47 mm armata przeciwpancerna P.U.V. vz. 36

P.U.V vz. 36

4,7cm PaK 36(t)

Panzerjäger I wyposażony w armatę 4,7cm PaK 36(t)
Dane podstawowe
Państwo	Czechosłowacja III Rzesza
Producent	Škoda
Rodzaj	armata przeciwpancerna
Historia
Prototypy	1935 – 1936
Produkcja seryjna	1936 – 1942
Wyprodukowano	1260
Dane taktyczno-techniczne
Kaliber	47 mm
Długość lufy	2040 mm (L/43)
Donośność	5000 m (maksymalna)
Prędkość pocz. pocisku	775 m/s (pocisk przeciwpancerny) 650 m/s (pocisk odłamkowy)
Długość	2040 mm
Masa	605 kg (bojowa) 590 kg (marszowa)
Kąt ostrzału	50º (w poziomie) -8º +26º (w pionie)
Szybkostrzelność	15 – 20 strz./min
Obsługa	5

Armata przeciwpancerna P.U.V. vz. 36 kal. 47 mm (oznaczenie niemieckie 4,7cm Panzerabwehrkanone 36(t) – 4,7cm PaK 36(t)) – czechosłowacka armata przeciwpancerna z okresu II wojny światowej

Historia

W latach 1935 – 1936 w czechosłowackiej wytwórni Škoda opracowana armatę przeciwpancerną kal. 47 mm oznaczoną fabrycznie jako Škoda A.6, która była rozwinięciem konstrukcji armaty przeciwpancernej kal. 37 mm. Już w 1936 roku rozpoczęto jej produkcję seryjną, przy czym pierwsza seria została sprzedana do Jugosławii, a następne znalazły się na wyposażeniu armii czechosłowackiej, otrzymała wtedy oznaczenie P.U.V. vz. 36. Do momentu zajęcia przez Niemcy Czechosłowacji wyprodukowano 775 armat tego typu.

Po zajęciu Czechosłowacji Niemcy kontynuowali produkcję tej armaty, która otrzymała oznaczenie 4,7cm Panzerabwehrkanone 36(t) (4,7cm PaK 36(t)) i produkcja trwała do 1942 roku, Niemcy wyprodukowali 485 armat tego typu.

Część armat została zastosowana przy budowie niszczycieli czołgów Panzerjäger I i 4.7 cm Pak (t) auf Pz.Kpfw. 35 R (f)

Użycie

Armata P.U.V. vz. 36 znajdowała się na wyposażeniu armii jugosłowiańskiej oraz czechosłowackiej.

Po zajęciu Czechosłowacji Niemcy przejęli wszystkie armaty armii czechosłowackiej oraz wprowadzili do uzbrojenia jako 4,7cm PaK 36(t). Znalazła się ona na wyposażeniu dywizjonów niszczycieli czołgów w dywizjach piechoty. W 1943 roku armaty zaczęto wycofywać z jednostek bojowych.

Amunicja

W armacie P.U.V. vz. 36 używano dwóch rodzajów pocisków: przeciwpancernych o masie 1,65 kg i odłamkowych o masie 1,5 kg. Pocisk przeciwpancerny miał zdolność przebicia pancerza o grubości 54 mm z odległości 100 m i 48 mm z odległości 500 m (kąt nachylenia płyty pancernej - 30°).

W 1941 roku do użycia wprowadzono pocisk podkalibrowy PzGr 40 o masie 0,825 kg, który miał zdolność przebicia pancerza o grubości 100 mm z odległości 100 m i 59 mm z odległości 500 m (kąt nachylenia płyty pancernej - 30°).

Bibliografia

• Chris Bishop: The Encyclopedia of Weapons of World War II. New York: Barnes £ Noble Books, 1998, s. 182. ISBN 0-7607-1022-8.
• Maksym Kolomiec: Panzerabwehr artillerie. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 2006. ISBN 83-7219-258-8. Brak numerów stron w książce