Przejdź do zawartości

Ateryna Boyera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ateryna Boyera
Atherina boyeri[1]
Risso, 1810
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Infragromada

doskonałokostne

Rząd

aterynokształtne

Rodzina

aterynowate

Rodzaj

Atherina

Gatunek

ateryna Boyera

Synonimy
  • Atherina mochon Cuvier, 1829
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Ateryna Boyera[3], ateryna zwyczajna[3], aterynka śródziemnomorska[4] (Atherina boyeri) – gatunek ryby z rodziny aterynowatych (Atherinidae).

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Wschodni Atlantyk od Holandii i Wysp Brytyjskich po Mauretanię oraz Morze Śródziemne Czarne (podgatunek A. boyeri ponticaaterynka czarnomorska[4]) i Kaspijskie (podgatunek A. boyeri caspiaaterynka kaspijska[4]). Introdukowana w Jeziorze Aralskim.

Występuje w płytkich, przybrzeżnych wodach morskich, ujściach rzek, oraz w słodkowodnych jeziorach w zlewisku Morza Śródziemnego. Żyje w ławicach w przypowierzchniowych warstwach wody, jedynie zimą schodzi w głębsze warstwy wody.

Cechy morfologiczne

[edytuj | edytuj kod]

Ciało smukłe, silnie wyciągnięte, półprzezroczyste, dorastające do 20 cm długości, zakończone spiczastym pyskiem, z szerokim otworem gębowym, skierowanym skośnie ku górze. Oczy duże o średnicy większej od długości pyska. Łuski średniej wielkości, 45 wzdłuż linii ciała. Linia boczna niewyraźna. Płetwa grzbietowa dwudzielna z odstępem dwa razy większym od średnicy oka. W pierwszej płetwie grzbietowej 7–8 cienkich, ciernistych promieni, w drugiej 1 twardy i 11 miękkich promieni. Płetwa odbytowa położona jest na wysokości drugiej płetwy grzbietowej. Zawiera 1 twardy i 11–15 miękkich promieni.

Grzbiet i boki ciała są zielonkawoszare do zielonkawoniebieskich, na bokach widoczna srebrzysta wstęga o szerokości mniejszej niż średnica oka, brzuch białawy. Czarne punktowanie na krawędziach łusek.

Odżywianie

[edytuj | edytuj kod]

Ateryna Boyera żywi się planktonem, a w Morzu Czarnym również fauną denną.

Rozród

[edytuj | edytuj kod]

Trze się od V do VIII na zarośniętych, słonawych lub słodkich płyciznach. Ikra przyczepia się do roślinności zanurzonej za pomocą specjalnych nitkowatych bisiorów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Atherina boyeri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Atherina boyeri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb : słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. ISBN 83-7079-317-7.
  4. a b c Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb : słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. ISBN 83-7079-317-7. – opisana jako ateryna zwyczajna (Atherina mochon) i ateryna Boyera (Atherina boyeri) – obecnie traktowane jako jeden gatunek.
  • Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997. ISBN 83-7129-441-7.
  • Atherina boyeri. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 5 września 2009]
  • Kottelat, M. & J. Freyhof (2008) Handbook of European Freshwater Fishes. Kottelat, Cornol, Switzerland and Freyhof, Berlin, Germany. Publications Kottelat. Handbook of European Freshwater Fishes.