Aleksander Myszczyński
biskup tytularny Margarity | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data śmierci | ||
Biskup pomocniczy kujawski | ||
Okres sprawowania |
od 1514 do 1540 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia |
20 lutego 1514 | |
Sakra biskupia |
dokładna data nieznana |
Data konsekracji |
dokładna data nieznana | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Aleksander Myszczyński (zm. 1540) – biskup margaryteński 1514, biskup pomocniczy włocławski 1514-1540
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodzony zapewne w 2 połowie lat 60. XV wieku. Pochodził z rodziny rycerskiej, herbu Pierzchała lub Roch. Wywodził się z Mazowsza, pisząc się ze wsi Myszczyn koło Błonia[1].
Od 1484 studiował na Akademii Krakowskiej, na wydziale Sztuk Wyzwolonych uzyskał w 1486 bakalaureat, w 1489 tytuł magistra. Następnie rozpoczął studia w zakresie prawa i teologii, a na Wydziale Sztuk Wyzwolonych podjął wykłady i ćwiczenia, głównie z Arystotelesa. Prowadził je w zastępstwie m.in. Pawła z Zalesia i Mikołaja z Latowca od semestru letniego 1489 do zimowego 1490. Przed rokiem 1495 uzyskał tytuł magistra teologii i doktora dekretów.
W 1492 został dziekanem kapituły kolegiackiej w Pułtusku, zachowując tę godność do końca życia.
Kilka lat później został kanclerzem biskupa płockiego Wincentego Przerębskiego. W 1503 wraz z biskupem przeniósł się do Włocławka. 16 VII 1509 został prowizorycznie (ze względu na spór o kanonię) kanonikiem kapituły włocławskiej. Formalnie ją uzyskał 1 III 1515.
Biskup Przerębski wysunął go na biskupa pomocniczego diecezji włocławskiej, ale nie zdążył przeprowadzić całego procesu w Rzymie, gdyż zmarł. Myszczyński przeniósł się do Pułtuska, gdzie na krótko objął zastępstwo pod nieobecność archidiakona i oficjała pułtuskiego Mikołaja Brolińskiego.
20 II 1514 Aleksander Myszczyński uzyskał papieską prowizję na tytularne biskupstwo margaryteńskie z zachowaniem kanonii we Włocławku i Pułtusku. Od tej chwili w następnych latach był wielokrotnie tytułowany kanonikiem włocławskim i dziekanem kapituły pułtuskim[2].
31 V 1525 brał udział w synodzie dziecezjalnym we Włocławku. 1528 w Krakowie współkonsekrował Jana Karnkowskiego na biskupa przemyskiego oraz nowego krakowskiego biskupa pomocniczego Piotra Małachowskiego. 24 II 1533 w Pułtusku współkonsekrował Mikołaja Brolińskiego na biskupa pomocniczego dla Płocka.
Przyczynił się do odbudowy katedry płockiej strawionej 20 III 1530 przez pożar, ufundował nowe ministeria ołtarzowe i mansjonarii w kolegiacie pułtuskiej (1531). Był fundatorem kolegiów mansionarzy w Warszawie i Ciechanowie.
Z racji posiadanego kanonikatu włocławskiego, do które od 1500 przypisana była funkcja kaznodziei katedralnego. Myszczyński w każdą niedzielę głosił w katedrze kazania, okresowo wspomagany przez innych duchownych. W 1537 ze względu na swój podeszły wieku przyjął koadiutora na tę kanonię w osobie Jana Ostrowickiego, tenże zrezygnował z funkcji w 1540.
Aleksander Myszczyński zmarł z początkiem maja 1540, został pochowany w katedrze włocławskiej. Jeszcze za życia wykonał dla siebie tablicę nagrobną, dziś zaginioną[3]. W 1542 jego brat Maciej Myszczyński przekazał kapitule włocławskiej po zmarły 22 księgi o tematyce teologicznej i prawnej, prawdopodobnie należące do biblioteki kapitulnej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W starszej literaturze nazywany Aleksandrem Myszyńskim. P. Czaplewski, dz. cyt., s. 129, uważa, iż wywodził się ze wsi Myszyna w Sieradzkiem i posługiwał się herbem Klamry.
- ↑ Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, wyd. II popr. i uzupeł., Warszawa 2000, kol. 304, podaje jeszcze urząd kanonika krakowskiego.
- ↑ Krzysztof Rafał Prokop, dz. cyt., s. 188, podaje, iż tablica się zachowała do dnia dzisiejszego. W Corpus Inscriptionum Poloniae, t. 4, Województwo Włocławskie, z. 1. Kujawy Brzeskie, opracował Andrzej Mietz, Jan Pakulski, Włocławek-Toruń 1985, s. 215, nr 12, publikowana jest jako tablica zaginiona.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Chodyński, Biskupi sufragani włocławscy, Włocławek 1906, s. 32.
- Paweł Czaplewski, Tytularny episkopat w Polsce średniowiecznej, „Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego”, t. 43, 1916, s. 129-131.
- Krzysztof Rafał Prokop, Biskupi pomocniczy w diecezjach polskich w dobie przedtrydenckiej (2. poł. XIII – 1. poł XVI w.), Kraków 2002, s. 187-189.
- Absolwenci i studenci Akademii Krakowskiej
- Biskupi koadiutorzy i pomocniczy I Rzeczypospolitej
- Biskupi włocławscy
- Doktorzy dekretów (I Rzeczpospolita)
- Duchowni diecezji włocławskiej (I Rzeczpospolita)
- Duchowni katoliccy – szlachta I Rzeczypospolitej
- Dziekani pułtuskiej kapituły kolegiackiej
- Kanonicy pułtuskiej kapituły kolegiackiej
- Kanonicy włocławskiej kapituły katedralnej
- Ludzie związani z Pułtuskiem (I Rzeczpospolita)
- Zmarli w 1540
- Urodzeni w XV wieku