Przejdź do zawartości

Abd al-Karim an-Nahlawi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Abd al-Karim an-Nahlawi
‏عبد الكريم النحلاوي‎
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

1926
Damaszek

Przebieg służby
Lata służby

1950–1962

Siły zbrojne

Siły Zbrojne Syrii

Główne wojny i bitwy

Zamach stanu w Syrii (1961), Zamach stanu w Syrii (marzec 1962)

Abd al-Karim an-Nahlawi (ur. 1926 w Damaszku) – syryjski wojskowy, przywódca zamachu stanu z września 1961, po którym przestała istnieć Zjednoczona Republika Arabska, zaś Syria na nowo stała się niezależnym państwem.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z zamożnej rodziny mieszczańskiej z Damaszku[1].

28 września 1961 stanął na czele wojskowego przewrotu, w czasie którego władzę w Prowincji Północnej Zjednoczonej Republiki Arabskiej (terytorium dawnej Republiki Syryjskiej) przejęli zwolennicy wystąpienia Syrii z zawiązanej w 1958 federacji z Egiptem. Był wówczas podpułkownikiem. Po sukcesie zamachu wszedł w skład tymczasowego organu rządzącego, Najwyższego Arabskiego Dowództwa Rewolucyjnego, które 29 września przekazało władzę kolejnemu rządowi tymczasowemu, na czele którego stanął Mamnun al-Kuzbari[1]. Zamach stanu pozwolił damasceńskiemu mieszczaństwu powrócić do faktycznego sprawowania władzy, od której zostało odsunięte po 1958[2]. Formalnie wojsko odgrywało odtąd w kraju rolę drugoplanową, jednak miało istotny wpływ na rozwój wydarzeń w Syrii. W marcu 1962 an-Nahlawi przeprowadził drugi zamach stanu, przekonany, że władzę w państwie zdominowali politycy z Aleppo, konkurujący z działaczami z jego rodzinnego miast[2]. An-Nahlawi zmusił prezydenta Nazima al-Kudsiego i cały rząd do ustąpienia, jednak w następnym miesiącu musiał zrezygnować ze sprawowania władzy z powodu masowych demonstracji i opozycji wewnątrz samego wojska. Umożliwiło to powrót al-Kudsiego na urząd prezydencki[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Ł. Fyderek: Pretorianie i technokraci w reżimie politycznym Syrii. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2011, s. 45-46. ISBN 978-83-7638-111-4.
  2. a b c Zdanowski J.: Historia Bliskiego Wschodu w XX wieku. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2010, s. 236-238. ISBN 978-83-04-05039-6.