps
Eerste Duits-Nederlandse Legerkorps
	Historia
Organizacja	NATO
Sformowanie	1995
	Dowódcy
Obecny	gen. Nico Tak
	Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	Heer; Koninklijke Landmacht
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

1 Niemiecko-Holenderski Korpus Armijny (ang. I. German/Netherlands Corps) – wyższy związek taktyczny Paktu Północnoatlantyckiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Formowanie korpusu było wynikiem porozumienia podpisanego 22 kwietnia 1994 w Hadze przez ministrów obrony Republiki Federalnej Niemiec – V. Rühe i Holandii – Relusa Beecka. Jesienią przystąpiono do tworzenia infrastruktury i założeń operacyjno-taktycznych korpusu. Proces formowania rozpoczęto od połączenia sztabów dwóch korpusów narodowych. Liczy około 134 oficerów i pracowników cywilnych sztab nowego korpusu umieszczono w Münster, a językiem służbowym był angielski. Języki niemiecki i niderlandzki były językami oficjalnymi, używanymi w zawieranych porozumieniach^[1].
30 sierpnia 1995 Korpus osiągnął gotowość operacyjną^[2], a w 2002 spełnił kryteria pełnej zdolności operacyjnej NATO i uzyskał certyfikat do działania jako dowództwo sił wysokiej gotowości. Od 2002 dowództwo wielonarodowego korpusu opiera się na protokole ustaleń między 12 państwami NATO. Po zakończeniu ćwiczeń „Cannon Cloud” na poligonie Baumholder w listopadzie 2002 r. korpus stał się „Dowództwem Sił Lądowych Wysokiej Gotowości” (HRF(L) HQ). W okresie od lutego do sierpnia 2003 korpus stał się kwaterą główną ISAF w Afganistanie (HQ ISAF-3).

Dowódcą Korpusu jest od marca 2022 holenderski gen. broni Nico Tak, jego zastępcą jest niemiecki gen. dyw. Andreas Hannemann^[3].

Struktura organizacyjna

1999^[4]

dowództwo korpusu
niemiecka 1 Dywizja Pancerna
holenderska 1 Dywizja Zmechanizowana – Schaarsbergen

ponadto na „czas pokoju”^[a]:

niemiecka 6 Dywizja Zmechanizowana – Kilonia
niemiecka 7 Dywizja Pancerna – Düsseldorf
holenderska 11 Brygada Powietrznomanewrowa

Dowódcy korpusu

Stopień, imię i nazwisko	Narodowość	Czasokres
gen. ltn. Ruurd Reitsma	Holender	1995–1997
gen. ltn. Karsten Oltmanns	Niemiec	1997–2000
gen. ltn. Marcel Urlings	Holender	2000–2002
gen. ltn. Norbert van Heyst	Niemiec	2002–2005
gen. ltn. Tony van Diepenbrugge	Holender	2005–2008
gen. ltn. Volker Wieker	Niemiec	2008–2010
gen. ltn. Ton van Loon	Holender	2010–2013
gen. ltn. Volker Halbauer	Niemiec	2013–2016
gen. ltn. Michiel van der Laan	Holender	2016–2019
gen. ltn. Alfons Mais	Niemiec	2019–2020
gen. ltn. Andreas Marlow	Niemiec	2020–2022
gen. ltn. Nico Tak	Holender	2022–

Uwagi

↑ W czasie wojny 6 Dywizja Zmechanizowana była przewidziana do składu niemiecko-duńskiego korpusu armijnego (LANDJUT), a 7 Dywizja Pancerna i 11 Brygada Powietrznomanewrowa wchodziłyby w skład sił szybkiego reagowania NATO (ARRC)^[2].

Przypisy

↑ Solak 1999 ↓, s. 179.
↑ ^a ^b Solak 1999 ↓, s. 180.
↑ I.Deutsch-Niederlaendische Corps ↓, 2023.
↑ Solak 1999 ↓, s. 179–180.

Bibliografia

Janusz Solak: Niemcy w NATO. Warszawa: Bellona SA, 1999. ISBN 83-11-08879-9.
I. Deutsch-Niederländische Corps. Bundeswehr. [dostęp 2023-05-06]. (niem.).

[5] W czasie wojny 6 Dywizja Zmechanizowana była przewidziana do składu niemiecko-duńskiego korpusu armijnego (LANDJUT), a 7 Dywizja Pancerna i 11 Brygada Powietrznomanewrowa wchodziłyby w skład sił szybkiego reagowania NATO (ARRC)^[2].

[CITEREFSolak1999179-1] Solak 1999 ↓, s. 179.

[CITEREFSolak1999180-2] Solak 1999 ↓, s. 180.

[CITEREFI.Deutsch-Niederlaendische_Corps2023-3] I.Deutsch-Niederlaendische Corps ↓, 2023.

[CITEREFSolak1999179–180-4] Solak 1999 ↓, s. 179–180.

[1]

[2]

[3]

[4]

[a]