Przejdź do zawartości

Antoni Feliks Mikulski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Feliks Mikulski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1872
Stawyszcze

Data i miejsce śmierci

14 kwietnia 1925
Wilno

Zawód, zajęcie

lekarz psychiatra

Pożegnanie dyrektora szpitala Kochanówka Antoniego Mikulskiego po jego powołaniu na katedrę psychiatrii w Wilnie (1923). Obecni członkowie Łódzkiego Towarzystwa Lekarskiego; w centrum Antoni Mikulski (x) i prezes Towarzystwa Seweryn Sterling (xx)

Antoni Feliks Mikulski (ur. 26 stycznia 1872 w Stawiszczach, zm. 14 kwietnia 1925 w Wilnie) – polski lekarz psychiatra, profesor zwyczajny psychiatrii Uniwersytetu Wileńskiego, autor podręcznika psychologii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Stawiszczach w guberni kijowskiej jako syn Zofii z domu Muraszko (ur. 1841- zm. po 1880) i Karola Mikulskiego (ur. 1837 -zm. 1911), lekarza, działacza społecznego i oświatowego oraz właściciela apteki[1][2]. Miał pięcioro rodzeństwa: Erazma, Lolę, Zofię, Franciszka, Marię[3][4]i dwóch braci przyrodnich z drugiego małżeństwa ojca, z Franciszką Janowską z domu Turowicz. Jednym z braci przyrodnich był Ludwik Janowski (1878–1921), historyk kultury[5].

Uczęszczał do II Państwowego Gimnazjum w Kijowie, ukończył je w 1892 nagrodzony złotym medalem. Następnie podjął studia na wydziale matematycznym Uniwersytetu Kijowskiego, zamierzając poświęcić się astronomii. Po dwóch latach zmienił kierunek studiów na medyczny; studia ukończył w 1899. Po ukończeniu studiów pracował w klinice neurologiczno-psychiatrycznej Iwana Sikorskiego. Od 1902 do 1905 był lekarzem kolonii dla umysłowo chorych w Odynkowie pod Jekaterynosławiem. W 1905 w związku z wybuchem wojny rosyjsko-japońskiej został powołany na front mandżurski jako lekarz wojskowy. W roku 1906/1907 uzupełniał studia w monachijskiej klinice psychiatrycznej u Emila Kraepelina[6]. W Monachium był również uczniem Theodora Lippsa. W 1907 roku został asystentem, a potem ordynatorem w Zakładzie dla Chorych Umysłowych na Kulparkowie. Od 1913 roku dyrektor Szpitala Kochanówka pod Łodzią. W latach 1919–1920 był lekarzem frontowym w randze majora w Wojsku Polskim. W 1923 powołany na katedrę psychiatrii Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie[7]. Zmarł w 1925 roku, pochowany jest na cmentarzu Na Rossie (kwatera 3)[8]. Był członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego[9].

W jego dorobku naukowym znajduje się około 40 prac z dziedziny psychiatrii i psychologii. Określany jest jako prekursor psychologii klinicznej w Polsce[10]. Pośmiertnie wydano jego Podręcznik psychologji, wysoko oceniony przez współczesnych psychiatrów (Mazurkiewicz, Sterling)[11].

Żonaty z pianistką Marią z Grodeckich (1880–1949)[12], mieli córkę i syna[13]. Syn Karol Mikulski (1901–1940) również był lekarzem psychiatrą.

Wybrane prace

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. J.M. Stawiszcze (gub. kijowska). Ogniwo 1 (11), s. 268, 1903
  2. Domański CW. Psychiatra spod znaku zorzy. Charaktery, 2009
  3. "Wspomnienia z Samary" z 1872 r. Franciszka Muraszko, brata Zofii Mikulskiej z domu Muraszko (zbiory AGAD)
  4. Metryki Wolyn [online], wolyn-metryki.pl [dostęp 2022-06-14].
  5. Janowski L., Wrzosek A., Horoszkiewiczówna W., W promieniach Wilna i Krzemieńca, Wilno: J. Zawadzki, 1923, s. 21.
  6. Księga pamiątkowa ku uczczeniu CCCL rocznicy założenia i X wskrzeszenia Uniwersytetu Wileńskiego, tom 2, Wilno 1929, s. 472.
  7. Tadeusz Zakrzewski: „Mikulski, Antoni Feliks (1872-1925)” W: Polski Słownik Biograficzny XXI ss. 175-176
  8. Kwatera nr. 3 na Starej Rossie [online], www.rossa.lt [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-12] (pol.).
  9. Grażyna Herczyńska: Pierwszy Zjazd Psychiatrów Polskich, Warszawa, 30 października - 1 listopada 1920 roku. Postępy Psychiatrii i Neurologii 13 (2), ss. I-VI, 2004
  10. Mira Marcinów, Bartłomiej Dobroczyński: Antoni Feliks Mikulski – zapomniany pionier psychologii klinicznej. W: Teresa Rzepa, Cezary W. Domański (red.): Na drogach i bezdrożach historii psychologii. T. 1. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2011, s. 123–134. ISBN 978-83-7784-065-8.
  11. Sterling W.. Prof. Dr. Antoniego Mikulskiego Psychologja. „Rocznik Psychjatryczny”. 3, s. 5–10, 1926. 
  12. Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW STANISŁAWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].
  13. Ś.p. Dr med. Antoni Feliks Mikulski. Słowo 4 (83), s. 2 (15.4.1925)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]