Przejdź do zawartości

Anna Denhoffówna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anna Denhoffówna
Herb
Denhoff
Rodzina

Denhoffowie

Data urodzenia

1620/1622

Data śmierci

1656

Ojciec

Kasper Denhoff

Matka

Anna Aleksandra Koniecpolska

Mąż

Bogusław Leszczyński

Dzieci

Bogusław Leszczyński
Jan Przecław Leszczyński
Rafał Leszczyński
Anna Cecylia

Anna z Denhoffów Bogusławowa Leszczyńska (ur. 1620/1622 zm. 1656) – księżniczka i hrabianka Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Starościanka wieluńska, lęborska, radomszczańska, bolesławska, sokalska, małoszycka, sobowidzka i klonowska, a także wojewodzianka dorpacka i sieradzka. Starościna generalna Wielkopolski, podskarbina wielka koronna i podkanclerzyna koronna. Babka króla Polski Stanisława Leszczyńskiego i prababka królowej Francji Marii Leszczyńskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Anna Denhoffówna była córką dworzanina Zygmunta III Wazy Kaspra Denhoffa i Anny Aleksandry z Koniecpolskich. 12 sierpnia 1638 w Kruszynie wyszła za mąż za podkanclerzego Bogusława Leszczyńskiego, który zawarł z nią małżeństwo nie tylko ze względów majątkowych (posag Anny wynosił sto tysięcy złotych[1]), ale również ze względów politycznych – wujem Anny Denhoffówny był hetman wielki koronny Stanisław Koniecpolski[2]. Pod wpływem Anny, córki neofity – gorliwego katolika – Kaspra Denhoffa, już w trzy lata po ślubie Bogusław Leszczyński porzucił kalwinizm na rzecz katolicyzmu.

Anna Leszczyńska zmarła w 1656 roku. Pozostawiła czworo dzieci: biskupa łuckiego Bogusława Leszczyńskiego, Jana Przecława Leszczyńskiego, podskarbiego wielkiego koronnego Rafała Leszczyńskiego i Annę Cecylię żonę Krzysztofa Grzymułtowskiego wojewody poznańskiego.. Po jej śmierci Bogusław Leszczyński ożenił się z księżniczką Joanną Katarzyną Radziwiłłówną, wdową po Jakubie Wejherze[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Oblata z księgi podkanclerskiej metryki koronnej, Archiwum Państwowe w Poznaniu, Księga Grodzka Poznańska nr 143, k. 505v-507.
  2. Władysław Czapliński: Kasper Denhoff, [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. V. Kraków: 1939–1946, s. 114.
  3. Potomkowie Krystyna Ostyka. [dostęp 2014-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].