Andrzej Trzos-Rastawiecki
Data i miejsce urodzenia |
23 czerwca 1933 |
---|---|
Data śmierci |
2 kwietnia 2019 |
Zawód |
reżyser, scenarzysta |
Lata aktywności |
1961–2007 |
Odznaczenia | |
Andrzej Ryszard Trzos-Rastawiecki (ur. 23 czerwca 1933 we Lwowie, zm. 2 kwietnia 2019[1][2]) – polski reżyser i scenarzysta filmów dokumentalnych i fabularnych.
W latach 1990–1993 przewodniczący Polskiej Federacji DKF.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem lwowskiego notariusza Bolesława Trzosa i skrzypaczki Ireny Rastawieckiej.
Ukończył studia na Politechnice Krakowskiej i Wydziale Reżyserii PWSTiF w Łodzi (dyplom w 1964).
Jego filmy charakteryzowały się umiejętnym łączeniem warsztatów dokumentalisty i fabularzysty oraz wykorzystywaniem materiałów archiwalnych. Łączył rolę reżysera i scenarzysty[3].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Był ojcem Marka Trzos-Rastawieckiego.
Miejsce spoczynku
[edytuj | edytuj kod]Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[1] (kwatera G-tuje-43)[4].
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Filmy dokumentalne
[edytuj | edytuj kod]- 1963: Biblioteka współczesna – scenariusz
- 1964: Po prostu zwykli ludzie... – realizacja, scenariusz
- 1966: Pawiak – realizacja, scenariusz
- 1966: Przechodnie – realizacja, scenariusz
- 1967: Korowód – realizacja, scenariusz[5]
- 1967: Godziny szczytu – realizacja, scenariusz
- 1967: Koń a sprawa polska – scenariusz
- 1968: Michał – realizacja, scenariusz
- 1969: Anna – realizacja, scenariusz
- 1969: Rocznica – realizacja, scenariusz
- 1970: Champion – realizacja, scenariusz
- 1970: Śpiewa Krystyna Jamroz – reżyseria
- 1972: M – jak motoryzacja – reżyseria
- 1972: Pięciu z nas – reżyseria, scenariusz
- 1976: Enigma – realizacja, scenariusz
- 1977: A-1 – reżyseria
- 1979: Pielgrzym – reżyseria
- 1981: Kampucza – reżyseria, scenariusz
- 1990: Lider – reżyseria, scenariusz
- 1997: Pułkownik Kukliński – reżyseria, scenariusz
- 2005: Konfrontacja – reżyseria, scenariusz
- 2007: Ballada o prawdziwym kłamstwie – reżyseria, scenariusz
Filmy i seriale fabularne
[edytuj | edytuj kod]- 1965: Śmierć w środkowym pokoju
- 1970: Najlepszy kolega
- 1971: Trąd
- 1974: Zapis zbrodni
- 1976: Skazany
- 1978: ...Gdziekolwiek jesteś panie prezydencie...
- 1985: ... jestem przeciw
- 1989: Po upadku. Sceny z życia nomenklatury
- 1995: Archiwista (serial TV)
- 2001: Marszałek Piłsudski (serial TV)
Order i nagrody
[edytuj | edytuj kod]W 2013 r. za wybitne zasługi dla polskiej kultury, za osiągnięcia w twórczości filmowej i wkład w rozwój polskiego kina dokumentalnego został postanowieniem prezydenta Bronisława Komorowskiego odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[6].
- 1970: Syrenka Warszawska, Nagroda Klubu Krytyki Filmowej SDP przyznana podczas Ogólnopolskiego Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie za film Egzamin
- 1971: Nagroda włoskiego centrum sportowego na MFF Sportowych w Cortina d’Ampezzo za film Champion
- 1972: nagroda na MFFK w Guadalajarze za film Egzamin
- 1973: Wyróżnienie Jury na KSF „Młodzi i Film” za film Trąd
- 1973: II nagroda na Turnieju Filmów Sportowych w Zakopanem za film Champion
- 1974: Dukat Filmowy, nagroda FIPRESCI na MTF w Mannheim za film Zapis zbrodni
- 1974: Nagroda Główna Jury na FPFF za film Zapis zbrodni
- 1975: nagroda ZSMP na LLF w Łagowie za film Zapis zbrodni
- 1975: Grand Prix „Wielki Jantar” KSF „Młodzi i Film” za film Zapis zbrodni
- 1976: nagroda za najlepszy scenariusz na FPFF za film Skazany
- 1976: Nagroda Muzeum Techniki NOT za najlepszy film polski służący kształtowaniu kultury technicznej popularyzującej tradycje techniki i ochronę jej zabytków, jako dokument kultury narodowej lub wskazującej myśli, sylwetki polskich uczonych oraz techników zasłużonych dla rozwoju nauki i techniki na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie za film Enigma
- 1978: Nagroda Specjalna Jury na FPFF w Gdańsku za film Gdziekolwiek jesteś panie prezydencie...
- 1979: Nagroda Główna na MFF Historycznych w Cordobie za film Gdziekolwiek jesteś panie prezydencie...
- 1985: Nagroda Główna Srebrne Lwy na FPFF w Gdańsku za film ... jestem przeciw
- 1986: Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową w dziedzinie filmu fabularnego za rok 1985 (film ... jestem przeciw)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Andrzej Trzos-Rastawiecki w bazie filmpolski.pl
- ↑ Zmarł wybitny reżyser filmowy Andrzej Trzos-Rastawiecki. Miał 85 lat. niezalezna.pl. [dostęp 2019-04-03]. (pol.).
- ↑ Światowa encyklopedia filmu religijnego. Marek Lis i Adam Garbicz (red.). Kraków: Biały Kruk, 2007, s. 551. ISBN 978-83-60292-30-3.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze
- ↑ Korowód w bazie filmpolski.pl
- ↑ Order dla Andrzeja Trzosa-Rastawieckiego. prezydent.pl, 4 kwietnia 2013. [dostęp 2013-04-04].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Trzos-Rastawiecki w bazie IMDb (ang.)
- Andrzej Trzos-Rastawiecki w bazie Filmweb
- Andrzej Trzos-Rastawiecki w bazie filmpolski.pl
- Andrzej Trzos-Rastawiecki na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Absolwenci Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi
- Absolwenci Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Polscy reżyserzy filmowi
- Polscy scenarzyści filmowi
- Ludzie urodzeni we Lwowie
- Urodzeni w 1933
- Członkowie Polskiej Akademii Filmowej
- Zmarli w 2019
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie