Agrilus loongfahi
Agrilus loongfahi | |
Jendek et Grebennikov, 2018 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Agrilus loongfahi |
Agrilus loongfahi – gatunek chrząszcza z rodziny bogatkowatych i podrodziny Agrilinae.
Gatunek ten opisany został w 2018 roku przez Eduarda Jendeka i Wasilija Griebiennikowa na łamach Zootaxa. Jako miejsce typowe wskazano las Panti w okolicy Kota Tinggi w Malezji. Epitet gatunkowy nadano na cześć fotografa Cheong Loong Faha, który odłowił holotyp[1].
Chrząszcz o prawie równoległobocznym w zarysie ciele długości 7,3 mm. Wierzch ciała jest jednobarwny, zielony do brązowego. Głowa wyposażona jest w oczy złożone o średnicy większej niż połowa szerokości ciemienia. Ciemię jest powierzchownie punktowane. Czułki mają piłkowanie zaczynające się od czwartego członu, a człony od siódmego do dziesiątego mają wyraźne szypułki. Przedplecze jest podłużne do kwadratowego, najszersze pośrodku; ma łukowaty i szeroki płat przedni dosięgający wysokości przednich kątów, łukowate i w tyle zafalowane brzegi boczne oraz ostre kąty tylne. Na powierzchni przedplecza występują guzek pośrodkowy i para wcisków tylno-bocznych. Prehumerus ma formę żebrowatą. Boczne żeberka przedplecza są umiarkowanie zbieżne. Pokrywy są na przedzie i w tyle owłosione i mają osobno wyostrzone wierzchołki. Przedpiersie ma łukowato, szeroko i płytko wykrojoną odsiebną krawędź płata oraz płaski wyrostek międzybiodrowy o prawie równoległych bokach. Zapiersie odznacza się płaskim wyrostkiem międzybiodrowym. Odwłok ma zmodyfikowany guzkami pierwszy z widocznych sternitów (wentryt) oraz łukowatą wierzchołkową krawędź pygidium. Genitalia samca cechują się symetrycznym edeagusem[1].
Owad orientalny, endemiczny dla Malezji, znany tylko ze stanu Johor[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Eduard Jendek, Vasily V. Grebennikov. Twenty new species of Agrilus (Coleoptera: Buprestidae: Agrilinae) from the Oriental Region. „Zootaxa”. 4429 (1), s. 107-131, 2018. DOI: 10.11646/zootaxa.4429.1.4.