Adam Górski (chorąży)

Adam Górski
	chorąży
Data i miejsce urodzenia	23 grudnia 1888 ; Płock
Data i miejsce śmierci	30 czerwca 1941 ; Rządkowo
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	4 pułk ułanów; 201 pułk szwoleżerów
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka
Późniejsza praca	zarządca majątku ziemskiego
	Odznaczenia

Adam Górski (ur. 23 grudnia 1888 w Płocku, zm. 30 czerwca 1941 w Rządkowie) – podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Kornela i Haliny z Zaborowskich. Absolwent Krajowej Szkoły Rolniczej w Czernichowie. Był jednym z organizatorów strajku szkolnego w Łodzi^[1].

W 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i otrzymał przydział do 3 szwadronu 4 pułku ułanów. W lutym 1920, w stopniu plutonowego, zwolniony z wojska. W sierpniu 1920 ponownie zmobilizowany, został wyznaczony na stanowisko dowódcy plutonu w szwadronie płockim 201 pułku szwoleżerów i w składzie macierzystego oddziału walczył na froncie polsko-bolszewickim^[1]. 21 sierpnia na czele swojego plutonu wykonał szarżę, podczas której została zdobyta wieś Dunaj, obsadzona przez wielokrotnie silniejszego przeciwnika^[2]. Za czyn ten odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari^[2].

Po wojnie zdemobilizowany prowadził majątek ziemski Malenie. Zmarł w Rządkowie, a pochowany został na cmentarzu w Starej Rawie.

Był żonaty z Wandą z Kosińskich, miał córki: Barbarę (ur. 1912), Agnieszkę (ur. 1916) i Magdalenę (ur. 1921)^[2].

Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.